Οι προκρατήσεις στον τουρισμό για τη φετινή σεζόν εμφανίζονται αυξημένες κατά 20% σε σχέση με το 2019 και κανείς δεν επιθυμεί πολιτική αναστάτωση εν μέσω καλοκαιριού. Η Κομισιόν αναθεώρησε επί τα βελτίω τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη στην Ελλάδα φέτος, ενώ «χαμήλωσε» τον πληθωρισμό στο 4,5% από 9,35% πέρυσι. Επίσης τα στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο δείχνουν ότι το έλλειμμα του 2022 θα είναι μικρότερο τουλάχιστον κατά μισή μονάδα από την αρχική εκτίμηση για 1,6% του ΑΕΠ, κάτι που σημαίνει ότι δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος για θετικά μέτρα εντός των επόμενων εβδομάδων.
Ηδη ο Μητσοτάκης προανήγγειλε ρύθμιση για τους συνταξιούχους που δεν είδαν αύξηση στις αποδοχές τους λόγω της προσωπικής διαφοράς του νόμου Κατρούγκαλου και έπονται οι ανακοινώσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού, όπως επίσης για τις φορολογικές ελαφρύνσεις της επόμενης τετραετίας.
Με βάση αυτά τα δεδομένα το πιθανότερο πλέον είναι να διαλυθεί η Βουλή στα μέσα Μαρτίου και οι κάλπες της απλής αναλογικής να γίνουν την Κυριακή των Βαΐων. Οι προεκλογικές εκστρατείες δεν θα επηρεάσουν την αιχμή του τουρισμού, ενώ δεν προκαλούν ιδιαίτερη αναστάτωση στην οικονομία, η αίσθηση της σταθερότητας υπερισχύει απέναντι σε περιπέτειες και ατέρμονες διαμαρτυρίες.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Η Ν.Δ. μπαίνει στην κούρσα της κάλπης με ισχυρό προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως λόγω της κυριαρχίας του Μητσοτάκη στο χώρο του Κέντρου. Ο Τσίπρας με τις τελευταίες κινήσεις «ακτιβισμού», όπως με την αποχώρηση του κόμματός του από τις ψηφοφορίες της Βουλής, δείχνει ότι βασικό του μέλημα είναι να συσπειρώσει τη βάση, μόνο που το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν μπορεί να προσελκύσει ψηφοφόρους από άλλους πολιτικούς χώρους.
Για το λόγο αυτόν η ψαλίδα μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπει στις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Οι πολίτες επιδοκιμάζουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, καθώς βλέπουν την ανεργία να μειώνεται, επενδυτικές πρωτοβουλίες να υλοποιούνται και να εμπεδώνεται η κανονικότητα, που αποτελεί θεμέλιο λίθο για την πρόοδο.
Ιστορικά, σχεδόν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις πήραν δεύτερη ευκαιρία από το λαό, ο Τσίπρας προτίμησε να αναλώσει το πολιτικό του κεφάλαιο μέσα σε λίγους μήνες του 2015, όταν προκάλεσε το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα ύστερα από την καταστροφική διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Ο Μητσοτάκης έμεινε σταθερός στις απόψεις του για εξάντληση τετραετίας, ακόμα και όταν η Ν.Δ. προηγείτο με 20 μονάδες, αλλά και το περασμένο καλοκαίρι, όταν όλοι προέβλεπαν έναν εφιαλτικό χειμώνα λόγω της ενεργειακής κρίσης και της αβεβαιότητας από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Τα δεδομένα δικαιώνουν την επιλογή του. Το προβάδισμα της Ν.Δ. δεν κάμφθηκε λόγω του χειμώνα, αντιθέτως τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος σημειώνουν ανοδική τάση, και αυτό είναι το σημαντικότερο, καθώς το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης θα αποτελέσει την αφετηρία για αυτοδυναμία στις δεύτερες. Οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες εβδομάδες, που σημαίνει μικρότερο δημοσιονομικό κόστος και περιθώρια για μέτρα στήριξης. Η σταθερότητα θα δώσει τη νίκη στις εκλογές και αυτό είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα του Μητσοτάκη έναντι του «ανακατωσούρα» Τσίπρα, που για κάθε λύση έχει την τεχνογνωσία να δημιουργεί προβλήματα, όπως φάνηκε κατά την περίοδο διακυβέρνησής του.