Το πρώτο: Θα συνέχιζε τη «διερεύνηση» του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους», όπως συμπέρανε -ενώπιον των τηλεοπτικών καναλιών- ο Δ. Παπαγγελόπουλος, επικαλούμενος την προηγούμενη εισαγγελική ιδιότητά του. (Τη θητεία του στην ΕΥΠ, ως διοικητής, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή την έχει θάψει.)
Απεφάνθη, λοιπόν, στο πεζοδρόμιο του Μαξίμου, μέσα στη νύχτα, μετά περισσής βεβαιότητος, ως αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, ότι είναι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο», ενώ δήλωνε ότι «είχε λάβει μερική ενημέρωση της δικογραφίας»! «Μερική» γιατί δεν είχε βρει ακόμη τους «κουκουλοφόρους». Υπάρχει αμφιβολία ότι η πρόθεση του Τσίπρα ήταν οι επτά υπουργοί, ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της προηγούμενης κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός της υπηρεσιακής να καθίσουν στο σκαμνί;
Το δεύτερο: Νωρίς, την άνοιξη του ’20, η πανδημία της Covid έδειξε τα δόντια της. Τι θα έκανε ο Τσίπρας που καλούσε σε συμμετοχή προς υποστήριξη του κατά συρροή δολοφόνου, Κουφοντίνα; (Το σταυρό του, πάντως, αποκλείεται.). Είχε εγκαταλείψει τέσσερα χρόνια το ΕΣΥ. Ούτε ΜΙΑ Μονάδα Εντατικής Θεραπείας δεν είχε προσθέσει. Και, φυσικά, δεν θα ζητούσε, από τις Βρυξέλλες, το εμβόλιο, αφού δήλωνε ότι δεν υπάρχει… πανδημία, αλλά ότι ο Μητσοτάκης ήθελε να κλείσει τους πολίτες στα σπίτια τους! Θα έδινε τα επιδόματα στήριξης που έδωσε ο Μητσοτάκης; Θα είχε κατεβάσει ρολά ο Ευκλείδης. Στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ενωση ούτε στον ύπνο του.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Το τρίτο: Ταυτόχρονα με την πανδημία, έφτασαν, τέλη Φεβρουαρίου 2020, και 20.000 μετανάστες και πρόσφυγες -συνοδευόμενοι από Τούρκους αστυνομικούς- στα σύνορα του Εβρου, ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι ροές προς τα νησιά του Β. Αιγαίου. Τι θα έκανε ο Τσίπρας; Θα άνοιγε τα σύνορα στον Εβρο και θα έκαναν επέλαση. Δεν θα αναφερθώ στις συνέπειες στην ακριτική περιοχή.
Το τέταρτο: Με την εισβολή της Ρωσίας απαίτησαν, Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ, να σταθούν οι σύμμαχοι και τα κράτη-μέλη στο πλευρό της Ουκρανίας. Αλλά ο Τσίπρας, όντας βέβαιος για τη νίκη του Πούτιν, λοιδορούσε την ελληνική κυβέρνηση ζητώντας ίσες αποστάσεις…
Αναφέρθηκα σε τέσσερα ζητήματα. Το πρώτο θα δίχαζε τους Ελληνες. Το δεύτερο θα εκτροχίαζε την οικονομία, ανεργία-ταβάνι με κλειστές επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες με δελτίο για ζάχαρη. Με το τρίτο θα βρίσκονταν στην Ελλάδα προωθημένες δυνάμεις, ελεγχόμενες από την Τουρκία. Και το τέταρτο: Η Ελλάδα θα ήταν και πάλι το μαύρο πρόβατο, το αναξιόπιστο και ανάδελφο.
Ο Μητσοτάκης, μεγαλόθυμος, αντί να ελέγξει τα πεπραγμένα του Τσίπρα που οδήγησε την Ελλάδα στο χείλος της αβύσσου, προχώρησε μπροστά. Και τώρα ο Τσίπρας, με θράσος, του κουνά το δάκτυλο. Ως τον Ιούλιο, με τη συμπλήρωση της τετραετίας, που ο Μητσοτάκης θα κάνει τις εκλογές, μένουν επτά μήνες. Πόσα άραγε «σκάνδαλα» θα κατασκευάσει ο Τσίπρας; Δεν πειράζει. Ολα θα σκάσουν στο… κεφάλι του.