To είχε άλλωστε ήδη προτείνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στον Ευάγγελο Βενιζέλο μια νύχτα του Σεπτεμβρίου 2011, στο σκοτεινό υπόγειο του ξενοδοχείου «Μόνοπολ», στο Βρότσλαβ. Το σχέδιο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών δεν είχε τίποτα το ευρωπαϊκό ή δημοκρατικό. (Ο ίδιος εξάλλου ομολόγησε στον Ελληνα ομόλογό του πως ήταν καθαρά γερμανικής έμπνευσης). Η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή θα συνοδευόταν με capital controls, αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και σκληρούς όρους, που θα έβαζαν φραγμό στη νομισματική της κυριαρχία. Δηλαδή με ξαφνικό θάνατο της χώρας, αντί για τον αργό και βασανιστικό που της επιφύλαξαν -και της επιφυλάσσουν ακόμη- οι συνθηκολογήσεις-Μνημόνια του 2010 και του 2015.

Ανάμεσα στις πρώτες και τις δεύτερες εκλογές του 2012 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βραβεύτηκε από την τότε γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ (σήμερα επικεφαλής της ΕΚΤ) με το Βραβείο Καρλομάγνου. Με τη γνωστή αμετροέπεια των τεχνοκρατών της τρόικας, η Γαλλίδα πολιτικός δεν δίστασε να συγκρίνει τον «εκτελεστή» της Ελλάδας με τον Καρλομάγνο! Ιδού χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την ομιλία της: «Δεν υπάρχει σήμερα μεγαλύτερος υπέρμαχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Η φιλοσοφία του είναι ότι η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει και να ευημερήσει μόνο αν ενωθεί ανεπιφύλακτα… Το 2010 οι «Financial Times» τον ανακήρυξαν κορυφαίο υπουργό Οικονομικών. Οπως έχει πει ο ίδιος «τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν καταφέρεις να πείσεις το λαό (σ.σ. με κάθε μέσον) ότι η ενότητα είναι καλή»… Υπάρχει κάτι ενδιαφέρον. Ο Καρλομάγνος γεννήθηκε το 742 και ο Σόιμπλε το 1942, δηλαδή 1200 χρόνια αργότερα. Ηταν και οι δύο περίπου 60 στις πιο καθοριστικές στιγμές της ζωής τους. Την ίδρυση της Αυτοκρατορίας και τη γέννηση του ευρώ. Η ενοποίηση είναι στο αίμα τους…».