Σε αυτό το πάνθεον δύσκολα θα φανταζόταν κανείς μία θέση για τον Ντινγκ Λιρέν, τον 30χρονο Κινέζο αντιήρωα, που από το απόγευμα της Κυριακής είναι επίσημα ο 17ος παγκόσμιος πρωταθλητής του σύγχρονου σκακιού. Τέκνο της εποχής των υπερυπολογιστών, της online έκρηξης του ζατρικίου και του «Γκαμπί της Βασίλισσας», ο σεμνός, χαμογελαστός και γνήσια ντροπαλός Κινέζος θυμίζει τον αθόρυβο βηματισμό της πατρίδας του προς την κορυφή. Ο χαρακτηρισμός «ήσυχος δολοφόνος», που του απέδωσε ο δημοσιογράφος συμπατριώτης του Λιανγκ Ζιμίνγκ, μάλλον τον αδικεί. Σε αντίθεση με τους περισσότερους πρωταθλητές, που θέλουν να επιβάλουν το «εγώ» τους στον αντίπαλο, ο Ντινγκ Λιρέν βλέπει το σκάκι σαν μαθηματικό πρόβλημα και χαίρεται όταν βρίσκει τη λύση. Μόλις 2 χρόνων βοήθησε τη γιαγιά του να νικήσει σε ένα παραδοσιακό επιτραπέζιο και στα 4 ήταν ήδη γραμμένος σε σκακιστικό σύλλογο του Γουενζού, της κινεζικής «Chess City». O μικρός Ντινγκ πέρασε και από Ηράκλειο της Κρήτης το 2004, όταν πρώτευσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγοριών έως 12 ετών.
Υστερα από συνεχή άλματα προς την κορυφή, ο απόφοιτος Νομικής του Πανεπιστημίου του Πεκίνου δήλωσε με ειλικρίνεια, το 2020, ότι δεν ονειρεύεται να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. «Θέλω απλώς να προπονηθώ, ώστε να παίζω ακόμα πιο όμορφα παιχνίδια», τόνισε. Ακόμη και μετά τη νίκη του επί του Ρώσου Ιαν Νεμπομνιάτσι, ο Ντινγκ έχει τη σοφία να αναγνωρίζει ότι δεν είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Το προνόμιο ανήκει στον ακατανίκητο Νορβηγό Μάγκνους Κάρλσεν, ο οποίος απλώς κορέστηκε και δεν θέλησε να παίξει και έκτο ματς για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ο Κάρλσεν συνεχάρη θερμά τον Ντινγκ για την επιτυχία του, αφήνοντας χαραμάδα επιστροφής σε ένα νέο «ματς του αιώνα». Θα ήταν κρίμα να μην το δούμε.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα