Δεν έχει τόση σημασία αν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ρωσία απαγορεύσουν τελικά στον Ερντογάν να πραγματοποιήσει τη νέα κατακτητική επιδρομή στη Συρία που ονειρεύεται. Η ουσία είναι ότι χορεύουν τόσο πειθήνια στο ρυθμό του, ώστε να προκαλούν τεράστια ανασφάλεια όχι μόνο στους Κούρδους της Τουρκίας και της Συρίας, αλλά και σε εκείνους που ζουν στη Δυτική Ευρώπη.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Είναι ενδεικτικό ότι η κεμαλική αντιπολίτευση (Κιλιτσντάρογλου, Ακσενέρ, Μπαμπατζάν, Νταβούτογλου και Σια) άρχισε ήδη να εκβιάζει τους οπαδούς του φιλοκουρδικού/αριστερού HDP (μιας συμπαγούς ιστορικά παράταξης με 10%-13%, και μάλιστα σε συνθήκες ανάπηρης δημοκρατίας α λα Τούρκα) να στηρίξουν έναν κοινό, αντι-ερντογανικό υποψήφιο για την προεδρία.
Δίχως καν να τους υπόσχονται χαλάρωση της καταστολής και σεβασμό των εθνο-πολιτισμικών δικαιωμάτων τους. «Η Σουηδία, η Φινλανδία και οι λοιποί νατοϊκοί κατανόησαν τις “ανησυχίες ασφάλειας” της Τουρκίας, η οποία διεξάγει πόλεμο κατά της ασφάλειας του λαού της και γειτονικών χωρών. Θα της πουλήσουν όπλα και τεχνολογία για να χτυπήσει τους Κούρδους (σ.. και την Ελλάδα). Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, διαστρέβλωσε γεγονότα υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία υπέφερε εξίσου από την τρομοκρατική δράση του Ισλαμικού Κράτους, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι συνεργάζεται μαζί του…». Ενα ενδεικτικό απόσπασμα από το χθεσινό, οργισμένο άρθρο του Κούρδου αναλυτή Ρεμεζάν Μενταγί, στο πρακτορείο ANF News.