Ειδικά σε mega-πυρκαγιές, το θερμικό φορτίο δύσκολα πλέον αντιμετωπίζεται ακόμα και από δεκάδες εναέρια μέσα. Το πρόσφατο παράδειγμα των πυρκαγιών στον Καναδά αποδεικνύει τα παραπάνω.

ΑΥΤΟ, βέβαια, δεν σημαίνει ότι το κράτος πρέπει να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Αντιθέτως.

ΗΔΗ μια σημαντική κατάκτηση είναι η λειτουργία του «112» και η εκκένωση κατοικημένων περιοχών. Γιατί, πάνω απ’ όλα, πρέπει να μη θρηνούμε ανθρώπινες ζωές. Αφού, λοιπόν, έχει διασφαλιστεί αυτή η πρώτη σημαντική και αναγκαία συνθήκη, ας πάμε παρακάτω.

ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν και πολλά στραβά πράγματα.

ΕΝΤΑΞΕΙ, ας δεχθούμε ότι μπορεί να την πατήσουμε από έναν ισχυρό χιονιά στην καρδιά του χειμώνα. Δεν είμαστε και χώρα της Βόρειας Ευρώπης. Αντε να χιονίσει γερά κάνα δυο φορές το χρόνο. Και, σε τελική ανάλυση, το πολύ να κλείσουν κάποιοι δρόμοι ή και να γίνουν διακοπές ρεύματος. Είναι σχεδόν απίθανο να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και το περιβάλλον.

ΟΙ καλοκαιρινές πυρκαγιές, αντίθετα, είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Πρέπει, λοιπόν, να προετοιμαστούμε όσο γίνεται καλύτερα. Κάποτε είχαμε γύρω στα 40 εναέρια μέσα και φέτος έχουμε 89. Ας δουν οι ειδικοί αν είναι αρκετά. Μπορεί να χρειάζονται πολλά περισσότερα.

ΔΕΝ φτάνει, όμως, μόνο αυτό. Χρειάζονται προσλήψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα. Οπως και στην Υγεία. Και πρέπει να γίνουν με προτεραιότητα σε σχέση με άλλες ειδικότητες «γραφείου» στο Δημόσιο.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ και καινούργια οχήματα και υλικοτεχνική υποδομή. Βλέπεις τους ξένους πυροσβέστες που έρχονται εδώ στην Ελλάδα, για να βοηθήσουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών, και τους «ζηλεύεις».

ΝΑΙ, όλα αυτά χρειάζονται πολλά χρήματα. Ηδη έχουν γίνει κάποια βήματα, που θα υλοποιηθούν με πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Προφανώς χρειάζονται ακόμα περισσότερα.

ΚΑΙ πάμε στο πιο σημαντικό. Στην πρόληψη. Την τελευταία διετία έγιναν τα πρώτα βήματα με το πρόγραμμα «Antinero», για καθαρισμό καύσιμης ύλης και συντήρηση – διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών και δασικών δρόμων.

ΑΥΤΟ πρέπει να επεκταθεί. Οχι μόνο από το ΥΠΕΝ, αλλά και από τους δήμους και τις περιφέρειες. Δεν γίνεται να προκηρύσσονται διαγωνισμοί για την αντιπυρική προστασία τον… Αύγουστο. Δεν έχει νόημα να γίνονται εποχικές προσλήψεις για την πολιτική προστασία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τον… Σεπτέμβριο.

ΑΚΟΜΑ και ο επικεφαλής στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας ίσως θα έπρεπε να γίνει πιο… μόνιμος και να μην έχει σχέση με την εκάστοτε κυβέρνηση. Γιατί πρόκειται για μια επιχειρησιακή θέση, όχι πολιτική.

ΚΑΙ, αν χρειαστεί, ίσως πρέπει να πάμε και σε πιο ρηξικέλευθες κινήσεις. Ας το δουν οι ειδικοί. Μήπως θα ήταν καλύτερα να γίνονταν νέου τύπου αντιπυρικές ζώνες, εκατοντάδων μέτρων πλάτους, ώστε να «τεμαχίζονται» οι δασικές εκτάσεις και να μην είναι τόσο εύκολη η επέκταση των πυρκαγιών. Ας το δουν κι αυτό. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να αντιμετωπίζουμε τις πυρκαγιές της κλιματικής κρίσης όπως το κάναμε πριν από δεκαετίες.