Ναι, όλα όσα συμβαίνουν με τις πυρκαγιές από τον Ιούλιο είναι πρωτοφανή και, ως εκ τούτου, πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμα. Αλλωστε, πολύ πιο μεγάλα και ισχυρά κράτη από την Ελλάδα αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα, με πολλούς νεκρούς.

Ναι, ισχύουν απολύτως όσα είπαν χθες οι επιχειρησιακοί-υπηρεσιακοί (αρχηγός Πυροσβεστικής, επικεφαλής της Ομάδας Δασολόγων-Μετεωρολόγων, προϊστάμενος του Κλάδου Τάξης του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. και ο γενικός διευθυντής Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ) στην κοινή συνέντευξη με τον Β. Κικίλια για την εντελώς νέα πραγματικότητα των πυρκαγιών.

Ναι, το 112, οι έγκαιρες εκκενώσεις και το δόγμα «προέχουν οι ανθρώπινες ζωές» δικαιώνονται 100% και κάνουν την τεράστια διαφορά. Χωρίς αυτά ο αριθμός των νεκρών από την τραγωδία στο Μάτι θα ωχριούσε μπροστά στους νεκρούς που θα είχαμε αυτό το δραματικό καλοκαίρι. Και εξελίσσεται σε ύβρη η άποψη περί «μόνιμης επωδού» για το «πρώτα η ανθρώπινη ζωή».

Ισχύουν όλα αυτά και ίσως και άλλα. Οπως π.χ. τι θα βγάλει η έρευνα που διέταξε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ή η παράλληλη έρευνα που κάνουν η ΕΥΠ και η ΕΛ.ΑΣ. για το ενδεχόμενο σχεδιασμένων εμπρησμών στον Εβρο. Ενδείξεις, ευρήματα και λογικές σκέψεις υπάρχουν αρκετές.

Οπως και το πόσο συμπτωματικό είναι ότι η νοητή ευθεία που συνδέει τις 15 πυρκαγιές στον Εβρο συμπίπτουν με τις διαδρομές που χρησιμοποιούν οι διακινητές μεταναστών.

Εκεί βρέθηκαν και τα 18 απανθρακωμένα πτώματα δυστυχών ανθρώπων, οι οποίοι είχαν πληρώσει τους «εμπόρους ανθρωπισμού», οι οποίοι τους οδήγησαν τελικά στον φρικτό θάνατο. Και είναι αυτοί που φέρουν ακέραια την ευθύνη για τις 18 ανθρώπινες ζωές-σκιές, για τις οποίες γνώριζαν μόνο οι ίδιοι. Αλλά όλα αυτά, αν δεν αποδειχθούν στοιχειοθετημένα, θα παραμείνουν ενδείξεις, ευρήματα, λογικές σκέψεις και σεναριολογία. Δυστυχώς, αλλά έτσι είναι.

Αν δεν υπάρξουν «δεμένες» συλλήψεις, ο καθένας μας θα μπορεί να επικαλείται ένα ιντριγκαδόρικο σενάριο με πρωταγωνιστές άλλοτε Τούρκους, άλλοτε Ρώσους, άλλοτε μετανάστες, άλλοτε Ρομά κι άλλοτε ψυχάκηδες πυρομανείς ή ανεύθυνους αγρότες.

Ισχύουν λοιπόν όλα αυτά. Φτάνουν όμως για να εξηγήσουν το μέγεθος της καταστροφής; Φοβάμαι πως όχι. Γιατί εκτός από τα «ναι», υπάρχουν και τα «αλλά». Είναι επαρκές το σχέδιο πρόληψης; Είναι σωστή η δασική πολιτική; Είναι επαρκείς οι πυροσβεστικές δυνάμεις και τα μέσα που διαθέτει το κράτος; Υπήρξαν επαρκής συντονισμός και αντανακλαστικά σε όλες τις πυρκαγιές; Το ιουλιανό rotation έπαιξε κάποιο ρόλο;

Η κόπωση των πυροσβεστικών δυνάμεων από την παρατεταμένη «εμπόλεμη» περίοδο είναι δεδομένη. Οπως δεδομένη είναι και η πολιτική κόπωση από την πολύμηνη προεκλογική περίοδο που ολοκληρώθηκε με τις δεύτερες εκλογές της 25ης Ιουνίου. Κάποιοι πιστεύουν ότι το θριαμβευτικό 41% οδήγησε σε εφησυχασμό και ίσως σε αλαζονεία. Μπορεί, αν και μέσα σε ένα μήνα η κυβέρνηση με δυο νόμους υλοποίησε το 50% του προεκλογικού προγράμματος της και εξασφάλισε την ανεμπόδιστη συμμετοχή της ομογένειας στις εκλογές. Σπουδαία και τα δυο.

Αλλά είναι εντελώς διαφορετικά από δράσεις, οι οποίες απαιτούν επιχειρησιακή επάρκεια, άμεσα αντανακλαστικά, πολιτική επαφή με την πραγματικότητα και όχι μόνο με τα excel.

Kαι κυρίως ένα κράτος σύγχρονο και αποτελεσματικό, χωρίς συμπλέγματα. Αποτελεί ομολογημένη διαπίστωση του ίδιου του Κ. Μητσοτάκη, αλλά και διακηρυγμένος στόχος του να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και υγιές νέο κράτος. Με σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση, με ενίσχυση της ψηφιοποίησης, με αποτελεσματική Αστυνομία, με γρήγορη και αδιαμφισβήτητου κύρους Δικαιοσύνη, με έντιμους δημόσιους λειτουργούς, με ισχυρό ΕΣΥ, με σύγχρονη Παιδεία, με ασφαλείς μεταφορές και σοβαρές υποδομές.

Στο πλαίσιο αυτό, έχει καθοριστικό ρόλο η αντίληψη με την οποία θα χτιστεί αυτό το νέο κράτος. Το νέο κράτος, όντας συμπεριληπτικό και χωρίς να είναι ξενοφοβικό ή ρατσιστικό, πρέπει να «σπάσει αβγά» με παραβατικούς θύλακες, οι οποίοι απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας. Δεν χρειάζεται π.χ. κάποιου είδους πογκρόμ κατά των Ρομά για να εξαρθρωθούν αποδεδειγμένα παραβατικές συμμορίες κάποιων Ρομά.

Η μεταναστευτική πολιτική μπορεί να είναι ανθρώπινη, αλλά και αυστηρή. Και ο δικαιωματισμός ασφαλώς μπορεί να διευρύνεται διαρκώς, χωρίς να ισοπεδώνει τα πάντα στο διάβα του.

Αυτή όμως είναι μία -ή μάλλον Η- πολιτική απόφαση. Η οποία στηρίζεται στο 41%, αλλά δεν δικαιούται να αλλάξει το 41%. Δικαιούται να διεκδικήσει τη διεύρυνσή του, αλλά είναι παράλογο να επιχειρηθεί η μετάλλαξή του σε φορέα ιδεολογημάτων και εμμονών άλλων πολιτικών χώρων, οι οποίοι αποδοκιμάστηκαν εκκωφαντικά στις πολύ πρόσφατες εκλογές. Και ελλείψει αντιπολίτευσης, αυτό το 41% θα είναι αυτό, που θα αντιπολιτεύεται τα κακώς κείμενα. Το Μ. Μαξίμου δεν αρκεί να το λέει. Πρέπει και να το αποδεχθεί ουσιαστικά.

ΑΙΧΜΗ

ΤΟ «ΚΛΟΥΒΙ» ΜΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΛΕΣ

Από τη στιγμή που συνελήφθησαν ο αλλοδαπός και οι δύο Ελληνες συνεργοί του, οι οποίοι δίκην «πολιτοφυλάκων» έκλεισαν σε ένα κλουβί-τρέιλερ μετανάστες, η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί αν επρόκειτο για αυτοδικία ή νόμιμο δικαίωμα πολιτών. Στο Διαδίκτυο συνεχίζεται και σήμερα μια ιδιότυπη «δίκη», που άρχισε από χθες, όταν είδε το φως της δημοσιότητας το επίμαχο βίντεο.

Στις Δημοκρατίες η αυτοδικία δεν έχει θέση, καθώς οδηγεί ευθέως σε ζούγκλα και στραγγαλίζει τον πολιτικό πολιτισμό. Ασφαλώς οι Αρχές πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους και να είναι πιο αποτελεσματικές. Ωστε, εκτός των άλλων, να μη μετατρέπουν την αυτοδικία σε «κοινωνική αναγκαιότητα». Η όποια αδράνεια των Αρχών, σε συνδυασμό με τους «πιο Ελληνες από τους Ελληνες», τροφοδοτεί ακροδεξιά και ναζιστικά μορφώνονται που κάνουν «εμπόριο πατριωτισμού», εκμεταλλευόμενα την αγανάκτηση πολιτών.

Το ίδιο κάνουν και οι «ευαίσθητοι» δικαιωματιστές, οι οποίοι εμπορεύονται ουσιαστικά την ίδια πραμάτεια με άλλη ετικέτα. Οι διαμαρτυρόμενοι «δικαιωματιστές» έχουν κάνει ήδη πράξη την αυτοδικία. Από την εποχή των αγανακτισμένων με τους ξυλοδαρμούς και τους προπηλακισμούς μέχρι τη στοχοποίηση και τη δολοφονία χαρακτήρων και την άνεση «να μπουν 3-4 φυλακή» για «να κερδίσουμε τις εκλογές». Αν ζούσε ο μακαρίτης ο Κουτσόγιωργας κι έλεγε ξανά το απαράδεκτο «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε», έχω την αίσθηση ότι σήμερα θα ακουγόταν αλλιώς. Χωρίς να είναι λιγότερο αντιδημοκρατικό. Αλλά το «κοίτα ποιος μιλάει» τα λέει όλα.

Ουαί υμίν φαρισαίοι υποκριτές…

Στα «κόκκινα» ο Κ. Μητσοτάκης

Πολύ εκνευρισμένος περιγράφεται τις τελευταίες μέρες ο Κ. Μητσοτάκης. Οι φωνές του συχνά ακούγονται δυνατές στους διαδρόμους του Μ. Μαξίμου. Οσοι τον γνωρίζουν καλά λένε πως η συμπεριφορά του παραπέμπει σε δραστικές αποφάσεις. Ο χρόνος που έχει περάσει από τις εκλογές είναι αντικειμενικά μικρός. Μόλις 59 μέρες. Αλλά λόγω αλλεπάλληλων γεγονότων αποδεικνύεται πολύ πυκνός. Αρα επαρκής για αλλαγές και αποφάσεις που πάνε «το μαχαίρι στο κόκαλο»…

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Ο Κ. Βελόπουλος θα κάνει αντιπρόεδρο του κόμματος του τον δημεγέρτη Π. Παπαδάκη;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Πώς εξηγείται ακριβώς ότι την «πέφτουν» ταυτοχρόνως στον ΑΓΕΕΘΑ παραφυάδες της Κουμουνδούρου και ακροδεξιοί «πατριώτες»;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Η Κλέλια Ρενέση, εκτός από καλλιτέχνις, πότε έγινε πυροσβέστης και ντετέκτιβ;