Η Πολιτεία θα έπρεπε να υπερασπίζεται στην περίπτωση αυτή και το δικαίωμα των παιδιών που υπάρχουν στο γάμο, ώστε να μη βιώνουν μέσα στο σπίτι τους την ένταση, τις λογομαχίες, τις ύβρεις και πολλές φορές την κακοποίηση της μητέρας τους. Αλλά τι γίνεται; Κάθε φορά θα δολοφονείται μια γυναίκα επειδή ήθελε να μη συνεχίσει έναν γάμο ή μια σχέση; Το κράτος θεωρεί ότι είναι ένα σύνηθες έγκλημα, το οποίο καλύπτεται ικανοποιητικά από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο!

Φοβάμαι ότι ακόμη στην Ελλάδα το αναφαίρετο δικαίωμα του διαζυγίου των συζύγων, που είναι αναγνωρισμένο θεσμικά, και του χωρισμού των συντρόφων, και για τα δύο φύλα, ούτε κατανοητό είναι πάντα ούτε και γίνεται αποδεκτό όταν αφορά στη γυναίκα. Αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω, και περισσότερο με προβληματίζει, γιατί το κράτος αρνείται να πάρει τα αυστηρά μέτρα που απαιτούνται για την προστασία της γυναίκας, ξεκινώντας από το πιο απλό: Να αποδεχθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης ότι η γυναικοκτονία είναι ένα ιδιαίτερο έγκλημα, για το οποίο η γυναίκα, συνήθως, έχει εκφράσει στο περιβάλλον της, στους οικείους της, πολλές φορές και στην Αστυνομία, τους φόβους της, βιώνοντας τη βιαιότητα στη σχέση της με το άλλο φύλο.

Η γυναικοκτονία έχει σαφή κίνητρα. Συνήθως, ο δολοφόνος αποφαίνεται ότι ήταν η «κακιά ώρα»! Aλλά δεν υπάρχει καμιά ώρα που να δικαιολογεί έναν φόνο που εκτελείται από ένα υπερμέγεθες «εγώ», πληγωμένο επειδή θεωρεί ότι η απελευθέρωση της συζύγου ή συντρόφου εκθέτει τον άνδρα κοινωνικά, τον προσβάλλει, τον υποτιμά, επισημαίνει την ανικανότητά του. Η γυναικοκτονία έχει σαφέστερα χαρακτηριστικά και είναι επαναλαμβανόμενο έγκλημα: Ο στραγγαλισμός και η απόφραξη του αναπνευστικού συστήματος είναι ο πιο συνήθης τρόπος που μετέρχεται ο δολοφόνος αφαιρώντας τη ζωή μιας γυναίκας. Η δύναμη που έχει δεν της επιτρέπει να αντισταθεί.

Η όμορφη, νέα μητέρα από την Καβάλα ήθελε διαζύγιο. Ο σύζυγός της δεν ήθελε. Και αναφέρομαι σε «συζύγους», αφού δεν υπάρχουν στα δημοσιεύματα ονόματα ούτε του θύματος ούτε του θύτη της! Σιγά μη στάξει η ουρά του ποντικού, όταν δημοσιεύονται δεκάδες φωτογραφίες τους παντού. Δηλαδή, οι φωτογραφίες… προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα ενώ η αναγραφή των ονομάτων τα παραβιάζει;

Τέλος πάντων, στο Δίκαιο πολλών ευρωπαϊκών κρατών η δολοφονία γυναικών ονομάζεται γυναικοκτονία. Επιδικάζονται ειδικές αυστηρές ποινές. Ωρα είναι το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης να πράξει τα δέοντα…