Νέος πρωθυπουργός του Βελγίου είναι ο συντηρητικός εθνικιστής (και νεοφιλελεύθερος) Μπαρτ ντε Βέφερ, αρχηγός της Νέας Φλαμανδικής Συμμαχίας (N-VA). To κόμμα του ανήκει στην ευρωομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), μαζί με τους μελονικούς «Αδελφούς της Ιταλίας» (FdI), τους Σουηδούς και τους Δανούς Δημοκράτες, την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου κ.ά. H Λεπέν και ο Ορμπαν ανήκουν στους Πατριώτες, ενώ η AfD ηγείται της ευρωομάδας των Ευρωπαϊκών Κυρίαρχων Εθνών (ΕSN). Mεγάλη η ζήτηση στον χώρο, πολλά και τα μαγαζιά…
Στην πολιτική αργκό των Βρυξελλών, το νέο πεντακομματικό σχήμα ονομάζεται «Συνασπισμός Αριζόνα», επειδή τα συναποτελούντα κόμματα έχουν τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας (λευκό, κόκκινο, μπλε). Ας μη ρωτήσει κάποιος γιατί δεν ονομάστηκε «Συνασπισμός Παρίσι» ή «Συνασπισμός Αμστερνταμ», αφού η γαλλική και η ολλανδική σημαία έχουν τα ίδια χρώματα. Οι γαλλόφωνοι Βαλόνοι και οι ολλανδόφωνοι Φλαμανδοί του Βελγίου μετά βίας συμβιώνουν κάτω από το ίδιο σκήπτρο.
Θεωρητικά, ο πρώην δήμαρχος του λιμανιού της Αμβέρσας, Μπαρτ ντε Βέφερ, είναι υπέρ της διάσπασης του Βελγίου, αλλά έχει βάλει νερό στο κρασί του. Και οι τέσσερις κυβερνητικοί εταίροι του (δύο βαλονικά και δύο φλαμανδικά κόμματα από το φάσμα της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς) αναμένεται να λειτουργήσουν ως αντίβαρα στην εθνικιστική και στην κοινωνικοοικονομική του ατζέντα.
Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη!
Το ζήτημα, άλλωστε, ήταν να μείνει εκτός κυβέρνησης -όπως και έγινε- το «υπερβολικά ακροδεξιό» Vlaams Belang (Φλαμανδικό Συμφέρον), που είχε και τα μεγαλύτερα κέρδη στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές τον Ιούνιο.