Μόνο κόκκινο -κατακόκκινο- ή για τους πιο απαισιόδοξους μαύρο. Οι διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις προτεινόμενες χρωματικές ζώνες καθίστανται επουσιώδεις από τη στιγμή που επικάθεται πάνω στους μαθηματικούς τύπους μία μόνιμη, καταθλιπτική σταθερά. Ακρίβεια και πάλι ακρίβεια, μέχρι τελικής πτώσεως, για τις τσέπες των συντριπτικά περισσότερων νοικοκυριών – που τρώνε επιπλέον στον κεφάλι τον «κερδοσκοπικό πληθωρισμό» των μεγάλων ομίλων.

Προφανώς κάτι πάει πολύ στραβά στην αγορά ενέργειας στην Ελλάδα κι αν οι κυβερνώντες δεν το διορθώσουν σύντομα, θα το βρουν μπροστά τους. Εγγύηση γι’ αυτό ο πίνακας του Ευρωβαρόμετρου με τις 27 χώρες συν τον ευρωπαϊκό μέσον όρο. To θέαμα απλά και μόνο δεν υποφέρεται.

Η στήλη της Ελλάδας τελευταία τελευταία, με μόλις το 14% των Ελλήνων να δηλώνει ότι είναι σε θέση να εξοφλεί πάντα ή σχεδόν πάντα τους λογαριασμούς του στο τέλος του μήνα. Στην προτελευταία Πορτογαλία, το ποσοστό των ικανών να πληρώνουν έγκαιρα και χωρίς προβλήματα τις υποχρεώσεις τους είναι σχεδόν τριπλάσιο, ενώ στη Σουηδία η «ενεργειακή φτώχεια» ή «φτώχεια των πάγιων υποχρεώσεων» είναι άγνωστη λέξη.

Το 93% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι «ποτέ ή σχεδόν ποτέ» δεν δυσκολεύεται να εξοφλήσει τους ενεργειακούς παρόχους και τις άλλες οφειλές.

Μια σχετική ανισότητα Βορρά και Νότου θα ήταν κατανοητή (φυσικά όχι αποδεκτή), αλλά εδώ η Ελλάδα φιγουράρει ως μία (υπο)κατηγορία από μόνη της! Κανένα διεθνές περιβάλλον δεν δικαιολογεί αυτό το τριτοκοσμικό χάλι, αυτή την αλγεινή εικόνα, που δεν περιποιεί τιμή στην ελληνική κυβέρνηση. Τίποτε το «κανονικό» δεν έχει μια χώρα όπου το 86% λέει ότι τους τελευταίους 12 μήνες αδυνατούσε σχεδόν πάντα ή αρκετά συχνά να τηρεί τις υποχρεώσεις του. Κι αυτό όχι επειδή «είναι τεμπέληδες». Αν η κοινωνία δεν βγει το ταχύτερο από αυτή την «παύση πληρωμών», η χώρα πολύ απλά δεν έχει μέλλον.