Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δεν πήγε στην Κίνα για να κάνει μαθήματα δημοκρατίας σε έναν εκνευρισμένο αυταρχικό ηγέτη, αλλά για να υπερασπιστεί τα οικονομικά συμφέροντα της Ε.Ε. Η μόνη έμμεση αναφορά στον ξεσηκωμό των Κινέζων ήρθε από τον εκπρόσωπο της ευρωπαϊκής προεδρίας, ο οποίος εξέφρασε την «ετοιμότητα της Ε.Ε. να επαναλάβει το διάλογο με την Κίνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Και ο Κινέζος απάντησε περιπαικτικά ότι θα δεχθεί έναν τέτοιο διάλογο μόνο αν είναι… «αμοιβαίος». Αν οι Δυτικοί νομίζουν πως η κινεζική ηγεσία βρίσκεται σε θέση αδυναμίας λόγω της εσωτερικής αναταραχής, ο Σι αντέστρεψε αυτή την εντύπωση. Προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί το εμπορικό ρήγμα ΗΠΑ-Ε.Ε., που είχε εξέχουσα θέση στις επαφές Μπάιντεν-Μακρόν στον Λευκό Οίκο, ο Σι κάλεσε τις ευρωπαϊκές εταιρίες να επενδύσουν στη μεγάλη κινεζική αγορά. Ταυτόχρονα, ζήτησε εμμέσως πλην σαφώς από τους Ευρωπαίους να μη φέρνουν εμπόδια στις κινεζικές επενδύσεις κατά παραγγελία των Αμερικανών.
Η εμπορική διαμάχη ΗΠΑ-Ε.Ε. είναι «λουκούμι» για τους Κινέζους, τους οποίους οι Δυτικοί παρακαλούν γονατιστοί να μην πολυστηρίξουν τον Πούτιν στην Ουκρανία – κι εκείνοι το πράττουν ευχαρίστως, αλλά για τους δικούς τους λόγους. Ο Γάλλος πρόεδρος και οι οπαδοί του στην Ευρώπη θεώρησαν «μεγάλη νίκη» την ομολογία του Μπάιντεν ότι «έχει κάποια ελαττώματα» ο βαρύς, «πράσινος» φόρος που καθιερώθηκε για τις βιομηχανικές επιχειρήσεις στην Αμερική και πλήττει τις γαλλογερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες.
Από τη μια ο Μπάιντεν ρίχνει στους Ευρωπαίους καρότα κι από την άλλη οι Κινέζοι τους καλούν σε αγνές, αποϊδεολογικοποιημένες μπίζνες για να τους απομακρύνουν από την Αμερική. Τι θέση έχουν σε αυτό το «μελέ» οι Κινέζοι διαδηλωτές της ελευθερίας; Για όποιον βλέπει πέρα από τη μύτη του, απολύτως καμία!