Η νεαρή φοιτήτρια παρενοχλήθηκε με προσβολές και χειροδικίες που οδήγησαν στον τραυματισμό της, από την παραστρατιωτική δύναμη Basij, για να διορθώσει το χιτζάμπ της. Είναι μια εθελοντική πολιτοφυλακή στο Ιράν, που αποτελεί μέρος του Σώματος Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC). Οι άνθρωποι της Basij, για να γίνει σαφέστερο, είναι αυτοί με τα σιδερένια λοστάρια που μαστιγώνουν γυναίκες στους δρόμους, δεμένες σε στύλους ή οργανώνουν τη δημόσια δολοφονία τους διά λιθοβολισμού, στην περίπτωση που εκείνες τολμήσουν να διεκδικήσουν το δικαίωμα της επιλογής ερωτικού συντρόφου εκτός αυτού που τους επιβάλλεται.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Θα γραφτούν πολλά για αυτήν την κοπέλα και το κόστος της ηρωοποίησής της. Η ελληνική, όπως και η δυτική Αριστερά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα σπαταλήσει κάποια ποσότητα του καταγγελτικού της οίστρου γι’ αυτήν τη γυναίκα. Εστω μια τόση δα ανακοίνωση. Θα σιωπήσει, μία ακόμα φορά, μπροστά στα ανθρώπινα και δημοκρατικά αυτονόητα. Βλέπετε, το Ιράν είναι φάρος αντιδυτικισμού για πολλά από τα σκοτάδια που επιμένουν να υπάρχουν.
Ηδη κάποιες φωνές έχουν αρχίσει να ασπάζονται –και με πάθος- όσα λέει η διοίκηση του πανεπιστημίου περί ψυχιατρικών προβλημάτων της γυναίκας. Η ψυχιατρικοποίηση των αμφισβητιών του, άλλωστε, είναι η συνήθης επιλογή κάθε ολοκληρωτισμού. Και όλων όσοι –και εδώ στην Ελλάδα- είτε τους νοσταλγούν είτε τους ονειρεύονται…