Τον ενθουσίαζε  η ιδέα ότι η αρχαία γειτονιά της Αθήνας που εμφανιζόταν στην ανασκαφή κάτω από το Μουσείο, θα ήταν  επισκέψιμη. Εβγαιναν  τοίχοι με ίχνος χρωμάτων από κτίρια σε αλλεπάλληλες φάσεις, πηγάδια, δάπεδα, σκεύη. Η    καθημερινότητα της ύστερης αρχαιότητας στο φως. Ο νους του ήταν να μη βλάψουν οι κολόνες της θεμελίωσης τα αρχαία κατάλοιπα.

Πολλές φορές, το απόγευμα, από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, στην απέναντι πολυκατοικία της οδού Χατζηχρήστου, έβγαινε  «ένοικος» με ντουντούκα -φιλοξενούμενος τακτικά των ΜΜΕ- φωνάζοντας στον Δημήτρη ότι καταστρέφει τα αρχαία: «Είσαι καταστροφέας, αρχαιοκάπηλος, είσαι Ελγιν και Μοροζίνι». Μη δίνεις σημασία του έλεγα, αλλά εκείνον τον πείραζε πολύ. Μετά από μερικούς μήνες,  ξαφνικά, «ο διαμαρτυρόμενος» υπέρ αρχαίων εξαφανίστηκε. Οταν άνοιξαν το διαμέρισμα, ανακάλυψαν ότι μόνο μια καρέκλα υπήρχε. Δεν κατοικούσε εκεί. Βρήκαν  και την ντουντούκα στο  πάτωμα. Το μουσείο είχε πάρει τον δρόμο του. Η «υπηρεσία» του -με το αζημίωτο- είχε τελειώσει.

Είχαν εμφανιστεί με τη Λίνα Μενδώνη, τότε γενική γραμματέα στο υπουργείο Πολιτισμού, εκατόν επτά φορές σε δικαστικές διαδικασίες για να υποστηρίξουν την ανέγερση  του μουσείου!  Πάντα υπάρχουν  οι «γνωστοί» που κάνουν διαμαρτυρίες, μηνύσεις, προσφυγές και ενστάσεις για να μη γίνει ένα μεγάλο έργο. Παντερμαλής και Μενδώνη ήξεραν ότι αν δεν γινόταν εκεί το Μουσείο,  δεν θα γινόταν ποτέ.

Είχε μακρά εμπειρία από κακοήθειες φθόνου. Οταν, πρώτη φορά στα αρχαιολογικά  χρονικά, ετοίμαζε στο Δίον το πάρκο με τα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά ιερά,  με τους αρχαίους πλακόστρωτους δρόμους, τις ρωμαϊκές επαύλεις και τις παλαιοχριστιανικές βασιλικές, ακόμη και τον ναυσίπλοο  Βαφύρα, έστησε στο ιερό της Ισιδος αντίγραφο  του αγάλματος της θεάς  και  εκείνο της Ρωμαίας Ιουλίας. Ομως, καλοθελητές  έσκιζαν τα ιμάτιά τους στη Μελίνα για την ανίερη βεβήλωση του χώρου. Λίγες μέρες αργότερα, η Μελίνα επισκέφτηκε το Δίον. Είδε τα αγάλματα και το αρχαιολογικό πάρκο: Αρχαία και  μαγική φύση. «Να συνεχίσεις, Δημήτρη μου, μην ακούς κανέναν», του είπε.

Τους  δρόμους που άνοιξε ο Παντερμαλής πριν από σαράντα χρόνια -με τον τρόπο που αναδείκνυε  τα αρχαία που έφερνε στο φως- αργότερα ακολούθησαν και άλλοι  αρχαιολόγοι. Το Μουσείο της Ακρόπολης που έστησε, βάζοντας την Ελλάδα στον αστερισμό των μεγάλων μουσείων του κόσμου, τώρα θα ακολουθήσουν, ως μοντέλο λειτουργίας, πέντε ακόμη.

Ακουσε όμως τη συμβουλή της Μελίνας χωρίς καμία εξαίρεση: Δεν άκουσε ποτέ και κανένα να προσέξει λίγο τον εαυτό του. Αναλώθηκε, ευτυχής,  για την Ελλάδα…