Ομως «ούτε ψύλλος στον κόρφο» του Κ. Βελόπουλου. Συνέχισε απτόητος να «τσαμπουκαλεύεται» με αγοραίο ύφος. Επομένως, ίσως ο Κ. Μητσοτάκης να έκανε καλά που δεν κρατήθηκε, γιατί η πολιτισμένη αντιμετώπιση της «σαχλαμάρας» αμβλύνει την ουσία και την ηθική απαξία της ίδιας της σαχλαμάρας.
Το κρίσιμο ερώτημα δεν αφορά προσωπικά τον Κ. Βελόπουλο ως προσωπικότητα και συγκρότηση. Αφορά κυρίως τους αρκετούς ψηφοφόρους που τον έστειλαν στη Βουλή, και μάλιστα ως «αντισυστημικό» στοιχείο. Πόσω μάλλον, όταν ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης δεν έκρυψε ποτέ ποιος είναι και τι πιστεύει. Από τις επιστολές του Ιησού, τις κηραλοιφές και τον αντιεμβολιασμό έως την ανοικτή υποστήριξη του εισβολέα Πούτιν. Αποδεικνύεται ότι ένα όχι μεγάλο, αλλά όχι και ασήμαντο κομμάτι της κοινωνίας αρέσκεται και επιλέγει τη «σαχλαμάρα», βαφτίζοντάς την «αντισυστημική».
Χθες, επίσης στη Βουλή, εξελίχθηκε σε live μετάδοση η διάλυση μίας άλλης «σαχλαμάρας: οι επίσης… αντισυστημικοί «Σπαρτιάτες» δημιούργησαν όντως ένα ρεκόρ Γκίνες. Το να μείνει ένα κόμμα χωρίς αρχηγό δεν είναι ασύνηθες. Ομως ένας αρχηγός χωρίς κόμμα είναι ανεπανάληπτο. Αποτέλεσμα κι αυτό μίας άλλης «σαχλαμάρας». Ισως πιο επικίνδυνης, γιατί είναι όλη τού καταδικασμένου για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση ακροδεξιού Ηλ. Κασιδιάρη. Οι «Σπαρτιάτες» ως κόμμα, εκτός από ακροδεξιό, αποδείχθηκε και μία σαχλαμάρα. Ενα «κόμμα-προβιά» και μαριονέτα, τα νήματα του οποίου κινούσε από τη φυλακή ένας έγκλειστος για κακουργήματα.
Ηταν κρυφό αυτό; Μόνο για αόμματους. Κι όμως, κι αυτή η σαχλαμάρα, στη φασιστική έκδοσή της, ψηφίστηκε επίσης από πολλές χιλιάδες Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι έβαλαν ξανά την παραλλαγμένη Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Και, βέβαια, η ίδια κατηγορία γοητευμένων από την «αντισυστημικότητα» έβαλε στη Βουλή κι άλλη μία «σαχλαμάρα», σε πιο θρησκευτική εκδοχή. Τη «Νίκη» των παραθρησκευτικών οργανώσεων του σκότους και των τσιπ στις νέες ταυτότητες. Μία απλή πρόσθεση 4,68+4,44+3,70 (τα ποσοστά της Ελληνικής Λύσης, των «Σπαρτιατών» και της «Νίκης» στις τελευταίες εκλογές) βγάζει ένα σχεδόν 13% (12,82%). Ενα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, όταν ο λόγος είναι περί σαχλαμάρας. Είτε ψεκασμένης είτε ακροδεξιάς είτε παπαδίστικης.
Η δεύτερη και τελική σκέψη μου. Καλά έκανε ο Κ. Μητσοτάκης και μίλησε για «σαχλαμάρες». Η σαχλαμάρα δεν είναι αζήτητη από ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό συμπατριωτών μας. Κι αν πεις στον σαχλό π.χ. ότι δεν είναι «πολιτικά ορθός», πιθανώς να το εκλάβει ως κομπλιμέντο. Ενώ αν του πεις ότι είναι σαχλός, τουλάχιστον θα καταλάβει ότι τον έχουν πάρει χαμπάρι.
ΑΙΧΜΗ
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΗ!
Τελικά καμία συζήτηση δεν είναι αχρείαστη, ακόμα κι όταν καταλήγει να είναι μία ακόμα χαμένη ευκαιρία. Αυτό συνέβη και χθες στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που έγινε στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών. Αν αφαιρέσει κανείς τις «σάλτσες», οι οποίες αφορούν όλα τα κομματικά ακροατήρια, θα μπορούσε να διακρίνει τη δυνατότητα συγκλίσεων (μεταξύ Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) για μία νέα πολιτική αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Η ευκαιρία δείχνει να χάθηκε, αλλά ο χρόνος υπάρχει, καθώς το φθινόπωρο θα ψηφιστεί νέος νόμος.
Ωστόσο, η συζήτηση ήταν χρήσιμη. Είχε π.χ. μεγάλο ενδιαφέρον το πώς χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιοι αριθμοί και οι ίδιες στατιστικές. Τα εκατοντάδες χιλιάδες καμένων στρεμμάτων ελληνικής γης έγιναν σαν ακορντεόν. Μεγάλωναν και μίκραιναν ανάλογα με την πολιτική στόχευση και την «ερμηνεία». Αλλωστε είναι γνωστό ότι οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Το παράδειγμα με το Μάτι είναι απολύτως χαρακτηριστικό. Το 2018 συνολικά κάηκαν πολύ λιγότερα χιλιάδες στρέμματα απ’ ό,τι φέτος, «μόλις» 120.000, ενώ σήμερα το δραματικό μέτρημα στρεμμάτων προσεγγίζει το 1.000.000. Κι όμως, το 2018 χάθηκαν 104 ζωές.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Η συζήτηση, όταν δεν ήταν ακορντεόν, γινόταν κάτι σαν συμπόσιο γευσιγνωσίας. Οπου ισχύει τελικά το «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Χαρακτηριστική ήταν και η συζήτηση για την τεράστια φωτιά στον Εβρο και τις 20 αδικοχαμένες ζωές παράνομων μεταναστών. Η οποία έθεσε υπαρξιακά και ορθολογικά ερωτήματα. Οπως π.χ. πώς μπορείς να σώσεις κάποιους όταν δεν ξέρεις καν ότι βρίσκονται στην καρδιά του δάσους της Δαδιάς; Πώς βρέθηκαν αυτοί οι κατατρεγμένοι άνθρωποι στη μέση του πουθενά ενός τεράστιου δάσους, όπου δεν υπάρχουν κολόνες και πυλώνες της ΔΕΗ, αλλά έχει ανάψει μία μεγάλη φωτιά; Ποιος τους εγκλώβισε εκεί καταδικάζοντάς τους σε φρικτό θάνατο;
Αυτά τα ερωτήματα δεν απαντήθηκαν ή μάλλον δέχθηκαν αρκετές «απαντήσεις» ή απαντήθηκαν με ερωτήματα και υπαινιγμούς. Κι ας βρέθηκαν τα απανθρακωμένα πτώματα σε διαδρόμους που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα των διακινητών και των «ενημερωμένων» ΜΚΟ.
Η συζήτηση διήρκεσε περισσότερο από 7 ώρες. «Διά ταύτα» δεν έβγαλε. Βοήθησε όμως όσους είχαν την υπομονή να την παρακολουθήσουν να καταλάβουν περισσότερα από όσα ελέχθησαν.
ΤΡΕΪΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΘ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Πολύ βαριά είναι η ατζέντα της σημερινής συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου, που είναι η πρώτη μετά τις θερινές διακοπές και πιθανώς η τελευταία πριν από τη ΔΕΘ.
Τα νομοσχέδια, τα μέτρα και τα θέματα που συζητούνται σήμερα στις 11:00 αποτελούν το «μεταρρυθμιστικό πακέτο» το οποίο θα παρουσιάσει στη ΔΕΘ ο Κ. Μητσοτάκης. Υπ’ αυτήν την έννοια μπορεί να θεωρηθεί ως ένα τρέιλερ από τα προσεχώς. Στην ατζέντα βρίσκονται η Πολιτική Προστασία, η ενίσχυση των ΕΚΑΒ-ΕΣΥ, η προστασία της εργασίας, η Δικαιοσύνη, οι αξιολογήσεις στο Δημόσιο και η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του ΕΣΥ, η αναβάθμιση του στόλου των αστικών λεωφορείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ταυτότητες, περιβάλλον.
Ενώ με εισήγηση του Γ. Φλωρίδη θα επιλεγούν οι αντιπρόεδροι του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου Επικρατείας.
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Ενώ το ψηφοδέλτιο του Ν. Χαρδαλιά είναι και «βαρύ» και «λαμπερό», γιατί προβάλλονται περισσότερο π.χ. η Μπ. Αργυράκη από την Αννα Μαρία Τσικρικώνη-Φλώρου ή ο Ν. Καρούλιας από τον Θ. Κόλλια;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Πίσω από τα μαύρα γυαλιά του Στ. Κασσελάκη φάνηκε σηκωμένο φρύδι ή ήταν ιδέα μου;
ΑΠΟΡΙΕΣ-3
Εχει βάση η κριτική της τάσης ΠΡΩΤ.Α. ΣΥΡΙΖΑ ότι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους «παραμέρισε» ο Α. Τσίπρας ήταν να αποφύγει -όπως έκανε και το 2019- τη σε βάθος αυτοκριτική για τη συντριπτική ήττα του;