Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν εξελέγη νέος αρχηγός μόνο επειδή ήταν ιδιαίτερα επικοινωνιακός στα social media. Αυτό που του έδωσε ώθηση ήταν η υπόγεια στήριξη από τους τότε «προεδρικούς» της Κουμουνδούρου. Πιθανότατα να σκέφτηκαν πως καλύτερα να βγει πρόεδρος ένας «του χεριού τους». Ξέχασαν, όμως, πως όταν κάποιος εκλέγεται σε μια τέτοια θέση, ακόμα κι αν είναι «λίγος» αποκτά ισχύ. Κάπως έτσι ο νεοεκλεγείς Κασσελάκης οδήγησε το κόμμα στην πρώτη διάσπαση και στη συνέχεια ξεκίνησε έναν νέο εμφύλιο απέναντι σε εκείνους οι οποίοι τον ανέδειξαν πρόεδρο, δηλαδή τη φρουρά Τσίπρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη απέτυχε παταγωδώς στις ευρωεκλογές. Επεσε στο 14%, ενώ ο ίδιος με αλλοπρόσαλλες δηλώσεις πότε έβαζε τον πήχυ στο 17%, πότε στο 20% και πότε έλεγε πως θα είναι πρώτο κόμμα. Αυτή η τακτική σε στιλ «λέμε κάτι ό,τι να ’ναι για να περάσει η ώρα και μετά δεν τρέχει τίποτα» χαρακτηρίζει την έως τώρα πολιτική πορεία που έχει διαγράψει ο «με λένε Στέφανο».

ΜΕ ένα κόμμα υπό κατάρρευση, που βρίσκεται μπροστά σε μια νέα ακόμα πιο εκκωφαντική διάσπαση και έχοντας βάλει λουκέτο στα κομματική μέσα ενημέρωσης, ο Στέφανος Κασσελάκης βολτάρει στα στενά της Μυκόνου, κάνει διακοπές, ετοιμάζεται για ένα lifestyle γαμήλιο γλέντι και θυμίζει την ορχήστρα του Τιτανικού λίγο πριν από το ναυάγιο. Βέβαια, και στην Αθήνα να έμενε και διακοπές να μην έκανε δεν θα άλλαζε κάτι στη ρότα του ΣΥΡΙΖΑ. Και η ρότα δείχνει ότι το κόμμα αργά ή γρήγορα θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο και θα καταλήξει σε κάποιο μονοψήφιο ποσοστό.

ΓΙ’ αυτή τη φθίνουσα πορεία, για να είμαστε δίκαιοι, δεν ευθύνεται ο Κασσελάκης. Ηταν προδιαγεγραμμένη εδώ και χρόνια. Ξεκίνησε από το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015, είχε ως σημείο καμπής το ψευδοδημοψήφισμα, το κλείσιμο των τραπεζών, την κατάρρευση της αυτ-απάτης, το τρίτο Μνημόνιο, την παταγώδη αποτυχία της τετραετούς διακυβέρνησης Τσίπρα. Συνεχίστηκε για μια ακόμα τετραετία με τη λαϊκιστική αντιπολίτευση καταστροφολογίας και επισφραγίστηκε με την κατάρρευση στο περσινό 17%. Το δεκαετές «φαινόμενο» ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς το τέλος του, καθώς, ενώ έχουν αλλάξει οι εποχές, εκείνοι επιμένουν να πολιτεύονται με τακτικές του 2014 και με μπροστάρη τον Πολάκη και κύρια γραμμή τον πολακισμό.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, βέβαια, η αβάσταχτη ελαφρότητα του Κασσελάκη παίζει ρόλο την πορεία του κόμματος. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, θα ήταν διαφορετικό να καταλήξει σε μονοψήφιο ποσοστό αργά αργά και ήσυχα ήσυχα και άλλο να πέσει εκεί με κρότο και γέλια.