Ο Στ. Κασσελάκης έχει μια μοναδική πολυτέλεια. Λέει, ό,τι λέει, όχι από το βήμα της Βουλής ή απέναντι σε συγκροτημένους δημοσιογράφους, που θα μπορούσαν να αντικρούσουν άμεσα τις ασύμμετρες πομφόλυγές του. Τα λέει στο Tik Tok, στους λίγους πολίτες που συναντά στις περιοδείες του και στα πρωινάδικα. Χωρίς ειρμό, χωρίς σχέδιο, χωρίς συναίσθηση πολλές φορές τι λέει. Είπε π.χ. το περίφημο για «υπουργούς που σκοτώνουν παιδιά» κι έτρεχε μετά -ματαίως- η Β. Κεχαγιά να «εξηγήσει» πως δεν μίλησε για «δολοφόνους υπουργούς». Κάνοντας τα στραβά μάτια, πως όποιος σκοτώνει παιδιά, δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από δολοφόνος. Πριν την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Αγκυρα δεν είπε τίποτα περί ματαίωσής της. Το είπε μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο. Η εκ των υστέρων «εξήγηση» ήταν πάλι παιδαριώδης, εννοούσε ότι η συνάντηση «δεν ήταν καλά προετοιμασμένη».
Πριν από λίγες εβδομάδες είχε υψώσει το αξεπέραστο μνημείο άγνοιας για τις δαπάνες για την Υγεία. Αμ δεν ήξερε ότι το 5% που… πρότεινε ήταν χαμηλότερο από το 5,8% που ισχύει κι όταν το έμαθε, έκανε μια large ρελάνς: Κι άλλο 5%! Δηλαδή άλλα 11 δισ. Από πού; Από τα λεφτόδεντρα. Κι όταν προφανώς κάποιοι του είπαν ότι δεν λέγονται αυτά, ανέλαβαν οι μεταφραστές να πουν για τον μέσο όρο της Ευρώπης (7,5%), δηλαδή… μόλις 5,5 δισ.
Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά το συμπέρασμα είναι ένα. Οταν τα λεγόμενα ενός πολιτικού αρχηγού χρειάζονται διαρκώς διευκρινίσεις δεν φταίει το πιάνο, αλλά ο πιανίστας. Οταν η άγνοια ζευγαρώνει με την αλαζονεία, δεν μπορούν παρά να δημιουργήσουν μόνο ένα αποτέλεσμα: Κακόηχες, υβριστικές, ασυνάρτητες και λαϊκιστικές «απόψεις». Οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν αναπόδραστα σε απλοϊκότητες και νηπιακού πολιτικού επιπέδου «προτάσεις».
Σοφά λοιπόν ο Στ. Κασσελάκης επέλεξε να φύγει από το τερέν την λογικής και της σοβαρότητας και να πάει στο ξερό γήπεδο του απολιτίκ, του λούμπεν και της συνωμοσιολογίας. Για ένα τίμιο μπρα ντε φερ με τον ορίτζιναλ του χώρου τον Κ. Βελόπουλο. Ο οποίος βεβαίως πλεονεκτεί, αφού μπορεί και σκίζει από το βήμα της Βουλής το ΦΕΚ με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μπορεί και κάνει, αυτό που είπε αλλά δεν έκανε ο Α. Τσίπρας με τα Μμνημόνια. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αγνοήσει το «πηγαίο ταλέντο» (κατά Α. Σπηλιωτόπουλο) του Στ. Κασσελάκη. Διαθέτει όλα τα αναγκαία προσόντα. Είναι πολιτικά αμαθής, είναι «τολμηρός», είναι φύσει λαϊκιστής, είναι DNAϊκά εχθροπαθής και είναι αρκούντως νάρκισσος, ώστε να μην «καταλαβαίνει Χριστό». Και πλάι σε όλα αυτά που είναι, έχει μερικούς πρόθυμους «μεταφραστές» να προσπαθούν να κάνουν το «άσπρο-μαύρο», έστω κι αν διακινδυνεύουν την προσωπική αξιοπιστία τους.
ΑΙΧΜΗ
ΑΝ ΙΣΧΥΕ Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ;
Οταν αναγορεύονται σε πολιτική αφηρημένες εμμονές προκύπτουν επικίνδυνες μετωπικές συγκρούσεις με την πραγματικότητα. Η χθεσινή στυγερή δολοφονία της 40χρονης από το σύζυγο της στο Μενίδι, προκάλεσε ακόμα μια τέτοια σύγκρουση. Ολο το «δικαιωματικό» ημικύκλιο βγήκε να εγκαλέσει την κυβέρνηση για τις συνέπειες της μη νομικής καθιέρωσης των «γυναικοκτονιών», συνεχίζοντας μια ψηφοθηρική σπέκουλα πάνω σε ακόμα μια τραγωδία.
Μεταξύ των άλλων -γιατί μίλησαν πολλοί- έγραψε η Θ. Αυγέρη: «Πόσες γυναίκες πρέπει να δολοφονηθούν για να προχωρήσει η κυβέρνηση στη νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία; Αραγε οι ψήφοι της άκρας Δεξιάς μετράνε περισσότερο από τις ανθρώπινες ζωές;» Και η αφηρημένη εμμονή και η εργαλειοποίηση της φρικτής δολοφονίας, είναι ολοφάνερες και οι δύο. Ενας καλόπιστος και ευαισθητοποιημένος πολίτης θα καταλάβαινε ότι αν είχε κατοχυρωθεί η «γυναικοκτονία», το λιγότερο είναι, πως δεν θα είχε γίνει η δολοφονία!
Κι έρχονται μετά τα ξεροκέφαλα γεγονότα να εκθέσουν ακόμα περισσότερο την παραπλανητική εμμονή, η οποία δεν είναι πολιτικά ανυστερόβουλη. Το θύμα είχε κάνει ήδη τρεις καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία. Οι Αρχές της είχαν προτείνει να κάνει χρήση του panic button ή να μεταφερθεί σε ασφαλή δομή φιλοξενίας. Ομως εκείνη αρνήθηκε. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και άκρως προσωπικοί. Η ουσία όμως αλλάζει; Αν είχε κατοχυρωθεί νομικά η «γυναικοκτονία», ο δολοφόνος άντρας της δεν θα την μαχαίρωνε; Κι αν ναι, γιατί; Αν ίσχυε ο όρος «γυναικοκτονία», η άτυχη γυναίκα θα άλλαζε γνώμη και θα έφευγε από το σπίτι που ζούσε με τον κακοποιητή και θα χρησιμοποιούσε τις δυνατότητες που της έδινε η Πολιτεία;
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Οι απαντήσεις της κοινής λογικής είναι αμείλικτες. Οπως και η κοινή λογική γίνεται όλο και πιο αμείλικτη με την επιλεκτική ευαισθησία και εργαλειοποίηση ανθρώπινων τραγωδιών και μάλιστα με προκλητικά εμφανή την ψηφοθηρία. Η νομική κατοχύρωση της «γυναικοκτονίας» είναι ένα ανοιχτό θέμα. Αλλά αυτό δεν είναι ούτε πανάκεια ούτε θα εμποδίσει δολοφόνους. Και το σημαντικότερο, δεν θα κάνει τις γυναίκες που ζουν σε κακοποιητικό περιβάλλον με κίνδυνο της ζωής τους να φεύγουν αμέσως, όταν υφίστανται ενδοοικογενειακή βία.
«Αντιστασιακός» κώδικας
Κάτι σαν μυστικός αντιστασιακός κώδικας έχει γίνει στα ενδότερα της Κουμουνδούρου η αναφορά του ονόματος του Α. Τσίπρα, ως αρχιτέκτονα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Στ. Κασσελάκης έχει αποφύγει επιμελώς την αναφορά του ονόματος του προκατόχου του. Το μήνυμα έχει περάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε ακόμα και από τα εναπομείναντα στελέχη του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, ελάχιστοι λένε το όνομα του Α. Τσίπρα. Οι δημόσιες αναφορές του Γ. Τσίπρα και της Ο. Γεροβασίλη στον τέως πρόεδρο του κόμματος και τη συμβολή του στη Συμφωνία των Πρεσπών, θεωρήθηκε σχεδόν ηρωική πράξη. Το σιωπητήριο για τον Α. Τσίπρα δεν αφορά τις ευρωεκλογές, αλλά το αμέσως επόμενο στάδιο. Καθώς οι άνθρωποι του Στ. Κασσελάκη και ο ίδιος φαίνεται πως εκτιμούν ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος («είτε 14% είτε 18% πάρουμε, η απόσταση από τη Ν.Δ. θα είναι τόσο μεγάλη», όπως έλεγε έμπειρο στέλεχος), θα δρομολογηθούν διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς, οι οποίες δεν θα συμπεριλαμβάνουν το «κόμμα Κασσελάκη». Αντιθέτως, όπως μάλλον δικαίως εκτιμούν, το όνομα του Α. Τσίπρα θα παίξει, έστω και όχι σε πρώτο ρόλο…
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Προς τι η ταραχή από την αναδρομή στις «εκκρεμότητες» που έχει αφήσει πίσω της η παραίτηση του Ν. Κοτζιά, μετά τον επικό καβγά του με τον Π. Καμμένο στη συνεδρίαση του Υπ. Συμβουλίου στις 16/10/2018;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Αληθεύει ότι «ναυαγούν» πολλά φαβορί στα ευρωψηφοδέλτια των τριών μεγαλύτερων κομμάτων;
ΑΠΟΡΙΕΣ-3
Από την Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας στη θέση του επιτρόπου, πόσο να είναι;