Επεισε και με αυτά που δεν είπε και δεν έκανε. Επεισε με την επιλογή του να είναι μετρημένος και όχι αλαζονικός. Επεισε δείχνοντας συναίσθηση της δύσκολης πραγματικότητας και απορρίπτοντας την τάση ορισμένων συνεργατών του να ωραιοποιούν την πραγματικότητα και να αυτοθαυμάζονται, για το πόσο τέλεια τα έχουν κάνει όλα. Επεισε γιατί, παρότι βρίσκεται στην πιο δύσκολη και άχαρη περίοδο της διακυβέρνησης, απέφυγε τις σειρήνες του λαϊκισμού και της ευχάριστης ανευθυνότητας.

Επεισε γιατί δεν μπήκε στη μικροπολιτική της εφήμερης καθημερινότητας, αλλά επέλεξε να κοιτάξει την καθημερινότητα στα μάτια, αναγνωρίζοντας προβλήματα και δυσκολίες. Αλλά δείχνοντας έναν οδικό χάρτη τριετίας, ο οποίος, εφόσον ολοκληρωθεί επιτυχώς, «βγάζει» σε μια καλύτερη Ελλάδα, με καλύτερη καθημερινότητα και πιο ευημερούντες πολίτες.

Εχουν παρέλθει αρκετά χρόνια από τότε που αρκετοί πολίτες περίμεναν-στα αλήθεια!-ότι θα ξυπνούσαν κάποιο πρωινό, μετά από κάποια ΔΕΘ και θα γινόντουσαν πλούσιοι. Πέρασαν 15 χρόνια από το «Λεφτά υπάρχουν» και «οι αντιεξουσιαστές στην εξουσία» του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αμέριμνα χαιρόταν που από «Γιωργάκης» έγινε πρωθυπουργός, ενώ η χώρα είχε τσακιστεί στα βράχια. Και συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το αλήστου μνήμης «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» του ολετήρα της χώρας Α. Τσίπρα. Εχουν λιγοστέψει πολύ όσοι περιμένουν το ξημέρωμα μιας μέρας που θα τους κάνει πλούσιους, επειδή κάποιος ανίδεος ή δημαγωγός τους το λέει. Κι έχουν αβγατίσει όσοι προτιμούν τον κάπως αργό, αλλά σταθερό και αποτελεσματικό, τρόπο κατάκτησης ενός καλύτερου αύριο.

Οσο και αν οι ευρωεκλογές παραμόρφωσαν τον εκλογικό καθρέφτη-ποιος σοβαρός άνθρωπος πιστεύει ότι αν την άλλη Κυριακή γινόντουσαν εθνικές εκλογές η Ν.Δ. θα έπαιρνε 28%, ο ανύπαρκτος πλέον ΣΥΡΙΖΑ 14%, το κολλημένο ΠΑΣΟΚ πάνω από 14% και ο Βελόπουλος θα έβλεπε ξανά διψήφιο ποσοστό;-έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα, το οποίο ο Κ. Μητσοτάκης το κατάλαβε. Εξού και το σχέδιο των διορθωτικών κινήσεων, που τίθεται σε εφαρμογή και ολοκληρώνεται σε πρώτη φάση το 2027. Αφού μεσολαβήσουν το 2025 και το 2026, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και η τεράστια μεταρρυθμιστική ευκαιρία, που είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ο Κ. Μητσοτάκης ταυτοχρόνως συσπειρώνει τη Ν.Δ., χωρίς να εγκαταλείπει την κεντροδεξιά πολιτική. Η έμφαση στην αμυντική θωράκιση της χώρας, στην ασφάλεια, στην Υγεία, στην ισχυροποίηση ενός κοινωνικού κράτους με περισσότερη Δικαιοσύνη, στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού και την τόνωση του πρωτογενούς τομέα, μαζί με τις μεταρρυθμίσεις, με την ανάπτυξη και την πιο υγιή επιχειρηματικότητα, την πράσινη ενέργεια και την ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης του κράτους, αποτελούν το ιδανικό μίγμα για την επιστροφή της Ν.Δ. στις εργοστασιακές ρυθμίσεις της. Αυτές που έφεραν το 39% του 2019 και το 41% του 2023.

Υπ’ αυτήν την έννοια και χωρίς η χώρα να έγινε παράδεισος από το Σάββατο το βράδυ μέχρι την Κυριακή το πρωί, ο Κ. Μητσοτάκης φέτος στη ΔΕΘ πέτυχε μια αθόρυβη, αλλά μεγάλη, νίκη.

ΑΙΧΜΗ

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ Ο ΓΚΛΕΤΣΟΣ;

Ετσι όπως κατάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τίτλος-ερώτημα δεν είναι και τόσο σαρκαστικός. Γιατί όχι και ο Γκλέτσος υποψήφιος αρχηγός; Ποιες διαφορές έχει π.χ. με τον Πολάκη, αν εξαιρέσει κανείς την ομοφοβικότητα; Το ίδιο «αψύς» και μαχαλόμαγκας. Την ίδια γλώσσα μιλάνε. Από δήμαρχος ξεκίνησε ο Πολάκης, δήμαρχος έγινε και ο Γκλέτσος.

Υστερεί κανείς έναντι του άλλου, σε λεονταρισμούς, τοξικότητα; Οποιαδήποτε κατηγορηματική απάντηση, του τύπου «ναι» ή «όχι», σίγουρα θα αδικούσε τον άλλον. Εστω «στα σημεία». Νοκ άουτ, ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει σε τέτοιο ματς.

Αλλά πώς κατάντησε να μπορεί να γίνει τέτοιο ματς; «Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης», λέει το γνωστό τραγούδι. «Παιδιά» του και οι δύο, όπως και όλο το πολιτικό τσαντίρι που έχτισε με υλικά την ημιμάθεια, την αλαζονεία, την κουτοπονηριά και τη δολοπλοκία. Ο άνθρωπος που κατάφερε να διασύρει την Αριστερά και την ιστορία της είναι ο «χαρισματικός». Ο οποίος πίσω από την κουίντα, με το σαρδόνιο χαμόγελό του, βλέπει το «παρεάκι» με το οποίο κυβέρνησε και το οποίο από τα ρακομελάδικα βρέθηκε σε υπουργεία, τώρα να τρώνε τις σάρκες τους.

Απ’ αυτή την ανθρωποφαγία μπορούν να προκύψουν τρελά διλήμματα, όπως το «γιατί όχι ο Γκλέτσος;». Διλήμματα που πριν από μερικές εβδομάδες δεν μπορούσε να τα φανταστεί ούτε ο πιο φανατικός οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ…

Το πολιτικό ταμείο της ΔΕΘ

Οπως έγκαιρα σας έχει ενημερώσει ο «Ελεύθερος Τύπος», ο Κ. Μητσοτάκης, εκτός από τον οδικό χάρτη έως τις εκλογές του 2027, στη ΔΕΘ έκλεισε τρία πολιτικά θέματα και άνοιξε άλλο ένα. Εκλεισε αρνητικά το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου, έκλεισε την πρόωρη προεδρολογία και έκλεισε το ότι το 2027 θα διεκδικήσει την τρίτη θητεία του, ως πρωθυπουργός και αρχηγός της Ν.Δ. Ανοιξε το μεγάλο θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος, η οποία θα είναι «ευρεία» με εκσυγχρονιστικές τομές. Η αίσθηση που επικρατεί στα ενδότερα της κυβέρνησης είναι η «ικανοποίηση» για την «εμπέδωση της πολιτικής κυριαρχίας του και στην κοινωνία και στη Ν.Δ.». Και η αλήθεια είναι ότι, αυτή τη φορά, ήταν σπάνια τα σχόλια για τις απουσίες του Κ. Καραμανλή και του Α. Σαμαρά από την ομιλία του, ακόμα και στον αντιπολιτευόμενο Τύπο…

Ποιοι παραπλάνησαν τον Στέφανο;

Οπως αποδεικνύεται στην πράξη, το μοιραίο λάθος του Στ. Κασσελάκη ήταν ότι δεν προσέφυγε με δική του πρωτοβουλία στη βάση του κόμματος. Με αποτέλεσμα να χάσει το κόμμα και να κερδίσει τον ταπεινωτικό τίτλο του «έκπτωτου προέδρου». Ομως το μεγαλειώδες λάθος που έκανε δεν οφείλεται μόνο στην αλαζονεία του και στη βουλιμία για εξουσία. Δεν το έκανε μόνος του. Τον βοήθησαν οι «δικοί» του, οι οποίοι τον διαβεβαίωναν ότι η πρόταση μομφής «δεν περνάει με τίποτα από την Κ.Ε.». με αποτέλεσμα το 122-90 υπέρ της μυστικής ψήφου, το οποίο παρέπεμπε ευθέως σε υπερψήφιση της μομφής. Μοιραία ήρθε και το δεύτερο ολέθριο λάθος του επηρμένου αλλά άπειρου περί τα κομματικά Στ. Κασσελάκη, με τους κακούς συμβούλους: Δέχθηκε να ψηφίσουν τηλεφωνικά τα 74 μέλη της Κ.Ε. που απουσίαζαν. Αν δεν ψήφιζαν οι 74 ήταν σχεδόν αδύνατον οι υποστηρικτές της εναντίον του μομφής από 122 που ήταν να γίνουν 148, που απαιτούσε το Καταστατικό (50%+1 των 295 μελών της Κ.Ε.). Ετσι οι 122 με τη συμμαχία των «87» με τον Πολάκη έγιναν 163 και ο Στ. Κασσελάκης έγινε έκπτωτος. Εκτός από τον Ν. Παππά, του οποίου ο ρόλος είναι «θολός», τον τέως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι παραπλάνησαν-όχι εκ προθέσεως, αλλά από άγνοια- οι Μ. Καπνισάκης, Ρ. Σβίγκου, Π. Ρήγας, Ρ. Δούρου, Ν. Σκορίνης και Γ. Βουλγαράκης…

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Πώς τα καταφέρνει ο Ευ. Αντώναρος, κάθε φορά που κάνει προσπάθεια πρόβλεψης, να πέφτει έξω σε ΟΛΕΣ; Ταλέντο ή «υπονόμευση» από τις «πρεσβείες»;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Επτά υποψήφιοι αρχηγοί στο ΠΑΣΟΚ, προς επτά και οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει κάτι το «επτά»;