ΤΩΡΑ το θέμα είναι η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ. Πρόκειται για μια εμβληματική μεταρρύθμιση. Κάτι που συζητούσε και ήθελε η πλειοψηφία των πολιτών εδώ και δεκαετίες, αλλά φρέναρε πάντοτε στην ιδεοληψία του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

ΕΧΟΥΝ δικαίωμα να αντιδρούν οι φοιτητές; Προφανώς και έχουν. Το δικαίωμα αυτό, όμως, πρέπει να ασκείται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες.

ΚΑΙ εδώ υπάρχει τεράστιο έλλειμμα. Τα «κόλπα» που χρησιμοποιούν μικρές μειοψηφίες για να επιβάλουν την άποψή τους στις φοιτητικές συνελεύσεις είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες. Τα έχουμε βιώσει όλοι στα πανεπιστήμια.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ που διαρκούν… άπειρες ώρες χωρίς λόγο με σκοπό να αποχωρήσουν οι πιο μετριοπαθείς φοιτητές. Στη συνέχεια υπάρχει το απαραίτητο λεκτικό bullying και η στοχοποίηση φοιτητών. Μετά, δράση αναλαμβάνουν εξωπανεπιστημιακοί μπαχαλάκηδες, για να τρομοκρατήσουν όσους… αντιστέκονται. Και, στο τέλος, αν δεν πιάσουν όλες οι προηγούμενες μέθοδοι, το παραδοσιακό «μαγείρεμα» στην κάλπη είτε με τις ψήφους κάποιων που δεν είναι φοιτητές είτε με νοθεία.

ΤΟ αποτέλεσμα; Καταλήψεις.

ΓΙΑ μια ακόμη φορά υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η εξεταστική στα πανεπιστήμια. Παρά το γεγονός ότι φοιτητές τολμούν να καταγγείλουν τους τραμπουκισμούς. Παρά το γεγονός ότι φοιτητές ζητούν να διεξαχθεί η εξεταστική μέσω τηλεκπαίδευσης, κάτι που δοκιμάστηκε με επιτυχία στα χρόνια της πανδημίας.

ΟΙ περισσότεροι πρυτάνεις και καθηγητές δεν ανταποκρίνονται στα αιτήματα της πραγματικής πλειοψηφίας των φοιτητών. Κάποιοι στηρίζουν εμμέσως τις κινητοποιήσεις. Κάποιοι φοβούνται μήπως πέσουν θύματα τραμπουκισμού.

ΚΑΙ ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Τα δημόσια πανεπιστήμια υποβαθμίζονται από μόνα τους. Εδώ και πολλά χρόνια. Πριν καν ιδρυθούν τα μη κρατικά ΑΕΙ.

ΑΝΤΙ η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων να δώσει το έναυσμα σε καθηγητές και φοιτητές να δώσουν τα πάντα για την αναβάθμιση των δημόσιων ΑΕΙ, τελικά υπερισχύουν η μικροκομματική αντίληψη, οι ιδεοληψίες και ο μπαχαλακισμός.

Η κυβέρνηση οφείλει να γκρεμίσει αυτές τις παθογένειες. Να δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας που θα οδηγήσει στον πραγματικό εκσυγχρονισμό των κρατικών πανεπιστημίων. Δεν γίνεται μια μικρή μειοψηφία φοιτητών και καθηγητών να κρατάει «ομήρους» τη συντριπτική πλειοψηφία εκείνων που θέλουν την αναβάθμιση της Παιδείας.