Καταγράφεται, επίσης, και το γεγονός ότι ο άνθρωπος, δεξί χέρι του Πούτιν στη χρήση μαζικών βιολογικών όπλων, ραδιενεργών, φονικών χημικών ουσιών και άλλων, ευθύνεται και για τους θανάτους τουλάχιστον 4.800 Ουκρανών από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος. Η μυστική υπηρεσία της Ουκρανίας, η SBU, κάνει -τις τελευταίες ημέρες- ποινική έρευνα εναντίον του για χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων αδιακρίτως, είτε τα θύματά του είναι ένστολοι είτε άμαχοι. Το Κίεβο τον περιέγραψε ως «εγκληματία πολέμου» και τη βομβιστική ενέργεια ως επίθεση σε έναν «απολύτως νόμιμο στόχο υπό συνθήκες γενικευμένου πολέμου».

Το γεγονός ότι στις μέρες μας ο πόλεμος των κατασκόπων δεν είναι ταυτισμένος με κοσμοπολίτικες δεξιώσεις, ούτε και με μυστικές φωτογραφίσεις, όπως στην ασπρόμαυρη εκδοχή του Ψυχρού Πολέμου, αλλά με πολύ βρόμικα παιχνίδια, σκοτεινά και κατά κύριο λόγο θανατηφόρα, είναι αυτονόητο. Εδώ, όμως, μιλάμε για κάτι πολύ πιο «μεγάλο» από ένα σκληρό παιχνίδι κατασκοπείας. Μιλάμε για μαζικούς θανάτους από χημικά όπλα. Τέτοια χρησιμοποιήθηκαν και από το καθεστώς Ασαντ εναντίον των ίδιων των Σύρων σε βομβαρδισμούς και από τη ρωσική Πολεμική Αεροπορία. Χημικά όπλα που η Συρία ανέπτυξε και με την πολύτιμη βοήθεια ναζί εγκληματιών που κατέφυγαν εκεί και βοήθησαν και στην ανάπτυξη των τεχνικών βασανιστηρίων, με ιδιαίτερα βάναυσα αποτελέσματα. Και όταν κατέρρευσε η εξουσία, το καταφύγιο στη «μαμά Ρωσία» ήταν έτοιμο. Δεν είναι δύσκολο να συνθέσει κανείς την εξίσωση του χημικού πολέμου όσον αφορά τις χώρες και τα συστήματα που συνεργάζονται.

«Ηταν ένας διαβολικός άνθρωπος», έγραψε η βρετανική «Telegraph». «Το Ηνωμένο Βασίλειο σαφώς και δεν πρόκειται να θρηνήσει τον θάνατο του Ιγκόρ Κιρίλοφ», δήλωσε η κυβέρνηση Στάρμερ. Η τελευταία είναι μία από τις πιο επιτυχημένες διπλωματικές θέσεις που έχουν ακουστεί σε τόσο σοβαρά θέματα τα τελευταία χρόνια. Πιθανώς και ένας από τους λόγους που συμπαθεί κανείς τους Βρετανούς…