Δεν ξέφυγε από τον γενικό κανόνα το επιτελείο της Κουμουνδούρου, μόνον που στην περίπτωση αυτή, παρά τη φιλοτιμία του, η τρίχα φάνηκε να έγινε τριχιά, αποδεικνύοντας την πενία της διπλωματικής παρουσίας του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, με νεοκλεγέντα σοσιαλιστή πρόεδρο.

Υποθέτω ότι η Πόπη Τσαπανίδου δεν πρόλαβε να αξιολογήσει το φωτογραφικό υλικό -φωτογραφικές ευκαιρίες το λένε- από τη Βραζιλία, που συνοδευόταν από παραπολιτικές λεζάντες σε διάφορα «στιγμιότυπα» του Τσίπρα με άλλους πολιτικούς. Επειδή το συγκεκριμένο υλικό, για έναν έμπειρο πολιτικό συντάκτη, αποδεικνύει ότι η «αποδοχή» Τσίπρα σε διεθνές επίπεδο -και μάλιστα αριστερών συντρόφων- είναι μάλλον ισχνή.
Κατ’ αρχάς, η φωτογραφία από την ορκωμοσία του Λούλα απέδειξε ότι ο Τσίπρας «τιμήθηκε» με μία θέση στην προτελευταία σειρά, με αποτυχημένους τέως πρωθυπουργούς -Λατίνους- δίπλα του. Δύσκολα να αντιληφθεί κανείς ποιο το όφελος του ΣΥΡΙΖΑ επειδή ο Τσίπρας συνεχάρη τον πρόεδρο της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντεζ για την κατάκτηση του Μουντιάλ από την εθνική ομάδα της χώρας του. Υποθέτω πως όλοι οι παριστάμενοι τον συνεχάρησαν. Ο Αργεντινός πρόεδρος του απάντησε «καλή επιτυχία στις εκλογές»… Οπως λέμε «καλό Πάσχα», «καλό παιδί» κ.λπ.

Το «ανέκδοτο» δε που δημοσιοποιήθηκε από τους σύμβουλους επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ, που είπε ο τέως πρόεδρος της Βολιβίας Εβο Μοράλες, καθώς καθόντουσαν πλάι-πλάι στα έδρανα, στην ορκωμοσία, είναι για να το διαβάσουν οι Ελληνες; Ποιον ενδιαφέρει αν ο Μοράλες θεωρεί τον Τσίπρα «γιο του» και «εγγονό» του Λάγκος, πρώην προέδρου της Χιλής. «Κι έσκασαν οι παρακαθήμενοι στα γέλια». Τουτ’ αυτό και ημείς.

Η μόνη συνάντηση που θα είχε κάποια πολιτική σημασία ήταν με τον Γερμανό πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, «που έγινε σε θερμό κλίμα» και που του μίλησε ο Τσίπρας «αναφορικά με την κατάσταση στη Γερμανία και την Ευρώπη, αλλά και τις πρωτόγνωρες προκλήσεις της πολιτικής ηγεσίας της ισχυρότερης οικονομίας της ευρωζώνης, αναφορικά με την ενεργειακή κρίση, την επίπτωσή της στους δείκτες μεγέθυνσης της οικονομίας και την εργασία». Επειδή δύσκολα προσλαμβάνει κανείς ακριβώς «τη συζήτηση» -άντε να κάνεις, κατά λέξη, μετάφραση των αγγλικών του Τσίπρα-, η φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα αποδεικνύει ότι «το τετ α τετ» δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια συνάντηση -στο όρθιο- από αυτές που γίνονται στα περιθώρια, μεταξύ τυρού και αχλαδίου. Αυτό που παρέλειψε η ανακοίνωση ήταν ότι ο Σταϊνμάιερ δεν του ευχήθηκε καλή επιτυχία για τις εκλογές.

Αλλά αν ο Μοράλες, πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του «σκάσει» στην Αθήνα προ εκλογών για να συνεισφέρει με την παρουσία του στην επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, μην παραλείψει να του στείλει λουλούδια ο Μητσοτάκης…