Η πραγματική είδηση όμως είναι ότι το Γκουαντάναμο εξακολουθεί να λειτουργεί -περίπου σαν ιστορικό απολίθωμα- σε μια εποχή που οι ΗΠΑ έχουν αφήσει πίσω τους το δόγμα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» κι έχουν ανοίξει δουλειές με τους πραγματικούς τους αντιπάλους, Ρώσους και Κινέζους.
Η «άνθηση» του Γκουαντάναμο στις αρχές του 21ου αιώνα, όταν «φιλοξενούσε» περίπου 800 κρατουμένους, αντιφάσκει χτυπητά με την τωρινή παρακμή του. Μόλις 31 τρόφιμοι έχουν απομείνει, κι εκείνοι κοντεύουν να ξεχάσουν για ποιο λόγο, όπως και οι δεσμοφύλακές τους. Τηρουμένων των αναλογιών, θα ήταν σαν να έμενε η Μακρόνησος ανοιχτή ως τη δεκαετία του ΄70.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Ουσιαστικά, το Γκουαντάναμο έχασε το λόγο ύπαρξής του όταν οι Αμερικανοί αποχώρησαν κακήν-κακώς, τον Δεκαπενταύγουστο του 2021, από την Καμπούλ κι όταν απέδειξαν ότι δεν δίνουν δεκάρα για τις αποδράσεις χιλιάδων αιχμαλώτων του ISIS στη Βόρεια Συρία επειδή οι Κούρδοι «σύμμαχοί» τους είχαν να αντιμετωπίσουν τον Τούρκο εισβολέα.
Το ότι οι Ομπάμα -Μπάιντεν άφησαν το Γκουαντάναμο στη θέση του, ενώ είχαν υποσχεθεί να το κλείσουν, μπορεί να οφείλεται σε γραφειοκρατικούς λόγους, μπορεί και σε συμβολικούς. Η βάση-στρατόπεδο βρίσκεται σε κουβανικό έδαφος και η Αβάνα δεν κρύβει τους δεσμούς της με Μόσχα και Πεκίνο. Ολη η Γη είναι πλέον μία γειτονιά και το «μεγάλο παιχνίδι» παίζεται σε όλες τις αλάνες.