Επί των ημερών του, το Μαυροβούνιο έγινε άντρο της ιταλικής και βαλκανικής μαφίας και θέρετρο Ρώσων ολιγαρχών στην Αδριατική, που λέγεται ότι ελέγχουν ακόμη το 40% του real estate. Ομως ο -διεφθαρμένος ως το κόκαλο- Τζουγκάνοβιτς έπαιξε καλά το παιχνίδι των ισορροπιών, τουλάχιστον ως το 2016, όταν στο Μαυροβούνιο έγινε απόπειρα πραξικοπήματος από Ρώσους πράκτορες και ντόπιους παραστρατιωτικούς. Πλέον, το Μαυροβούνιο οδεύει για πλήρη ενσωμάτωση στο δυτικό στρατόπεδο, γεγονός που δεν αρέσει καθόλου στον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος έχει ορκιστεί να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού την (φιλορωσική) ουδετερότητα της χώρας του. Ο λαός της δεν ξεχνά τις καταστροφές που υπέστη από το ΝΑΤΟ το 1999.
Τον Τζουγκάνοβιτς διαδέχθηκε στην Ποντγκόριτσα ο 37χρονος, δυτικοτραφής πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάκοβ Μιλάτοβιτς, ηγέτης του κινήματος με τον εύγλωττο τίτλο «Ευρώπη Τώρα», υποσχόμενος ένταξη στην Ε.Ε. «μέσα σε μία πενταετία». Ο Βούτσιτς τον συνεχάρη τυπικά, διαβεβαίωσε πως η Σερβία δεν αναμείχθηκε στις εκλογές του Μαυροβουνίου -όπου η Σερβική Εκκλησία συνεχίζει να ασκεί πολιτική επιρροή-, αλλά δεν έκρυψε την ενόχλησή του για το γεγονός ότι ο Μιλάτοβις και οι συνεργάτες του υποσχέθηκαν να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία «από τις 3 Απριλίου» (δηλαδή από χθες).
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Και ο Τζουγκάνοβιτς βέβαια, από τη στιγμή που η χώρα του εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 2017, καταδίκασε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, επιβάλλοντας κάποιες κυρώσεις. Οχι τόσο από αντίθεση στη Μόσχα, αλλά επειδή πιστεύει ότι η Σερβία βυσσοδομεί σε βάρος της Βοσνίας και της χώρας του με ρωσικές πλάτες, για να ηγεμονεύσει και πάλι στα Δυτικά Βαλκάνια. Τώρα το ρήγμα Σερβίας-Μαυροβουνίου βαθαίνει περισσότερο.