Από την άλλη πλευρά, ούτε η δαιμονοποίηση του Ρώσου συνέβη εν μία νυκτί. Το, όχι και ασύλληπτα μακρινό, 2018, η χώρα του Πούτιν φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, που παραλίγο να κατακτήσει η Γαλλία του Μακρόν -του νέου «Ναπολέοντα-ρωσοφάγου». Οι τρικολόρ συμμετείχαν κανονικά στη διοργάνωση, παρόλο που τέσσερα χρόνια νωρίτερα οι Ρώσοι είχαν καταλάβει την Κριμαία και τους είχαν επιβληθεί κυρώσεις. Κανείς βέβαια δεν αντιλέγει πως η εισβολή στην Ουκρανία είναι μακράν σοβαρότερη. Αλλο όμως να φοβάσαι ότι ο Τραμπ και ο Πούτιν θα τα βρουν κυνικά κι άλλο να το βλέπεις στην πράξη και να γκρεμίζεται ο 80χρονος ψυχοδιανοητικός σου κόσμος.

Με τον Τραμπ οι Ευρωπαίοι ενηλικιώθηκαν απότομα, διατηρώντας ακόμη μυαλό 12χρονου. Συνειδητοποίησαν ότι η Αμερική δεν είναι απλώς η επικυρίαρχη γκουβερνάντα, που τουλάχιστον φρόντιζε να σκεπαστούν για να μην κρυώσουν, αλλά μια κακιά μητριά, που όχι μόνο τους αφήνει αβοήθητους στο κρύο, αλλά πάει να τους εκμεταλλευτεί κι από πάνω, με τη σκληρότητα που δείχνουν κάποια άστοργα παιδιά στους γέρους προγόνους τους. Ολα τα παραπάνω τα συμπύκνωσε στην «Guardian» o Ράφαελ Μπερ, σε άρθρο με τίτλο: «Ενα τραμπο-πουτινικό σύμφωνο αναδύεται και στόχος του είναι η Ευρώπη». Η ίδια εφημερίδα φιλοξενεί αποκαλυπτική έρευνα για το μποϊκοτάζ των αμερικανικών αυτοκινήτων και άλλων αμερικανικών προϊόντων στον Καναδά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμη και στη νατοϊκή Νορβηγία, ιδιωτική εταιρία της οποίας ανακοίνωσε ότι διακόπτει την τροφοδοσία με καύσιμα του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού!