Και το είπε αυτό, προφανώς σκόπιμα, λίγο πριν υποδεχθεί τους ηγέτες των χωρών της Ε.Ε. στη Βουδαπέστη για τη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, καθώς ασκεί την προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. κατά το τρέχων εξάμηνο. Λίγο καιρό πριν, ο ίδιος γράφοντας την Ε.Ε. στα παλαιότερα των υποδημάτων του είχε αναλάβει πρωτοβουλία για την «ειρήνευση» στο μέτωπο της Ουκρανίας, είχε δεχθεί επίπληξη από Ευρωπαίους ηγέτες και είχε απαντήσει ότι περιμένει «ειρήνη όταν εκλεγεί ο Τραμπ».

Ο σημερινός πλανητάρχης έχει δηλώσει προεκλογικά ότι θα λύσει το θέμα της Ουκρανίας «μέσα σε 24 ώρες» από την εκλογή του. Μοιάζει σαν το χέρι του παγκόσμιου ακροδεξιού λαϊκισμού να έδωσε μία από τις χειρότερες σφαλιάρες του στη διεθνή σκακιέρα και να έχει ξεκινήσει το ξαναστήσιμό της κατά το δοκούν. Αυτό είπε και ο Πούτιν, όταν λίγες ώρες μετά την εκλογή του Τραμπ έκανε λόγο για «μια νέα διεθνή τάξη πραγμάτων». Τις σαμπάνιες, πάντως, που έλεγε ο Ορμπαν ότι θα άνοιγε μετά τη νίκη του Τραμπ, θα τις έπινε από ό,τι φάνηκε και με τη Μελόνι και με τον Αυστριακό καγκελάριο, Καρλ Νεχάμερ και με τον Σλοβάκο πρωθυπουργό, Ρόμπερτ Φίτσο και με τον Ολλανδό ακροδεξιό και φανατικό λαϊκιστή, Γκερ Βίλντερς. Είναι όλοι τους παιδιά του…

Η ελληνική κυβέρνηση κρατά σοβαρή στάση συμβατή με το διεθνές πρωτόκολλο με τις αποστάσεις που ορίζει η διεθνής και η ευρωπαϊκή πρακτική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζυγίζει κινήσεις, υπολογίζει δηλώσεις, προσηλωμένος στην προσπάθεια αφύπνισης της Ευρώπης από τη «γεωπολιτική της αφέλεια», όπως σημείωσε στην 5ης Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας. Για να συμπληρώσει ότι η Ευρώπη πρέπει να εξασφαλίσει πρόσθετους πόρους για θέματα ανταγωνιστικότητας και άμυνας.

Οσον αφορά τους εν Ελλάδι φανατικούς φίλους του Τραμπ, δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε, μάλιστα, που ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος. Η μεγαλύτερη προσπάθειά τους φαίνεται να είναι ο διαχωρισμός μεταξύ ακρο-δεξιοαριστερού εθνικισμού και φαιδρότητας…