Κατά την άποψή τους τι πρέπει να κάνουμε κάθε φορά που ένα ζώο βασανίζεται, έως θανάτου; «Τη δουλειά μας» σαν να μην έχει γίνει τίποτε; Αν κάποιοι ενοχληθούν που χρησιμοποιώ το ρήμα «πεθαίνει» για το ζώο, δεν πειράζει. Εγώ το αντιμετωπίζω με την έννοια του «φονεύεται», του «παύει να ζει». Δεν θα μπούμε σε θεολογική ανάλυση του ρήματος, με αναφορές στους Πατέρες της Εκκλησίας…
Αλλά το να πούμε ότι δεν έγινε και τίποτε με αυτή τη δολοφονία, επειδή «ένας σκύλος είναι, ένα ζώο», δεν είναι και η καλύτερη απόδειξη της πολιτισμένης κοινωνίας μας. Να πούμε «ένας σκύλος» που δεν χάθηκε ο κόσμος αν τον κρέμασε ο δολοφόνος του, αν του έσπασε τα πλευρά, αν του ράγισε το κεφάλι κι αν -πιθανότατα- στο τέλος τον βίασε με ένα αιχμηρό όργανο, ίσως σιδερόβεργα; Αυτός ο «ένας σκύλος» είχε όνομα. Και τον έλεγαν Ολιβερ.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Για τον ίδιο τον Ολιβερ δεν είχε καμία σημασία η ράτσα του. Ούτε θα πρέπει να τον είχε απασχολήσει ποτέ. Θα τον ένοιαζε αν τον αγαπούσε αυτός που φέρεται ως «ιδιοκτήτης» του. Πόσο φιλικοί ήταν μαζί του οι κάτοικοι και περίοικοι στην Αράχοβα όπου ζούσε. Ποιος του έδινε να φάει. Την πολυτέλεια γιατρού και πλυσίματος δεν τη βλέπω. Ο Ολιβερ μαρτύρησε στα χέρια ενός δολοφόνου που αυτή φορά δοκίμασε τις δυνάμεις του στον «ένα σκύλο», που, από τη φύση του, δεν ήταν επιθετικός. Ο Ολιβερ δεν ήξερε ότι δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο ζώο από τον άνθρωπο, που τον δολοφόνησε.
Και πώς ο Ολιβερ να αναγνώριζε τα ζωώδη ένστικτα που κυριαρχούσαν στον υπάνθρωπο που επέλεξε να τον σκοτώσει με μαρτυρικό θάνατο; Πώς άραγε δεν άκουσε κανείς τα ουρλιαχτά του; Πώς δεν βρέθηκε κανείς να τον έχει δει στις τελευταίες ώρες του; Αλλά έναν που δεν γνώριζε θα τον ακολουθούσε ο Ολιβερ; Με τις δικές του δυνάμεις δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το δολοφόνο του.
Υπάρχουν διάφορες «πληροφορίες» που θα έπρεπε να τρομάξουν τους κατοίκους στην Αράχοβα. Οχι; Σε μια τέτοια κλειστή κοινωνία όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Και δεν κατάλαβα γιατί και ο «ιδιοκτήτης» του Ολιβερ βγήκε με «κουκούλα» στην τηλεόραση. Φοβάται κάποιον;
Το πρώτο που πρέπει η Αστυνομία να εξετάσει είναι οι άνθρωποι που ήξερε ο Ολιβερ. Ξεκινώντας από τον «ιδιοκτήτη του». Να αποδείξει πως τον φρόντιζε, γιατί τέτοια εικόνα δεν συντίθεται. Το δεύτερο, ποιες κάμερες ξηλώθηκαν; Ενα τέτοιο φρικτό έγκλημα μπορεί να μείνει ατιμώρητο, επειδή ο Ολιβερ είναι «ένα σκυλί». Ο Πίνατ είναι «ένα σκυλί»; Να ρωτήσουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη…