Η Δανάη δεν είναι δημοσιογράφος για να τον ρωτήσει το προφανές ερώτημα: «Καλά, αν χάσει ο Μητσοτάκης θα είναι η πρώτη φορά που χάνει, ενώ αν χάσετε εσείς θα είναι η πέμπτη φορά που χάνετε. Πώς γίνεται να φεύγει αυτός που χάνει για πρώτη φορά και να μένει με μια ανώδυνη γκρινίτσα αυτός που χάνει για πέμπτη συνεχόμενη φορά από τον ίδιο αντίπαλο;». Ούτε είναι δουλειά της Δανάης να ξέρει ποιος είναι πιο πιθανόν να χάσει. Δεν είναι δουλειά της να ξέρει, π.χ. τι δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, ούτε ότι ακόμα και οι στοιχηματικές εταιρίες δίνουν στη νίκη του Κ. Μητσοτάκη μόλις 1,07, ενώ τη νίκη του Α. Τσίπρα την πληρώνουν 6,5. Δεν είναι δουλειά της γυναίκας όλα αυτά.

Αλλωστε δεν είχε ακούσει τίποτα για τις κατηγορίες εναντίον του Γεωργούλη, θα ήξερε τι λέει η Metron Analysis ή η Pulse και η ΣΤΟΙΧΗΜΑΝ ή η ΒΕΤ για τις εκλογές; Αλλωστε δεν είναι η Δανάη και η κάθε Δανάη το θέμα. Το θέμα είναι τι ξεφεύγει ανεξέλεγκτα και κατά ριπάς από το στόμα ενός πολιτικού που φιλοδοξεί να γίνει ξανά πρωθυπουργός της χώρας. Απεφάνθη χαμογελώντας: Αν χάσει ο Κ. Μητσοτάκης φεύγει, αν χάσει ο Α. Τσίπρας απλώς θα ακούσει λίγη κριτική…

Πέραν του φαιδρού που έχει η απάντηση του Α. Τσίπρα, υπάρχει και το σοβαρό. Το οποίο είναι η πλήρης επιβεβαίωση ότι ακόμα και ο ίδιος έχει προεξοφλήσει την ήττα του, την αναμένει, και απλώς οργανώνει πώς θα την διαχειριστεί. Προκειμένου, παρά το γεγονός ότι θα είναι όχι πολυνίκης, αλλά  …«πολυήττης» να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το τι σημαίνει αυτό για την πολιτική αξιοπρέπεια του ανδρός, ας το κρίνουν εκείνοι για τους οποίους ο Α. Τσίπρας προεξοφλεί πως θα γκρινιάξουν λιγάκι, αλλά στο τέλος θα κάτσουν ήσυχα. Δεν θα ρισκάρουν δηλαδή να δουν «πώς είναι η σκορδαλιά χωρίς σκόρδο», κατά τη γνωστή αντίστοιχη απάντηση του Α. Τσίπρα, σε αντίστοιχη ερώτηση που του έχει γίνει, αν θα τεθεί θέμα ηγεσίας στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει.

Το σοβαρό είναι η πλήρης απώλεια του ελέγχου του τι λέει. Πώς μπορεί ένας υποψήφιος πρωθυπουργός να μην μπορεί να ξεχωρίσει το χιούμορ από την καφενειακή πλάκα και τον χαβαλέ; Και να λέει με θριαμβευτικό ύφος το σύνθημα…«καλύτερα σφηνάκι, παρά τον Μητσοτάκη». Ή να προσβάλλει βάναυσα τα παιδιά που φοιτούν στα ΙΕΚ -τα οποία πλέον παράγουν θέσεις στην αγορά εργασίας- μιλώντας για «ΙΕΚ Φούφουτος»;

Οπως σοβαρό είναι να μην μπορεί να ξεχωρίσει τη στοιχειοθετημένη κριτική που του ασκείται από το «μίσος», όπως είπε χθες. Ό,τι αρνητικό λέγεται για την πολιτική συμπεριφορά του και την «πολιτική» του -ακόμα και από συντρόφους του- το εκλαμβάνει ως αποτέλεσμα «μίσους» που αισθάνονται εναντίον του. Αλλά ποιος άνθρωπος, που είναι στοιχειωδώς αξιοπρεπής και έχει τα συγκαλά του, μπορεί να «μισήσει» έναν νέο ακόμα πολιτικό, ο οποίος σέρνεται πολιτικά και αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του; Που περιφέρεται πανικόβλητος χωρίς πρόταση, χωρίς πολιτική σοβαρότητα και χωρίς ειρμό; Αλλα συναισθήματα και όχι μίσος προκαλεί αυτή η εικόνα του Α. Τσίπρα…

ΑΙΧΜΗ

ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΓΙΕΝ ΑΡΑΧΟΒΑΣ ΜΕ ΛΙΡΑ ΠΕΡΑ ΧΩΡΑΣ;

Δεν έφτανε στον ΣΥΡΙΖΑ που προέκυψε η «έξαλλη Δήμητρα», που ανατίναξε την προοδευτική κυβέρνηση στον αέρα. Ηρθε και το «κείμενο συμβολής» στο οικονομικό κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ από την «Ομπρέλα» και τον Ε. Τσακαλώτο, με τα «τοπικά νομίσματα» που ναρκοθετούν την μετεκλογική συζήτηση που θα γίνει στο κόμμα. Αν ζούσε ο Κων. Καραμανλής, θα μιλούσε ίσως για το «απέραντο φρενοκομείο» και θα διαπίστωνε με περισυλλογή, «δεν πάμε καλά ούτε έξω ούτε μέσα».

Η ταύτιση του Γ. Βαρουφάκη με τα «τοπικά νομίσματα» του Ε. Τσακαλώτου αποτέλεσαν τη δεύτερη κρυολουσία του ελληνικού λαού. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες βρέθηκε μπροστά στον εφιάλτη του «παράλληλου νομίσματος», εμπλουτισμένου αυτή τη φορά με «τοπικά νομίσματα». Ο απλός πολίτης αντιλαμβάνεται το φόβο της αστάθειας του 2015 και συνειδητοποιεί από τι ακριβώς γλίτωσε στο «και πέντε», λόγω των εμμονών και της αυταπάτης «μαθητευόμενων μάγων», οι οποίοι διανοήθηκαν να παίξουν στα ζάρια μια ολόκληρη χώρα. Οι πιο μυημένοι αντιλαμβάνονται τη φαιδρότητα αυτών των «οικονομικών θεωριών», που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη «θεωρία των παιγνίων». Δηλαδή με το επιστημονικό πρόταγμα που τοποθέτησε ο Γ. Βαρουφάκης, προκειμένου να κρύψει την οικονομική μπαρουφολογία των τυχοδιωκτικών παιγνίων του.

Προκύπτει όμως, ότι αυτές οι επικίνδυνες αστειότητες δεν αφορούν μόνο το περιθωριακό ΜέΡΑ25 και τον «φουσκωμένο» αρχηγό του. Πλευρές αυτής της χαώδους «πολιτικής» βρίσκονται στο μυαλό του «σοβαρού Ευκλείδη» και αρκετών στελεχών του «γνήσιου ΣΥΡΙΖΑ». Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υιοθέτησε πλήρως τις προτάσεις της «Ομπρέλας». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτές οι προτάσεις -«μου δίνεις γιεν Αράχοβας για λίρες Πέρα Χώρας»- με τη λογική που τις διέπουν, θα είναι ενεργά παρούσες στον μετεκλογικό διάλογο που αναγκαστικά θα γίνει αυτή τη φορά για τα αίτια της ήττας.

Υπάρχει τέτοια μεγάλη έκπληξη;

Οι δημοσκοπήσεις επιμένουν όλο και πιο πεισματικά ότι η διαφορά Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ σταθεροποιείται πάνω από το 6% (η Pulse για τον ΣΚΑΪ έδωσε χθες διαφορά 6,5%), με τη Ν.Δ. να έχει σχεδόν αγκαλιάσει το στόχο του 35%+, ο οποίος οδηγεί σε μεγάλες πιθανότητες αυτοδυναμία στις εκλογές της 2ας Ιουλίου. Ομως οι προσεκτικοί μελετητές των μετρήσεων αρχίζουν και βλέπουν να διαμορφώνεται μια έκπληξη. Η οποία, εφόσον επιβεβαιωθεί, θα είναι πραγματική έκπληξη και μπορεί να φέρει ανατροπές. Εμβριθείς αναλυτές των μετρήσεων διαπιστώνουν ότι είναι αρκετά πιθανόν η Ν.Δ. να πάει καλύτερα από ό,τι το 2019 στην ηλικιακή ομάδα 18-30. Δηλαδή, να κερδίσει έδαφος στην ηλικιακή ομάδα που η Κουμουνδούρου θεωρεί «κάστρο» της. Ενδεχόμενη επιβεβαίωση αυτής της έκπληξης -πόσω μάλλον αν καταστεί σαφής από τις εκλογές της 21^ης Μαΐου- οδηγεί πολύ πιο κοντά στην αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές…

ΑΠΟΡΙΑ -1

Πώς γίνεται όταν ο Π. Πολάκης γράφει κάτι στα social media να παίρνει χιλιάδες like κι όταν πάει να μιλήσει, π.χ. στη Σούδα, να μαζεύονται με το ζόρι 30 άνθρωποι;

ΑΠΟΡΙΑ -2

Αν, λόγω του… φόβου του Predator, ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 25%-26% απαντώντας μόνο οι 5 από τους 7 ψηφοφόρους του, απαντώντας και οι 7 παίρνει αυτοδυναμία με απλή αναλογική;

ΑΠΟΡΙΑ -3

Δηλαδή, για το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα πάρει και φέτος το πρωτάθλημα, φταίει ο Α. Τσίπρας που ήταν «απόλυτα βέβαιος»;