Πριν από τρία χρόνια ο κ. Σούνακ -τότε γραμματέας του Θησαυροφυλακίου της Αυτής Μεγαλειότητος- έκανε επεισόδιο για ασήμαντη αφορμή σε κλειστή λέσχη κυρίων. Ο φίλος μου, παρών στο επεισόδιο, δεν θυμόταν τι ακριβώς είχε συμβεί κατά το σερβίρισμα και κατακεραύνωσε το σερβιτόρο. Σημασία έχει τι πιστεύουν οι Αγγλοι για τον κ. Σούνακ: «Αντιπαθές άτομο, εξαιρετικά δύστροπο, που αρπάζεται εύκολα. Και το κυριότερο εμφανίζεται… βρετανικότερος των Βρετανών». Υπό το πρίσμα της παρατήρησης περί «βρετανικότερου», ερμηνεύεται ευκρινέστερα το «αρπάζεται εύκολα». Δεν πιστεύω ότι οι authentic Βρετανοί, μετά το Brexit, έχασαν και το πασίγνωστο βρετανικό φλέγμα τους…
Οι διαρροές ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός «εξοργίστηκε», επειδή ο Ελληνας ομόλογός του μίλησε στο BBC για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, ενώ δήθεν υπήρξε συμφωνία «σιωπής», επιβεβαιώθηκαν στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Το ίδιο απρεπής -και προκλητικός- ο Βρετανός πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην ανύπαρκτη «συμφωνία». Και συνέβη, ό,τι συμβαίνει πάντοτε, όταν κάποιος καλύπτει ένα λάθος του, κάνοντας μεγαλύτερο. Κοινή πεποίθηση είναι ότι ο κ. Σούνακ «αρπάχτηκε», επειδή ο πρωθυπουργός συναντήθηκε πρώτα με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης. Δεν ξέρω αν στην Αγγλία ή στην Ινδία υπάρχει η παροιμία «το γινάτι βγάζει μάτι», αλλά σίγουρα ο Βρετανός πρωθυπουργός, από τα διεθνή δημοσιεύματα, βγήκε πολύ… «τσαλακωμένος», προσβάλλοντας τη χώρα του.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Διάβασα χτες τις δημοσιεύσεις στον βρετανικό Τύπο. Υποθέτω ότι τις διάβασαν και οι επιφορτισμένοι στο γραφείο του Βρετανού πρωθυπουργού που διέρρεαν τα περί «συμφωνίας». Τα σχόλια για τη ματαίωση -χαρακτηρίζεται, καθολικά, «ανήκουστη, πρωτοφανής απρέπεια, μικρόνοια»- της συνάντησης του Βρετανού πρωθυπουργού με τον Ελληνα ομόλογό του, ξεπερνούν το -ad hoc- θέμα των Γλυπτών. Αφήστε που τα περισσότερα σχόλια των Βρετανών δημοσιογράφων είναι υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο, που έχει χάσει πλέον την έξωθεν καλή μαρτυρία και λόγω της κλοπής των 2.000 τεχνουργημάτων.
Τα διεθνή ΜΜΕ σημειώνουν εμφαντικά, αφενός το ζήτημα που δημιούργησε η πρωτοφανής, για τις ελληνοβρετανικές σχέσεις, συμπεριφορά του Βρετανού πρωθυπουργού και αφετέρου τον καθολικό αρνητικό σχολιασμό των αρχηγών των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου, για την ανάγωγη, ανάρμοστη και προσβλητική συμπεριφορά του Βρετανού πρωθυπουργού. Είναι πλέον «ιστορική» η πάγια αρνητική θέση της -όποιας- βρετανικής κυβέρνησης, επαναλαμβανόμενη ήδη από το… 1832, όταν ζητήθηκαν πίσω τα Γλυπτά από το νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
Ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας αγνοεί και την απόφαση της UNESCO -που επέτυχε η Ελλάδα, με συντονισμένη πολιτιστική στρατηγική- σύμφωνα με την οποία το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα «δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ανάμεσα στο Μουσείο της Ακρόπολης και το Βρετανικό Μουσείο αλλά αυστηρά θέμα των δύο κρατών». Δηλαδή, διμερές ζήτημα ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις.
Αλήθεια, το διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού, θα στείλει επιστολή στον Βρετανό, εν Αθήναις, πρέσβη, για να ευχαριστήσει τον κ. Σούνακ, επειδή η αγένεια, η απαιδευσία και η μικρότητά του έκαναν την επιστροφή των Γλυπτών, πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο;