Το βίντεο με τον Α. Τσίπρα πρωθυπουργό τότε, να υπερασπίζεται στη Βουλή τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, ως… «ήρωες» έχει γίνει ήδη viral στο Διαδίκτυο. Οπως και η «θεσμική» παρέμβασή του ότι «την αξιοπιστία τους θα την κρίνει η Δικαιοσύνη και όχι εμείς εδώ με μια ψηφοφορία». Και να που η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε: Να πέσουν οι κουκούλες. Κι όμως ο «δικαιωμένος» Α. Τσίπρας δεν πρέπει να χαίρεται και τόσο πολύ που η Δικαιοσύνη αποφάσισε και δεν είναι μόνο αυτός που τον «έζωσαν τα φίδια».

Για να μπορέσει να συμβεί αυτή η ιστορική εξέλιξη, έπρεπε -όπως και έγινε τον Φεβρουάριο- να αλλάξει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας. Μαζί του άλλαξε και το άρθρο 218 και προστέθηκε η παράγραφος 7, που ισχύει από 1^ης Μαΐου 2024. Ο νέος Κώδικας που αντικατέστησε τον μεταμεσονύχτιο Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ διά χειρός Μ. Καλογήρου, τέως υπουργού Δικαιοσύνης και διευθυντή του γραφείου του Α. Τσίπρα, επιτρέπει τη διαρκή επαναξιολόγηση των μέτρων προστασίας μαρτύρων, την τροποποίησή τους και την ανάκλησή τους, εάν διαφοροποιηθούν ή εκλείψουν οι λόγοι επιβολής τους. Με απλά λόγια, η νομική θωράκιση που χτίστηκε μεθοδικά για τους κουκουλοφόρους μάρτυρες της Novartis, έσπασε. Το ενδιαφέρον είναι ότι η απόφαση-σταθμός της Ελληνικής Δικαιοσύνης ελήφθη γιατί κάποιοι από τους 10 πολιτικούς που κρεμάστηκαν στα μανταλάκια επέμειναν να αρθεί η προστασία των στημένων μαρτύρων. Ο αγώνας του Α. Σαμαρά, του Β. Βενιζέλου, του Α. Γεωργιάδη και του Α. Λοβέρδου δικαιώνεται, αλλά μόλις αρχίζει.

Οι ασκεπείς πλέον μάρτυρες με τις κωδικές ονομασίες «Αικατερίνη Κελέτση» και «Μάξιμος Σαράφης», θα κληθούν με τα πραγματικά ονόματά τους από τη Δικαιοσύνη, αφού κάποιοι από τους θιγόμενους έχουν προσφύγει εναντίον τους. Ή όσοι δεν έχουν προσφύγει, μπορούν να προσφύγουν μετά απ’ αυτήν την ιστορική απόφαση της Δικαιοσύνης. Εκεί, λοιπόν, οι «μάρτυρες» θα είναι υποχρεωμένοι πλέον να πουν ποιοι και πώς τους έβαλαν να καταθέσουν τις γελοιότητες περί «τροχήλατων βαλιτσών» κι άλλες ιστορίες διεστραμμένου Αρλεκιν που «κατέθεσαν». Πρόκειται για δύο πολύ σκοτεινές φυσιογνωμίες, που συμμετείχαν πρόθυμα στη σκευωρία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ένας από τους δύο φυλακίστηκε για κακουργηματική απάτη…

Μαζί αρχίζει και το μαρτύριο όσων συμμετείχαν στην οργάνωση και την εκτέλεση της σκευωρίας. Ηξερε ή δεν ήξερε ο Α. Τσίπρας; Γιατί ο Δ. Τζανακόπουλος πήγε εκείνη την μέρα στον Αρειο Πάγο; Τι και πώς ήξερε ο Π. Πολάκης, ώστε να προαναγγείλει τηλεοπτικώς ότι «κελάηδησαν τα πουλάκια»; Ποιος ήταν ολόκληρος ο ρόλος του Ρασπούτιν, ο οποίος δικάστηκε… παρεμπιπτόντως; Ποιος ήταν τελικά ο ρόλος ανώτατων δικαστικών λειτουργών, που πίεζαν ή επενέβαιναν στις ανακρίσεις; Ποιος ήταν ο ακριβής ρόλος συγκριμένων εντύπων, που προανήγγελλαν εξελίξεις ή αποφάσεις; Με λίγα λόγια, θα προκύψει αν επρόκειτο ή όχι για «εγκληματική οργάνωση». Κι όταν απαντηθούν όλα αυτά -αλλά και άλλα- και η Δικαιοσύνη αποφανθεί, τότε η υπόθεση θα έχει πάει «μέχρι τέλους»…

ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ;

Η απόφαση του Κ. Μητσοτάκη να μην αναγνωρίσει τον αμετάκλητα και ομόφωνα καταδικασμένο από ανώτατο δικαστήριο Ν. Παππά ως συνομιλητή του, εκτός από απόλυτο δικαίωμά του, είναι και ύψιστος σεβασμός στη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη.

Αυτή η απόφαση του πρωθυπουργού ανάγκασε τον ΣΥΡΙΖΑ των «87» και τον ίδιο. να θυμηθούν τη λέξη «ντροπή». Η οποία εκφράζει μια έννοια, που είναι βαθιά καταχωνιασμένη στα ντουλάπια της Αριστεράς αλά ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι μόνο τη θυμήθηκε, αλλά τη χρησιμοποίησε κιόλας, ως μομφή εναντίον του Κ. Μητσοτάκη. «Ετσι είναι, αν έτσι νομίζει» ο κ. Παππάς. Ομως πέρα από τα «νομίσματα» υπάρχουν και τα ξεροκέφαλα γεγονότα.

Γεγονός είναι π.χ. το 13-0. Γεγονός είναι επίσης, ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ στη σύγχρονη ιστορία μεταβατικός ή υπηρεσιακός επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταδικασμένος αμετάκλητα για παράβαση καθήκοντος. Η παράβαση καθήκοντος είναι η βαρύτερη και ειδεχθέστερη ποινή για έναν πολιτικό. Αξιακά ίσως να είναι και χειρότερη από τη δωροληψία. Και είναι γεγονός ότι ως υπουργός προέβη απροκάλυπτα σε αντιθεσμικές και αντισυνταγματικές ενέργειες, με στόχο να υλοποιηθεί το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. να αποκτήσει δικό της κανάλι.

Ποιος πρέπει να ντρέπεται, λοιπόν; Αυτός που έκανε όλα αυτά τα επονείδιστα ή αυτός που αρνείται να τον καταστήσει συνομιλητή του; Πόσω δε μάλλον, όταν δεν έχει θεσμική υπόσταση, αλλά μια μεταβατική ιδιότητα.

Πολλή φασαρία για το τίποτα;

Οταν ο Γ. Γεραπετρίτης ενημέρωνε αναλυτικά τους 34 βουλευτές της Ν.Δ. που συμμετέχουν στην επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής για τη γραμμή της κυβέρνησης, με την οποία θα πάει στις 8 Νοεμβρίου στην κρίσιμη συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του Χ. Φιντάν, ουδείς αντέδρασε ή είχε απορίες. Η δέσμευση ήταν απόλυτη: Αν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών θέσει οποιοδήποτε άλλο θέμα πέραν της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, η συζήτηση τελειώνει εκεί. Δηλαδή, ό,τι λέει εδώ και δεκαετίες η πάγια εθνική γραμμή. Προς τι, λοιπόν, η ανησυχία και ο αναβρασμός, ενώ σε 14 μέρες θα ξέρουμε τι και πώς θα γίνει; Κατά πάσα πιθανότητα, όπως εκτιμούν κυβερνητικές πηγές, ο πολιτικός κύκλος των διερευνητικών διαδικασιών με την Τουρκία θα κλείσει σε δύο εβδομάδες. Και θα μείνει ανοικτό, το πώς και το αν οι δύο χώρες μπορούν να διατηρήσουν ήρεμα τα νερά του Αιγαίου, χωρίς το κερασάκι της λύσης να είναι στο τραπέζι…

 Η ψήφος εμπιστοσύνης

…Οι σχέσεις Κ. Μητσοτάκη – Α. Σαμαρά όντως περνούν κρίση, με αποτέλεσμα να καλλιεργείται κλίμα σύγκρουσης. Οι πιο ευφάνταστοι το τραβάνε και έως την πτώση της κυβέρνησης, αφού προηγηθεί η αρνητική ψήφος του Α. Σαμαρά στον Προϋπολογισμό, που είναι ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Νηφάλιες πηγές που είναι κοντά και στους δύο άνδρες, χωρίς να παραγνωρίζουν την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις, αποκλείουν το ενδεχόμενο ο Α. Σαμαράς να προχωρήσει σε τέτοια κίνηση.

Η Novartis φέρνει πιο κοντά Μητσοτάκη – Σαμαρά;

Η απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας να πέσουν οι κουκούλες των μαρτύρων της Novartis, χαιρετίστηκε από την κυβέρνηση ως «απόφαση-σταθμός» της Δικαιοσύνης και με την καταληκτική επισήμανση, «η αλήθεια θα λάμψει». Ο Α. Σαμαράς εξέφρασε την ικανοποίηση και τη χαρά του, τονίζοντας, «έρχεται η ώρα της αλήθειας. Μέχρι τέλους. Για όλα και για όλους!» Πέραν της προφανούς ομοιότητας των αντιδράσεων, υπάρχουν εκτιμήσεις ότι αυτή η απρόσμενη εξέλιξη μπορεί να συμβάλει στην εξομάλυνση των σχέσεων Κ. Μητσοτάκη και Α. Σαμαρά. Κοντός ψαλμός αλληλούια…

ΑΠΟΡΙΑ

Αληθεύει ότι το μεγαλύτερο πάρτι για το ξεκουκούλωμα της Novartis, το κάνει ο «δικαιωμένος» Στ. Κασσελάκης;