Ανοίγει την πόρτα να βγει. Με κόπο και βαριές κινήσεις, όπως επιβάλλουν οι αρρώστιες στους ανθρώπους, χωρίς να ξεχωρίζουν ηλικίες. Ακούγεται το μαρσάρισμα ενός αυτοκινήτου, που είναι σταματημένο καμιά εκατοστή μέτρα πιο πίσω με έναν άνδρα στο τιμόνι. Πατάει τέρμα το γκάζι, παίρνει όση φορά μπορεί. Πέφτει πάνω στη γυναίκα, που δεν είχε προλάβει καλά καλά να βγει από το δικό της αυτοκίνητο. Τη σκοτώνει επιτόπου. Δεν τη γνώριζε καν. Μία μυστηριώδης φωνή μέσα στον εγκέφαλό του τον είχε διατάξει να τη χτυπήσει και να τη σκοτώσει. Και το έκανε.

Η απίστευτη αυτή ιστορία δεν είναι σενάριο. Είναι πραγματικότητα. Συνέβη στην Κρήτη. Δράστης ένας 33χρονος Γάλλος και θύμα η άγνωστή του γυναίκα. Και λίγες ώρες μετά οι λεπτομέρειες έστηναν το σκηνικό ενός ολόκληρου λαβύρινθου, που ο δικός του Μινώταυρος έχει τον τίτλο: «Γραφειοκρατία και ψυχική υγεία στην Ελλάδα».

Οι ευθύνες πάμπολλες. Ο άνδρας αυτός μέσα σε 11 μήνες είχε συλληφθεί έξι φορές. Είτε για επιθέσεις σε άλλους ανθρώπους είτε για ενδοοικογενειακή βία εις βάρος της συντρόφου του, στην οποία, μάλιστα, είχε χορηγηθεί και η εφαρμογή «panic button», είτε για καταστροφές. Ολες τις φορές έλεγε στους αστυνομικούς ακατάληπτες ιστορίες.

Αλλες φορές ότι τον παρακολουθούσαν και γι’ αυτό τους επιτέθηκε, άλλοτε ότι ο πατέρας του είναι γνωστός Ελληνας πολιτικός και διάφορα άλλα. Αλλες φορές τον έστελναν για ψυχιατρική εξέταση, άλλες τον άφηναν ελεύθερο. Οι γιατροί που τον εξέταζαν έβλεπαν ότι πράγματι είχε πρόβλημα. Αλλες φορές του έδιναν φάρμακα, που είτε τα έπαιρνε είτε όχι. Κανείς, μα κανείς δεν είχε αναλάβει μια πρωτοβουλία, όσο σκληρή κι αν ήταν, ώστε να γίνει κάτι δραστικό, για να μη φτάσει σε σημείο να σκοτώσει, αφού ήδη το είχε προσπαθήσει. Ολα βάσει κάποιου πρωτοκόλλου, κάποιας αόρατης γραφειοκρατικής λίστας κινήσεων. «Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για νοσηλεία του», έγραφε μία από τις γνωματεύσεις. Δεν πληρούνται… Πλήρωσε, όμως, μία γυναίκα με τη ζωή της. Μέχρι να ξεχαστεί και αυτό…