Την προηγούμενη εβδομάδα, σε συνέντευξή του στη γαλλική τηλεόραση, εν όψει του πρώτου γύρου των προχθεσινών βουλευτικών εκλογών, ανέλυσε στους Γάλλους τι θα σημάνει για τη χώρα τους αν ψηφίσουν τη Λαϊκή Ενωση υπό τον Ζαν-Λικ Μελανσόν. Οχι τόσο στον πρώτο γύρο όσο κυρίως στον δεύτερο, της 19ης Ιουνίου. Τι θα επακολουθήσει αν δώσουν στον Μελανσόν την πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, αναγκάζοντας τον Μακρόν σε συγκατοίκηση μαζί του!
«Αν γίνει κάτι τέτοιο», είπε ο Ντε Μπεζιέ, «ο αντίκτυπος στο οικονομικό πρόγραμμα της Γαλλίας θα είναι τεράστιος. Ξεχάστε τις μεταρρυθμίσεις που είναι απολύτως αναγκαίες να γίνουν».
Αναλύοντας ο πρόεδρος του Γαλλικού Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών το οικονομικό πρόγραμμα του Μελανσόν, έκανε παράλληλες αναφορές σε εκείνο του Τσίπρα, που οδηγώντας την Ελλάδα, το 2015, στο χείλος της καταστροφής, έγινε για τους διεθνείς παράγοντες το εναργέστατο παράδειγμα προς αποφυγή: Το κλείσιμο τραπεζών, η έρευνα στη Ρωσία για την εκτύπωση νομίσματος, το σκληρό τίμημα που πληρώνει η Ελλάδα για τους επτάμηνους λεονταρισμούς που κατέληξαν στο οικτρό Μνημόνιό του.
Δωρεάν συγκοινωνίες στο Βελιγράδι
«Αφού ο Μελανσόν», είπε ο Ντε Μπεζιέ, «φέρει την απόλυτη καταστροφή στη Γαλλία, μετά από δεκαοκτώ μήνες θα έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, με τους συμμάχους μας, με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και τα οικονομικά μεγέθη μας, και τότε θα κάνει κι αυτός, όπως ο Τσίπρας, μια στροφή 180 μοιρών, την οποία όμως θα πληρώσουν ακριβά οι Γάλλοι, οι επιχειρήσεις, η αγορά, το μέλλον της χώρας». Εμείς, επί τέσσερα έτη πληρώσαμε ακριβά τον Τσίπρα, αλλά, τουλάχιστον, παρηγοριόμαστε που είναι χρήσιμος για παράδειγμα προς αποφυγή, πολλώ δε μάλλον που η περιώνυμη κωλοτούμπα του έχει περάσει στην ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία.
Τι υπόσχεται στους Γάλλους ψηφοφόρους ο Μελανσόν, αλλά μη νομίζετε ότι διαφέρουν από εκείνα που υπόσχεται η Λεπέν: «Πρέπει η Γαλλία να βγει από τις συμμαχίες της -δηλαδή από το ΝΑΤΟ- και από την Ευρώπη – δηλαδή από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρέπει η Γαλλία να οικοδομήσει στρατηγικές συμμαχίες με τη Ρωσία». Δηλαδή, να δηλώσει η Γαλλία υποταγή στον Πούτιν.
Αυτόν τον τύπο θα ψηφίσουν και θα εμπιστευθούν οι Γάλλοι την επόμενη Κυριακή;
Μόνον αν ο τράχηλός τους ζυγόν αναζητεί…