Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ στην άκρη τις πολιτικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, γιατί αν τις θέσουμε στο τραπέζι η κουβέντα πιθανότατα δεν θα τελειώσει ποτέ. Το κυρίαρχο πρόβλημα στις δυτικές χώρες -αν και με σημαντικές διαφορές- είναι οικονομικό. Το δυτικό μοντέλο ανάπτυξης ασθμαίνει λόγω της γιγάντωσης αναδυόμενων οικονομιών και του δημόσιου – ιδιωτικού χρέους που εκτινάχθηκε την προηγούμενη δεκαετία μέσα από ένα ανεξέλεγκτο παιχνίδι χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Το αποτέλεσμα είναι η μεσαία τάξη στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και στις ΗΠΑ, να έχει χάσει σημαντικό μέρος των εισοδημάτων της. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι μελλοντικές γενιές θα έχουν χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο από τις προηγούμενες. Είναι απόλυτα λογικό την ευθύνη αλλά και το λογαριασμό να τον πληρώνουν τα κόμματα που κυβερνούσαν για χρόνια.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ πρόβλημα είναι πως ακόμα δεν έχει βρεθεί η λύση σε αυτή την οικονομική αναταραχή. Οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις αποδείχθηκαν ανέτοιμες να αντιμετωπίσουν μια τόσο δύσκολη κατάσταση. Τότε εμφανίστηκαν διάφοροι περιπλανώμενοι μάγοι τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά, οι οποίοι υποσχέθηκαν και υπόσχονται ακόμα και τώρα με λαϊκιστική ρητορική ανεδαφικές λύσεις που χαϊδεύουν τα αφτιά των ψηφοφόρων.

ΚΑΙ ΣΕ όλες τις χώρες και τις γλώσσες ακούγονται ωραία παραμύθια πως λεφτά υπάρχουν και ότι η λύση είναι η αντιπαγκοσμιοποίηση. Αν φύγει π.χ. η Γαλλία ή η Ελλάδα από την Ε.Ε., δεν θα ζουν και θα συναλλάσσονται σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία; Προφανώς, όπως και η Βρετανία που εγκαταλείπει την Ευρώπη. Το ζήτημα είναι ο επανακαθορισμός κανόνων τόσο στη λειτουργία των αγορών όσο και των εθνικών οικονομιών. Η λύση κρύβεται στη σύνθεση φιλελεύθερων ιδεών σε συνδυασμό με την αναγκαία κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στο σύγχρονο περιβάλλον της παγκοσμιοποιημένης πληροφορίας και οικονομίας στο οποίο ζούμε. Μέχρι τώρα μόνο μια χώρα βρίσκεται ουσιαστικά εκτός «παγκοσμιοποίησης», η Βόρεια Κορέα: έχει κλειστά σύνορα και το κράτος ελέγχει απόλυτα την εισαγωγή – εξαγωγή προϊόντων, χρημάτων και πληροφοριών.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ας σταματήσουν τα λαϊκιστικά παραμύθια όλων των αποχρώσεων. Ας το πούμε πιο… μπακαλίστικα. Είναι γεγονός πως κανείς δεν έχει τη λύση που θα προσφέρει τη λύτρωση στις οικονομίες και στις κοινωνίες. Είναι, όμως, εξαιρετικά σημαντικό εκείνοι που αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση να πιστεύουν στη δημοκρατία, στην ισότητα, στην ελευθερία έκφρασης. Και σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται ούτε τα ακροδεξιά ούτε τα ακροαριστερά πολιτικά μορφώματα, με όποιο λαϊκιστικό προσωπείο κι αν ενδυθούν.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου