Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Η πρώτη γιατί απειλεί τη Δημοκρατία, η δεύτερη γιατί απειλεί το σύνηθες. Οπου σύνηθες είναι να μην προκαλούν καμία έκπληξη οι γάμοι με μεγάλη διαφορά ηλικίας, αρκεί ο μεγαλύτερος να είναι ο άντρας, σε αντίθεση με τις περιπτώσεις που ισχύει το αντίστροφο.

Τα 24 χρόνια που χωρίζουν τον Εμανουέλ Μακρόν από τη γυναίκα του γίνονται πρώτης τάξεως υλικό για δήθεν χιουμοριστικά και άκρως σεξιστικά σχόλια (όπως ότι η Τορνιέ θα γίνει η πρώτη γιαγιά της Γαλλίας), ενώ κάποιοι αναρωτιούνται αν μια τέτοια σχέση είναι… φυσιολογική. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι οι αντιδράσεις αυτές ανιχνεύονται όχι μόνο στον συντηρητικό Νότο, αλλά και σε κοινωνίες περισσότερο απελευθερωμένες, όπως είναι η ίδια η Γαλλία.

«Είναι ο συνήθης μισογυνισμός. Κανείς δεν θα έλεγε ότι είναι κάτι ασυνήθιστο αν είχε αντιστραφεί η διαφορά ηλικίας. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να δεχτούν κάτι που είναι ειλικρινές και μοναδικό», ήταν η απάντηση του Μακρόν στα κουτσομπολίστικα περιοδικά της χώρας που ασχολήθηκαν με τη σχέση τους, όχι με το εύλογο ενδιαφέρον που παρουσιάζει η προσωπική ζωή ενός υποψηφίου προέδρου, αλλά με την οπτική που προσφέρει μια κλειδαρότρυπα. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά, αφού, ειδικά στη Γαλλία, οι προσωπικές σχέσεις των πολιτικών δεν ήταν ποτέ απλή υπόθεση. Από το 1994 όταν το Paris Match έφερνε στο φως την κρυφή κόρη του προέδρου Μιτεράν, μέχρι τις σχέσεις του Ολάντ και τα διαζύγια του Σαρκοζί.

Ωστόσο η περίπτωση Μακρόν-Τορνιέ είναι διαφορετική. Οχι τόσο για εκείνη όσο για τον ίδιο Γάλλο πολιτικό, αφού η επιμονή του και ο τρόπος με τον οποίο έκαμψε τις αντιρρήσεις της αποκαλύπτει πολλά για τη δύναμη του χαρακτήρα του, την αυτοπεποίθησή του και τη μεθοδικότητα με την οποία πολιορκεί τον στόχο του. Η βιογράφος του Μακρόν, Anne Fulda, το θέτει ως εξής: «Αν κατάφερε ένα αγόρι να κατακτήσει μια γυναίκα 24 χρόνια μεγαλύτερή του, μητέρα ήδη τριών παιδιών, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, κόντρα στην κοινωνική κατακραυγή και τη χλεύη, τότε μπορεί να κατακτήσει και τη Γαλλία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο».

Οπότε η μοναδική γυναίκα για την οποία η Ευρώπη πρέπει να συνεχίζει να ανησυχεί είναι η Λεπέν.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου