Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Την παρακολουθούσε στην παιδική χαρά, με τη βεβαιότητα ότι του τον προκαλούσε ερωτικά, δείχνοντας το βρακάκι της, κάνοντας κούνια και άλλα τινά – για τα οποία οργίζομαι και που τα ανακαλώ. Σκεφτόμουν ότι μπορούσε να συμβεί σε όποιο παιδάκι, στην εγγονή μου που ήταν τότε μόλις ενός έτους.

Φυσικά, οι μονίμως ευαίσθητοι αριστεροί ξιφούλκησαν υπέρ του «άρρωστου» συγγραφέα και εναντίον εκείνων των ολίγων που δημόσια σχολίασαν αρνητικά την έκδοση. Ωστόσο, οι περισσότεροι έμειναν σιωπηλοί, γιατί ποιος άντεχε τη λάσπη στον ανεμιστήρα. Είναι εκείνο το «γύρευε τη δουλειά σου» που σε καθηλώνει…

Διαβάζοντας, χθες, ότι ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών που ασελγούσε στην εννιάχρονη μαθήτριά του αφέθηκε ελεύθερος, αναρωτήθηκα πώς άραγε απονέμεται η δικαιοσύνη. Πρωτοδίκως δικάστηκε σε δώδεκα χρόνια φυλάκισης. Σε δεύτερο βαθμό, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Θεσσαλονίκης τον έκρινε μεν ένοχο, αλλά μείωσε στα τέσσερα χρόνια την ποινή του! Και μετά την ανέστειλε για τρία χρόνια! Ετσι, κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσα στα παιδιά, με τον όρο να μην ξαναπλησιάσει το θύμα του!

Πώς γίνεται έναν δις ένοχος για ασέλγεια να αφήνεται ελεύθερος; Του αναγνώρισαν τα ελαφρυντικά του προτέρου έντιμου και σύννομου βίου! Εκεί τρελαίνεσαι.

Οταν ένας δάσκαλος, 65 ετών, καταδικάζεται για ασέλγεια σε παιδίσκη εννέα ετών, ποια η επίκληση πρότερου έντιμου βίου σε σχέση με την κακουργηματική πράξη που ετέλεσε; Οι σχετικές έρευνες υποστηρίζουν ότι η παιδοφιλία δεν είναι μία αιφνίδια παρόρμηση. Περιγράφονται επαναλαμβανόμενες και επίμονες σεξουαλικές τάσεις και φαντασιώσεις, που αφορούν στη σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά. Του αναγνωρίστηκε επομένως πρότερος έντιμος βίος επειδή δεν είχε προϋπάρξει καταγγελία;

Στις σχετικές έρευνες έχει αποδειχθεί ότι το 7% των γυναικών και το 4% των ανδρών έχουν υποστεί κατά την παιδική τους ηλικία σεξουαλική κακοποίηση. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά είτε φοβούνται είτε δεν ξέρουν τι τους συμβαίνει ή το ομολογούν σε μεγαλύτερη ηλικία και τα περισσότερα ποτέ. Καταγράφεται ότι η σεξουαλική κακοποίηση στο παιδί, στη συντριπτική πλειοψηφία, έχει προέλθει από άτομα του οικογενειακού ή φιλικού ή εκπαιδευτικού περιβάλλοντός του. Δηλαδἠ, από πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, όπως ο δάσκαλος της εννιάχρονης.

Τα δύο τελευταία χρόνια έχουν καταγγελθεί -και δει το φως της δημοσιότητας- δεκάδες περιστατικά παιδοφιλίας. Πιστεύω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε το υπουργείο Παιδείας να περιλάβει ένα μάθημα, από το Νηπιαγωγείο, στο οποίο το παιδί να διδάσκεται τρία πολύτιμα πράγματα: Να αναγνωρίζει την επίθεση του παιδόφιλου, να αντιδρά και να καταγγέλλει αμέσως τι του συνέβη.

Αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς σημαίνει πρότερος έντιμος βίος ή επίδειξη καλής διαγωγής στη φυλακή για την τέλεση μιας κακουργηματικής πράξης που σημαδεύει το παιδί για πάντα…

Υστερόγραφο: Το όνομα καταδικασθέντος παιδόφιλου δεν δημοσιοποιείται στην Ελλάδα. Ανάγεται κι αυτό στα προσωπικά δεδομένα!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr