Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΕΙΝΑΙ λογικό να συζητάμε όλα αυτά. Υπάρχει ανησυχία ακόμη και για έναν πιθανό παγκόσμιο πόλεμο. Ενώ την ίδια ώρα οι λογαριασμοί ρεύματος, οι τιμές της βενζίνης και η «επίσκεψη» στο σούπερ μάρκετ προκαλούν απανωτά «εγκεφαλικά».

  ΜΗΠΩΣ, όμως, τόσο η κυβέρνηση όσο και εμείς οι πολίτες ξεχάσαμε την πανδημία;

ΚΑΙ το πιο σημαντικό ερώτημα: Eίναι σωστό που την ξεχάσαμε ή μήπως είναι λάθος;

ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες ο κορονοϊός «επισκέφθηκε» το σπίτι μας. Και τα δύο παιδιά, αν και εμβολιασμένα, βγήκαν θετικά. Για την ώρα εμείς, οι γονείς, αντέχουμε. Πιθανότατα η τρίτη δόση να είναι αυτό που έλεγαν οι επιστήμονες: Booster! Μπορεί να ενίσχυσε την ανοσία και να γλιτώσουμε. Ή ακόμα κι αν κολλήσουμε, να το περάσουμε ελαφρά.

ΚΑΤΙ, όμως, συμβαίνει τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Από μέσο όρο 13.000 κρουσμάτων έχουμε φτάσει στα 22.000. Γιατί συνέβη αυτό;

ΤΑ έχουμε συζητήσει πολλές φορές μέσα στη διετία της πανδημίας. Τα πάντα εξαρτώνται από το «μήνυμα». Το μήνυμα που εκπέμπουν η κυβέρνηση και οι επιστήμονες. Η κατάργηση της μάσκας στους εξωτερικούς χώρους έδωσε το σήμα για γενική χαλάρωση.

ΘΑ πει κανείς, και πόσο ακόμα να αντέξουμε; Ναι, αλλά υπάρχει λόγος να παίζουμε με τη φωτιά;

Η κατάργηση της μάσκας έφερε λοιπόν και άλλα. Βλέπεις κόσμο χωρίς μάσκα και σε εσωτερικούς χώρους. Στην εστίαση πλέον δεν ελέγχουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. Στην ουσία έχουν καταργηθεί τα μέτρα. Βγήκε και ο Μαγιορκίνης και είπε ότι έως το Πάσχα είναι πιθανό να μην υπάρχει κανένας περιορισμός και έδωσε τη χαριστική βολή.

ΧΩΡΙΣ τήρηση μέτρων είναι λογικό να εκτινάσσονται και πάλι τα κρούσματα.

ΝΑΙ, βέβαια, οι ειδικοί πολύ σωστά λένε ότι πια δεν έχει νόημα να κοιτάζουμε τα κρούσματα. Σωστό. Η «Ομικρον 2» έχει υπερδιασπορά, αλλά με ελαφρά συμπτώματα κατά κύριο λόγο.

ΑΠΟ την άλλη, όμως, οι αριθμοί των κρουσμάτων δείχνουν την τάση. Τάση ύφεσης ή τάση έξαρσης. Προφανώς και βρισκόμαστε πάνω σε ακόμα ένα κύμα. Και δεν μπορεί κανείς να θεωρήσει «αμελητέο» ότι έχουμε κατά μέσο όρο πενήντα θανάτους την ημέρα και οι διασωληνωμένοι μειώνονται με δραματικά αργό ρυθμό.

ΔΕΝ λέει κανείς να ληφθούν αυστηρά μέτρα. Ναι, πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορονοϊό. Αλλά μήπως θα έπρεπε αυτή η χαλάρωση να γίνει με πιο αργούς ρυθμούς; Π.χ., θα παθαίναμε κάτι οι πολίτες ή θα υπήρχαν επιπτώσεις στην οικονομία αν ήταν ακόμα υποχρεωτική η χρήση μάσκας στους εξωτερικούς χώρους; Το θέμα δεν είναι το συγκεκριμένο μέτρο, αλλά -όπως είπαμε- το «μήνυμα»!

Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου