Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Σύμφωνα με την ιδεολογική θολούρα που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, οι φόροι στις επιχειρήσεις είναι η τιμωρία της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο. Οσο πιο υψηλοί τόσο μεγαλύτερο θα είναι το τίμημα που θα πληρώνουν τα αφεντικά στην κοινωνία.

Με αυτή τη λογική η φορολογία χάνει το βασικό της χαρακτηριστικό, που πρέπει να είναι η ανταποδοτικότητα. Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις πληρώνουν φόρους προσδοκώντας ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μέσω της Παιδείας, της υγείας, των υποδομών και της δημόσιας διοίκησης.

Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του ΣΥΡΙΖΑ, η φορολογία είναι κάτι παραπάνω από ένα μέσο αναδιανομής εισοδήματος, παίρνει τον χαρακτήρα του τιμωρού όχι μόνο όσων έχουν χρήματα ή εταιρίες αλλά και αυτών που δεν έχουν μία. Το κράτος πάνω από όλα.

Ενδεικτική της στρεβλής άποψης που έχει η κυβέρνηση για τη φορολογία ήταν η τοποθέτηση του πρωθυπουργού την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή όταν τάχθηκε κατά της μείωσης του ΦΠΑ από 24% σε 23% στα τρόφιμα γιατί η διαφορά θα έμπαινε στην τσέπη των σούπερ μάρκετ και όχι των καταναλωτών!

Αντί να δηλώσει ότι το κράτος θα επιχειρήσει να μειώσει τον ΦΠΑ και με τους μηχανισμούς που διαθέτει θα ελέγξει εάν η ελάφρυνση θα περάσει και στις τελικές τιμές των προϊόντων σφυρίζει αδιάφορα.

Και όμως αυτή η διαφορά της μιας μονάδας στερεί από τους φτωχότερους αγαθά πρώτης ανάγκης. Αντί ο κ. Τσίπρας να κάνει τα πάντα για να μειώσει τους φόρους, και δη τους έμμεσους που χτυπούν τα φτωχά νοικοκυριά, θεωρεί ανάξιο λόγου την αύξηση του ΦΠΑ κατά 1%.

Με αυτές τις ιδεοληψίες φτάσαμε να έχουμε μία οικονομία «ζόμπι» που θρέφεται αποκλειστικά με φόρους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, στην Ελλάδα σημειώθηκε το 2016 η μεγαλύτερη αύξηση φόρων και εισφορών παγκοσμίως κατά 1%. Είναι αυτή η μονάδα στα αγαθά των σούπερ μάρκετ που θεωρούσε αμελητέα ο κ. Τσίπρας να σχολιάσει από το βήμα της Βουλής.

Το 40% του εισοδήματος των πολιτών πλέον πηγαίνει σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές για να συντηρείται ένα κράτος που παρέχει μέτριες έως κακές υπηρεσίες στην παιδεία και την υγεία, που υποτίθεται είναι δωρεάν.

Είναι σαφές ότι όπως όλα τα «ζόμπι» έτσι και η οικονομία που απομυζά τα εισοδήματα των φορολογουμένων μπορεί να κάνει λίγα βήματα αλλά τελικώς πέφτει με πάταγο. Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε…

Από τις παροχές 12 δις. στα μέτρα των 12,5 δις.

Ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης άθροισε τα μέτρα των 9 δισ. που είχε λάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη αξιολόγηση με τα 3,6 δισ. που έρχονται με τη δεύτερη και τα συνέκρινε με τις παροχές των 12 δισ. που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Εύστοχη η παραβολή αλλά ο λογαριασμός ακόμη ανεβαίνει. Ολα δείχνουν ότι τα μέτρα που έχει συμφωνήσει ο κ. Τσακαλώτος θα ανέλθουν συνολικά στα 4,5 δισ. από τα οποία αναμένεται η είσπραξη 3,6 δισ. Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί πόσο ακριβά πλήρωσαν την επιλογή ΣΥΡΙΖΑ το 2015 αλλά τώρα είναι αργά. Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του θα υπογράψουν τα πάντα για να μείνουν στις καρέκλες τους μέχρι την τελευταία ημέρα. Ενδιαφέρουσα και η αιχμή του κ. Μητσοτάκη προς τους θεσμούς γιατί ανέχθηκαν το λάθος στο δημοσιονομικό μίγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γιατί κλείνουν το μάτι στην υπερφορολόγηση της παραγωγικής Ελλάδας υπέρ του κομματικού κράτους.

Γιατί όλοι γελούν με τον πρωθυπουργό;

Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε χθες το σοβαρό του ύφος υποδεχόμενος τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας Fraport αλλά τελικά έβγαλε γέλιο λέγοντας ότι με «την επένδυση των 1,2 δισ. ευρώ στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια στέλνουν μήνυμα στη διεθνή οικονομία». Είναι ο ίδιος πολιτικός που μιλούσε για ξεπούλημα των αεροδρομίων στους Γερμανούς και καλούσε την κυβέρνηση της ΝΔ να μην υπογράψει τίποτε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τα αναγνώριζε. Τέτοια λέει ο κ. Τσίπρας και στους απανταχού καφενέδες δεν σταματούν να γελούν…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου