Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Οι ίδιοι άνθρωποι, με τα ίδια μυαλά, πάντα απέναντι σε οτιδήποτε νέο που φέρνει προφανές κοινωνικό όφελος. Αξιοι συνεχιστές των εργατών του Μεσαίωνα, που ήθελαν να σπάσουν τις μηχανές, για να σταματήσουν τη Βιομηχανική Επανάσταση και να μη… χάσουν τις δουλειές τους.

Ο ίδιος ακτιβισμός, η ίδια συντηρητική και οπισθοδρομική αντίληψη. Ολη η Ευρώπη γεμίζει αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά με ισχυρές περιβαλλοντικές προδιαγραφές, αλλά μόνο το περιβάλλον της Ελλάδας απειλείται. Και δεν μπαίνουν καν στην απλή σκέψη -με αφορμή και την πρωτοφανή ενεργειακή κρίση- πόσο φθηνότερη ενέργεια εξασφαλίζουν οι ΑΕΠ ή πόση ενεργειακή «αυτονομία» μπορούν να εξασφαλίσουν για τη χώρα. Μια χώρα προικισμένη με ήλιο και αέρα, αντί να είναι στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία, έχει γίνει ουραγός και παρίας. Εξαρτημένη ενεργειακά από τον κάθε Πούτιν και τον κάθε «πετρελαιά».

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι «οικολογικά ευαίσθητοι» αποδείχθηκαν μπροστινοί συμφερόντων, τα οποία είχαν κι έχουν πολλούς λόγους να μη γίνει η ενεργειακή μετάβαση. Ή έστω να αργήσει. Ακόμα και ο χρόνος που κερδίζουν παραπέμπει στο γνωστό «είναι πολλά τα λεφτά, Αρη».

Αντίστοιχες -όχι ιδίων σκοπιμοτήτων- νοοτροπίες επικρατούν και σε ό,τι αφορά στις επενδύσεις. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Επί πολλά χρόνια ουσιαστικά ρημάζουν, εργαζόμενοι έγιναν άνεργοι κι όσοι συνεχίζουν να εργάζονται υπαμείβονται, έγιναν πολλοί διαγωνισμοί που αποδείχθηκαν άγονοι κι όταν βρέθηκε ένας κατά τεκμήριο σοβαρός επενδυτής, που έβαλε αρκετά χρήματα, άρχισαν οι προσφυγές στο ΣτΕ. Το οποίο ήδη από τον Δεκέμβριο έχει μπλοκάρει προσωρινά τη μεταβίβαση των ναυπηγείων στην εταιρία πλειοδότη.

Πριν από 5 μέρες το ΣτΕ εξέτασε κι άλλη προσφυγή που έγινε από τον Δήμο Χαϊδαρίου. Η τελική απόφαση θα παρθεί από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τους επόμενους μήνες. Δεδομένης και της γνωστής καθυστέρησης που υπάρχει στην έκδοση τόσο σημαντικών αποφάσεων, δεν είναι απίθανο να συμπληρωθεί ένας χρόνος (!) από τις 7/7/2021, όταν με απόφαση του ΕΤΑΔ ανακηρύχθηκε «οριστικός πλειοδότης» η εταιρία, η οποία υποτίθεται ότι έχει πάρει την εκμετάλλευση των ναυπηγείων για 49 χρόνια. Ενας χρόνος ουσιαστικής απραξίας. Και κάποιες δεκάδες ή και εκατοντάδες δυνητικοί εργαζόμενοι παραμένουν άνεργοι. Ενώ προστίθεται ένα ακόμα αποτρεπτικό παράδειγμα για όποιον θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα. Και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία έχει γίνει απολύτως σαφές πως μόνο η ανάπτυξη μπορεί να βγάλει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο του χρέους και των ελλειμμάτων.

Ο Δήμος Χαϊδαρίου, όπως και κάθε δήμος, έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει τα πιστεύω του και ό,τι θεωρεί καλό για το περιβάλλον και τους δημότες του. Εχει, όμως, και μια ευθύνη απέναντι στη χώρα και την κοινωνία. Ο αρμόδιος υπουργός, Α. Γεωργιάδης, χαρακτήρισε «λάθος» την προσφυγή του Δήμου Χαϊδαρίου και άσκησε κριτική στον δήμαρχο, γιατί αντί να μπλοκάρει την επένδυση, δεν ζήτησε αντισταθμιστικά οφέλη για το δήμο του. Προφανώς την «άκρη» θα τη βρει το ΣτΕ. Ωστόσο, η χώρα βρίσκεται σε μια «τριπλή μέγγενη»: Πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός και κρίση ακρίβειας, πανδημία, που δείχνει να επανακάμπτει. Εχει την πολυτέλεια να «κλοτσάει» ή να καθυστερεί ώριμες και κατ’ αρχήν νόμιμες επενδύσεις; Δεν την έχει.

Γι’ αυτό και όσοι αντιδρούν, είτε σε επενδύσεις είτε στην ενεργειακή μετάβαση, θυμίζουν όλο και περισσότερο τους εργάτες του Μεσαίωνα που ήθελαν να σπάσουν τις μηχανές. Μετά τον Μεσαίωνα, όμως, άρχισε να βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδό τους…

ΜΗΝΥΜΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ

Ο πρωθυπουργός χθες, με το μήνυμά του, περιέγραψε το πλαίσιο των μέτρων ενίσχυσης που ανακοινώνονται λεπτομερώς σήμερα το πρωί και ταυτοχρόνως έκανε μια συνολική πολιτική αποτίμηση της συγκυρίας, εστιάζοντας στο μείζον θέμα της ακρίβειας. Θέλοντας προφανώς να δείξει ξανά το πρόσωπο ενός πρωθυπουργού ο οποίος, σε πείσμα των «χρησμών» δίκην Κασσάνδρας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι «ένας ανάλγητος νεοφιλελεύθερος που ενδιαφέρεται μόνο για τους λίγους». Στα 2,6 δισ. που έχουν δοθεί ήδη από την αρχή της ενεργειακής κρίσης, προσέθεσε χθες άλλο 1,1 δισ. που αφορά ευάλωτα νοικοκυριά και τμήμα της μεσαίας τάξης, τονίζοντας ότι «νιώθω τις δυσκολίες γύρω μας», καθώς και ότι «η υπόσχεσή μου να βρίσκομαι πάντα δίπλα στον πολίτη ισχύει όσο ποτέ».

Το νέο τρίμηνο πακέτο στήριξης έρχεται -εκτός από τις μειώσεις φόρων- να προστεθεί στο πακέτο των 43 δισ. για τη στήριξη στη διάρκεια της πανδημίας. Το οποίο είναι το μεγαλύτερο (σε σχέση με το ΑΕΠ) που δόθηκε στην Ε.Ε. Το κοινωνικό πακέτο που έσωσε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και κράτησε την οικονομία όρθια. Με αποτέλεσμα μέσα σε αυτή τη λαίλαπα που επικρατεί η ανεργία να πέσει στο 12,8%. Δηλαδή το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από το 2010, όταν άρχισε να γίνεται εμφανής η οικονομική κρίση που οδήγησε στα τρία Μνημόνια. Αυτό προφανώς δεν έτυχε. Πέτυχε. Και χωρίς να διακινδυνεύσει τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τέταρτο Μνημόνιο. Λύνεται το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας; Ασφαλώς όχι. Αλλά θα υπάρξει μια σχετική ανάσα μέχρι να δημιουργηθεί η «ευρωπαϊκή απάντηση» στην παγκόσμια κρίση και να εξομαλυνθούν οι τιμές της ενέργειας, αφού τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Χθες, ο Κ. Μητσοτάκης ήταν ειλικρινής. Δεν έκρυψε το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει. Δεν έταξε «λαγούς με πετραχήλια». Περιέγραψε την οδό διαφυγής από αυτήν την κρίση, που απαιτεί υπευθυνότητα απ’ όλους. Και, κυρίως, μίλησε με ειλικρίνεια και ενσυναίσθηση.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς το μονοπώλιο του κράτους πρόνοιας -το οποίο έχει γνωρίσει τις καλύτερες μέρες του από το 2020 και μετά- νιώθει γυμνός. Και ουσιαστικά είναι. Αυτό που επαγγέλθηκε ο «αριστερός» Α. Τσίπρας και δεν το έκανε, το κάνει ο «νεοφιλελεύθερος» Κ. Μητσοτάκης.

Απ’ έξω εμφάνιση, από μέσα… γκρίνια-1

«Απ’ έξω εμφάνιση και από μέσα άνεση», έλεγε μια παλιά διαφήμιση εσωρούχων. Κι αν από μέσα υπήρχε άνεση και όχι γκρίνια, θα μπορούσε να ταιριάζει και στην Κουμουνδούρου. Απ’ έξω υπάρχει μια εμφάνιση εσωτερικής ηρεμίας, αλλά από μέσα εξακολουθεί να βράζει το καζάνι εν όψει του Συνεδρίου του Μαΐου. Η ακρίβεια και ο πόλεμος έχουν επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να αποσπάσει τα φώτα της δημοσιότητας από τις εσωκομματικές κόντρες, οι οποίες ωστόσο συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Οι «προεδρικοί» συσπειρώνουν τις δυνάμεις τους εντάσσοντας στο σχήμα και τάσεις όπως η «ΡΕΝΕ» που είχαν αποστασιοποιηθεί. Αλλά και η «Ομπρέλα» αυξάνει την πολιτική πίεσή της. Ο Α. Τσίπρας φέρεται να έχει αποφασίσει -εκτιμώντας ότι θα πάρει εύκολα το Συνέδριο- να μην απαντά ούτε άμεσα ούτε διά αντιπροσώπων στις συνεχιζόμενες βολές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης…

Απ’ έξω εμφάνιση, από μέσα… γκρίνια-2

…Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν εκνευρίζεται κιόλας. Οπως λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Τσίπρας εκνευρίστηκε ιδιαιτέρως με δύο από τις «παρεμβάσεις» που έγιναν τις τελευταίες μέρες. Φέρεται να ενοχλήθηκε έντονα από τον Στ. Κούλογλου, ο οποίος αμφισβήτησε δημοσίως τόσο την ορθότητα του αιτήματος για άμεσες εκλογές όσο και -κυρίως- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν πρώτο κόμμα αν οι εκλογές γίνονταν άμεσα. Η δήλωση Κούλογλου, όπως ακούγεται, θεωρήθηκε «όχι τυχαία» και «χτύπημα κάτω από τη ζώνη», καθώς αποδομεί το αφήγημα περί πρώτου κόμματος.

Η δεύτερη παρέμβαση που δοκίμασε τα νεύρα του Α. Τσίπρα ήταν η έκθεση του επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Σ. Κουτεντάκη, ο οποίος τοποθετήθηκε σε αυτή την κρίσιμη θέση επί ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σ. Κουτεντάκης τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι «πρέπει να αποφευχθούν οριζόντιες παρεμβάσεις, καθώς και μόνιμα δημοσιονομικά μέτρα χαλάρωσης, που δεν σχετίζονται με το ενεργειακό κόστος». Πάει και το αφήγημα των «λεφτόδενδρων». Παρ’ όλα αυτά, ο Α. Τσίπρας είναι ψύχραιμος…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr