Γράφει ο Αγγελος Αγγελίδης

Το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών, πιο γνωστό ως ΤΕΑΥΦΕ, ιδρύθηκε το μακρινό 1943, με αντικείμενο τη «χορήγηση επικουρικών παροχών». Σήμερα, διαθέτει 22.000 ασφαλισμένους και 7.000 συνταξιούχους. Κομβικό σημείο στη -σχεδόν 80χρονη- πορεία του ήταν το 2013, όταν μετατράπηκε από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου σε Ιδιωτικού Δικαίου. Η μετάβαση από την επικουρική στην επαγγελματική ασφάλιση δεν αποτέλεσε μία απλή διαδικασία. Ωστόσο, όχι μόνο στάθηκε όρθιο, αλλά εισήλθε και σε αναπτυξιακή πορεία. Ειδικά με τη διοίκηση που σήμερα κρατά τα ηνία του, η οποία προχώρησε σε πολλές και σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν νέα προοπτική στο Ταμείο.

Μία από αυτές αφορά τη μείωση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών φορέων στο Διοικητικό Συμβούλιο. Το όργανο αποφάσισε ότι οι διοριζόμενοι εκπρόσωποι των ομοσπονδιών θα μειωθούν από δύο σε έναν, ο οποίος θα μιλά για λογαριασμό και των δύο εμπλεκόμενων συνδικαλιστικών φορέων που συμμετείχαν μέχρι πρόσφατα στο Συμβούλιο. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στις δύο εμπλεκόμενες ομοσπονδίες, οι οποίες είδαν να χάνουν τη… θέση τους στο Ταμείο. Να σημειωθεί ότι η διοίκηση του Ταμείου εκλέγεται από ενιαίο ψηφοδέλτιο και κρίνεται στις εκάστοτε εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος –ως γνωστόν- δεν χαλάει χατίρια σε εργατοπατέρες, άδραξε την ευκαιρία και βουλευτές του κόμματος κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή, παίρνοντας τις κατάλληλες απαντήσεις από το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας. Ούτε αυτό έκαμψε τις αντιδράσεις των διοριζόμενων ομοσπονδιών και συνεχίζουν μέχρι σήμερα έναν πόλεμο λάσπης και κατασυκοφάντησης σε βάρος της διοίκησης του Ταμείου, την οποία κατηγορούν ότι μείωσε τις θέσεις των συνδικαλιστικών φορέων από το Δ.Σ. γιατί θέλει να αποφύγει τον… κοινωνικό έλεγχο! Πρόκειται για έναν νέο… όρο που εφηύραν οι συνδικαλιστές για να δικαιολογήσουν τα… αδικαιολόγητα. Προς ενημέρωσή τους, το Ταμείο ελέγχεται και εποπτεύεται από το υπουργείο Εργασίας, την Εθνική Αναλογιστική Αρχή και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και δεν περίμενε έλεγχο από… συνδικαλιστές, οι οποίοι καλό θα είναι να φροντίζουν «τα του οίκου τους».

Είναι γλυκιά η καρέκλα, αλλά είναι πιο γλυκιά η λογική. Και όταν αυτή επιτάσσει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, καλό θα είναι οι εμπλεκόμενοι να συντάσσονται με τις αποφάσεις και τις επιταγές της πλειοψηφίας και να μην αναζητούν πεδία άσκησης πολιτικής και προσωπικής προβολής με στόχο την αναγνωρισιμότητα και εξύψωση του «εγώ» τους…