Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η απάντηση είναι απλή. Αρκετοί από αυτούς έχουν στρατευθεί με το κόμμα και όχι με την έννοια της Δημοκρατίας, διαμαρτύρονται αλά καρτ για πολέμους και όχι επειδή στέκονται ως ειρηνιστές απέναντι σε κάθε ιμπεριαλιστή. Δεν αντέχουν καν το άκουσμα του εθνικού ύμνου της Ουκρανίας, όπως μια χούφτα συνδικαλιστών της Λυρικής Σκηνής που θέλησαν τάχα να κρατήσουν ουδετερότητα αντιδρώντας στην ηθική υποστήριξη προς τους αμυνομένους.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτούργησε σαν άμπωτη της κοινωνίας. Φανέρωσε τη γύμνια των «περιστασιακά ανθρωπιστών» που εξεγείρονται μόνο όταν η στάση τους εξυπηρετεί τα μικροκομματικά συμφέροντα. Δεν καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή ή τηρούν «ίσες αποστάσεις», που πρακτικά λειτουργεί υπέρ του επιτιθέμενου, μιλούν γενικά για παγκόσμια ειρήνη όταν το πρόβλημα είναι συγκεκριμένο: Η Ουκρανία βομβαρδίζεται ανηλεώς, πάνω από 5 εκατομμύρια πολίτες σπεύδουν σε γειτονικές χώρες για να σωθούν, άμαχοι χάνουν τη ζωή τους, μια χώρα ζει τη φρίκη του πολέμου.
Αλλοι πάλι στέκονται με απόσταση από τα γεγονότα, πιστεύουν ότι το Κίεβο είναι μακριά, «καλό είναι να μην μπλεκόμαστε με αυτά», λένε, μόνο που πάλι λαθεύουν. Ο Πούτιν δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία, όπως δεν σταμάτησε στην Ανατολική Κριμαία ή στην Αμπχαζία. Ειδικά εμείς έχουμε δίπλα μας έναν μικρό «Πούτιν», που αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών, πιστεύει ότι ο χάρτης των συνόρων είναι λάθος και πρέπει να αλλάξει διά των όπλων, δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο, δεν σέβεται τη νομιμότητα.
Για όλους αυτούς τους λόγους η Ουκρανία είναι δίπλα μας. Στην ουσία, αυτό που συντελείται στη χώρα του Ζελένσκι αφορά κάθε ελεύθερο άνθρωπο που δεν πιστεύει ότι εν έτει 2022 κάποιος μπορεί να απειλεί την ανθρωπότητα με πυρηνικά και να δηλώνει ότι ένα κράτος πρέπει να εξαφανισθεί επειδή αντιστέκεται σε μια στρατιωτική εισβολή.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Οσοι πάλι θεωρούν ότι κακώς η Ελλάδα πήρε σαφή θέση υπέρ της Ουκρανίας στέλνοντας και αμυντικό υλικό (όπως οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ των οποίων και οι σοσιαλιστικές Ισπανία και Πορτογαλία), ας αναλογισθούν ότι ποτέ δεν θα θέλαμε και εμείς να αισθανθούμε μόνοι εάν, ο μη γένοιτο, βρισκόμασταν σε αντίστοιχη θέση. Δεν έχουμε αυταπάτες. Για το λόγο αυτό η χώρα μας έχει θωρακισθεί αμυντικά, ενώ με την ελληνογαλλική συμφωνία εξασφάλισε τη στήριξη των γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπτωση προσβολής της κυριαρχίας μας. Ομως, λόγοι εθνικού συμφέροντος, και όχι μόνο ηθικοί, επιτάσσουν να στηρίξουμε την Ουκρανία απέναντι σε έναν εισβολέα.
Η σφοδρή αντίδραση της Δύσης αιφνιδίασε τη Μόσχα, που δεν περίμενε ότι ο κοιμώμενος γίγαντας της Ευρώπης θα ξυπνούσε μέσα σε λίγα 24ωρα. Οι επιθέσεις της ρωσικής διπλωματίας κατά των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αποτυπώνουν την απελπισία της, ο πόλεμος χάνεται και εκτός πεδίων μαχών.
Αυτό είναι φανερό σε όσους βλέπουν τα πράγματα όχι με κομματικούς φακούς αλλά με βάση το εθνικό μας συμφέρον, που δεν αλλάζει ανάλογα με την ιδεολογία του κάθε εισβολέα.
Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr