Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος
Επίσης, ο μέσος άνθρωπος εν καιρώ ειρήνης μπορεί να μιλάει για θυσίες, αλλά ανάμεσα στον Τσόρτσιλ να ζητάει «αίμα, ιδρώτα, κόπους και δάκρυα» και τον Νέβιλ Τσάμπερλεν να κατεβαίνει από το αεροπλάνο κραδαίνοντας ένα χαρτί που θα εξασφαλίσει «ειρήνη στην εποχή μας» θα προτιμήσει τον δεύτερο. Εστω και εάν ενδόμυχα καταλαβαίνει ότι η συμφωνία δεν αξίζει το χαρτί που έχει υπογραφεί.
Γνώστης της ψυχολογίας των ανθρώπων, μάστορας στο… μπούλινγκ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παίζει έναν ρόλο που γνωρίζει καλά πώς πρέπει να παιχτεί. Του ηγέτη, που κανένας εντός της χώρας του δεν τολμάει να αντιμιλήσει. Η σκηνή που ο Πούτιν στη συνεδρίαση του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας καθισμένος σε ένα γραφείο σε απόσταση 20 μέτρων από τους υπόλοιπους ζητάει από τα μέλη να δηλώσουν τη σύμφωνη γνώμη τους και οι περισσότεροι τη δηλώνουν αγχωμένοι, αλλά ο υπουργός Εξωτερικών Πληροφοριών, Σεργκέι Ναρίσκιν, αρχίζει να ψελλίζει επειδή η αρχική απάντηση δεν ικανοποιούσε τον πρόεδρο, ήταν στημένη για εγχώρια κατανάλωση. Αλλά και πατρόν για το πώς πρέπει να νιώθουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες όταν μιλάνε με τον σύγχρονο τσάρο.
Οσο για το παιχνίδι του Βλαντιμίρ Πούτιν, βασίζεται στη «θεωρία του μανδαρίνου». Στο βιβλίο «Ο Μανδαρίνος» ο Κεϊρός θέτει το δίλημμα σε έναν καταπιεσμένο υπαλληλάκο στην Πορτογαλία αν θα χτυπούσε ένα κουδούνι γνωρίζοντας ότι στην Κίνα ένας μανδαρίνος θα πεθάνει, αλλά ο ίδιος θα πνιγεί στα εκατομμύρια. Στο παιχνίδι του Πούτιν οι μανδαρίνοι είναι οι Ουκρανοί και τα εκατομμύρια του υπαλλήλου οι τιμές του αερίου. Απευθύνει το gambit σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση λογιστών και σε λαούς που το woke culture τούς έχει στερήσει ήρωες, θρησκεία και παράδοση. Πιστεύοντας ότι τη στιγμή που ένας σύγχρονος Τσάμπερλεν θα κατέβει τα σκαλοπάτια του αεροπλάνου ανεμίζοντας ένα χαρτί που δεν θα είναι η Συμφωνία του Μονάχου αλλά οι τιμές του φυσικού αερίου ο κόσμος θα τον χειροκροτεί πιστεύοντας ότι εξασφαλίσαμε χαμηλές τιμές για μια ζωή.
Μόνο που η Συμφωνία του Μονάχου το 1938 επέτρεψε στον Χίτλερ να πιστεύει ότι το ίδιο θα γίνει και με την εισβολή στην Πολωνία το 1939. Στην Ιστορία έχει αποδειχθεί ότι στους εκβιασμούς δεν υπάρχει μόνο μία φορά.
Οι «ειρηνόφιλοι» Χίτλερ και Πούτιν
«ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ να λύσω το πρόβλημα… Οι προτάσεις μου απορρίφθηκαν. Η απάντηση ήταν η κινητοποίηση και οι πιέσεις και η τρομοκρατία στους συμπατριώτες μας. Εκανα μια τελευταία προσπάθεια να δεχθώ μια πρόταση μέσω μεσολαβητών… Αλλά, εάν άδικα κρίνομαι, εάν η αγάπη μου για την ειρήνη και η υπομονή μου εκλαμβάνονται σαν αδυναμία ή ακόμα και δειλία… Οι μεσολαβήσεις έχουν αποτύχει».
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να μας εκβιάσουν. Μας απειλούν για μία ακόμα φορά με κυρώσεις… Θα τις πάρουν, ούτως ή άλλως, αφού βλέπουν την ανεξαρτησία και τη δυναμική των Ενόπλων Δυνάμεών μας να αυξάνεται. Τα αιτήματά μας για έναν διάλογο σε ίση βάση παραμένουν χωρίς απάντηση. Η Ρωσία έχει κάθε δικαίωμα να πάρει μέτρα αντιποίνων για να διασφαλίσει την ασφάλειά της. Αυτό ακριβώς θα κάνουμε».
ΤΑ ΠΡΩΤΑ αποσπάσματα είναι από την ομιλία του Αδόλφου Χίτλερ πριν από την εισβολή στην Πολωνία, τα δεύτερα αποσπάσματα του Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από την αντίστοιχη στην Ουκρανία. Αμφότερες από «ειρηνόφιλους» ηγέτες που ανέβηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες. Προς υπεράσπιση εθνικών μειονοτήτων σε γείτονες χώρες. Και αφού οι αρχηγοί εξάντλησαν κάθε μέσο για ειρηνόφιλη διευθέτηση της κρίσης. Οπως είπε ο Καρλ Μαρξ, μπορεί κάποιες φορές τα ιστορικά γεγονότα που προκύπτουν την πρώτη φορά σαν τραγωδία να επαναλαμβάνονται σαν κωμωδία. Ακόμα όμως περισσότερες στην Ιστορία είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Οι… μαχητές του πληκτρολογίου
TO ΛΑΘΟΣ ΕΓΙΝΕ όταν οι κοινωνίες της Δύσης πίστεψαν ότι η cancel culture είναι κάτι σαν πυρηνικό όπλο. Οτι με ένα cancel_Putin και 10 ινφλουένσερ να τον βάζουν στη θέση του ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα γίνει Κοψιάλης και Ρουβάς και θα αρχίσει να ζητάει συγγνώμες. Μέχρι που κατάλαβαν ότι η δύναμη των μαχητών του πληκτρολογίου τελειώνει εκεί όπου αρχίζει η πραγματική ζωή.
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ φαντάστηκαν ότι όλοι οι εθνικοί ύμνοι μπορούν να αντικατασταθούν από το «Η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι». Με τον εκπρόσωπο για την Ευρωπαϊκή Πολιτική, Γιόζεπ Μπορέλ, να ανεβάζει tweet που απειλεί τους Ρώσους ολιγάρχες ότι δεν θα μπορούν πλέον να κάνουν τα ψώνια τους στο Μιλάνο, τα πάρτι τους στο Σαν Τροπέ και να αγοράζουν τα διαμάντια τους στην Αμβέρσα. Χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι, αντίθετα με τον μέσο Ευρωπαίο πολιτικό που τρέμει ότι η λέξη που χρησιμοποίησε δεν είναι politically correct, o Βλαντιμίρ Πούτιν δεν υπολογίζει κανέναν ολιγάρχη.
ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ να ολοκληρώνονται από την Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη που αφού καταλόγισε «βαρύτατες ευθύνες» κάλεσε τον λαό σε επαγρύπνηση. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουν στα άκρα και θα κηρύξουν την Ηλιούπολη αποπυρηνικοποιημένη ζώνη.
Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις
Ειδήσεις σήμερα
- Πόλεμος στην Ουκρανία: Οι Ρώσοι μπήκαν στο Χάρκοβο [εικόνες & βίντεο]
- Πόλεμος στην Ουκρανία: Live εικόνα από τα μέτωπα και λεπτό προς λεπτό όλες οι εξελίξεις
- Πόλεμος στην Ουκρανία: Η SWIFT δηλώνει έτοιμη να συμμορφωθεί με τους περιορισμούς σε ρωσικές τράπεζες
- Το σήκωσαν στο διπλό Τσιτσιπάς και Λόπεζ στο Ακαπούλκο
- Κορονοϊός: Από την άνοιξη θα μυρίσει… κανονικότητα – Τι λένε Γουργουλιάνης και Τζανάκης στο Ε.Τ.
- Πόλεμος στην Ουκρανία: Το crash test των στρατών Ουκρανίας και Ρωσίας [γράφημα]
- Ζώδια: Οι αστρολογικές προβλέψεις της εβδομάδας από τη Μάρι Γιόβα – Ποιες…