Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ειδικά όμως για εμάς, στην Ελλάδα, η ευκολία με την οποία μια δύναμη παραβίασε βασικούς κανόνες του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου προκάλεσε κυριολεκτικά ανατριχίλα. Το δόγμα του αναθεωρητισμού που εισήγαγε ο Πούτιν, λέγοντας ότι το κράτος της Ουκρανίας ήταν ένα δημιούργημα των μπολσεβίκων του Λένιν, που επέφερε μειονεκτήματα στη Ρωσία και κατά συνέπεια πρέπει να «διορθωθεί», δημιουργεί συνειρμούς όταν απέναντί μας έχουμε έναν γείτονα ο οποίος δεν αναγνωρίζει καμία διεθνή συνθήκη και απειλεί ευθέως την εθνική μας κυριαρχία.

Για αυτό ενστικτωδώς, διακρίνοντας τον κυνισμό με τον οποίο ο Πούτιν σμπαράλιαζε το Διεθνές Δίκαιο και κονιορτοποιούσε το δικαίωμα της διάθεσης ενός λαού, στραφήκαμε στα δικά μας και την αμυντική μας θωράκιση.

Τα συμπεράσματα είναι χρήσιμα, όπως και η προσγείωση για ορισμένους που πίστευαν σε «μύθους» και αυταπάτες.

Πρώτον, ευτυχώς η Ελλάδα έχει ενισχύσει σημαντικά την αποτρεπτική της δύναμη με σειρά εξοπλισμών σε αέρα, ξηρά και θάλασσα. Ακόμη και πιο οι αφελείς διαπιστώνουν ότι η άμυνα είναι αυτοσκοπός γιατί εξασφαλίζει την κυριαρχία και την επιβίωση ενός κράτους. Οτι οι αμυντικές δαπάνες δεν είναι λεφτά για πέταμα, «όταν οικογένειες δεν μπορούν να πληρώσουν το λογαριασμό της ΔΕΗ», όπως λαϊκίζουν αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη. Εάν δεν έχεις εθνική ασφάλεια, δεν μπορείς να περιμένεις επενδύσεις και σε αυτό δεν χωρούν δημαγωγίες και αστειάκια.

Δεύτερον, οι συμφωνίες που έχει συνάψει η χώρα μας είναι επωφελείς για τα εθνικά μας συμφέροντα. Η ελληνογαλλική συμφωνία παρέχει τεράστια αποτρεπτική ισχύ, κανείς δεν μπορεί να σχεδιάζει παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας όταν γνωρίζει ότι εκτός από τις Ενοπλές μας Δυνάμεις, που με επικεφαλής τον αρχηγό Κωνσταντίνο Φλώρο έχει ηθικό στα ύψη, θα βρεθεί αντιμέτωπος και με τη Γαλλία, που είναι ο ισχυρότερος στρατιωτικά παίκτης της Ευρώπης. Ειδικά μετά την απόσυρση των γαλλικών δυνάμεων από το Σαχέλ, με το οποίο κατερρίφθη το παραμύθι του ΣΥΡΙΖΑ ότι τάχα θα στέλναμε εκεί στρατιώτες που θα γύριζαν με φέρετρα σκεπασμένα με ελληνικές σημαίες, αποδεικνύεται πόσο διορατική ήταν η επιλογή Μητσοτάκη να αδράξει την ευκαιρία και να κλείσει τη συμφωνία με τον Μακρόν.

Τρίτον, η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον της. Ή θα προχωρήσει σε ουσιαστική συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της διπλωματίας ή αλλιώς σε κάθε μείζονα κρίση, όπως η ουκρανική, θα μένει με τις δηλώσεις ανήμπορων αξιωματούχων τύπου Μπορέλ, που θα «απαντούν» με κυρώσεις στην ισχύ των όπλων λες και πρόκειται για δασμολογικές παραβάσεις και όχι για προσαρτήσεις εδαφών. Οταν χώρες- μέλη της Ε.Ε. είτε κλείνουν τα μάτια σε τουρκικές παρανομίες σε βάρος των συμφερόντων της Κύπρου και της Ελλάδας είτε, ακόμα χειρότερα, πωλούν ευθέως όπλα, υποβρύχια και αεροπλανοφόρα στον Ερντογάν, κανένας μεγάλος παίκτης δεν τους λαμβάνει σοβαρά υπόψη. Είναι ώρα για αποφάσεις και όχι για αυταπάτες.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr