Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΟΛΑ αυτά τα σχέδια, βέβαια, ήταν απλώς ένα πυροτέχνημα που ύστερα από λίγο καιρό ξανάμπαιναν στο συρτάρι. Γιατί ποτέ δεν καταπολεμήθηκε ούτε η γραφειοκρατία ούτε έγιναν οι παρεμβάσεις που εξαγγέλθηκαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το αεροδρόμιο του Ελληνικού για το οποίο είχαν γίνει πομπώδεις συνεντεύξεις τύπου, είχαν παρουσιαστεί μελέτες αλλά όλα έμειναν στα χαρτιά. Ακόμα και τώρα που πραγματοποιήθηκε, επιτέλους, η πώληση του ακινήτου, τα διαρκή εμπόδια που βάζει η κυβέρνηση κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα τη μεγαλύτερη επένδυση όλων των εποχών.
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας ακολουθεί τον δρόμο που χάραξαν οι περισσότεροι πρώην πρωθυπουργοί. Υπάρχει, όμως, μια μεγάλη διαφορά. Αυτή τη στιγμή ο κόσμος… καίγεται. Οι πολίτες δεν έχουν φράγκο στην τσέπη και εξοργίζονται ακόμα περισσότερο όταν ακούν μια κυβέρνηση να ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
ΓΙΑ ΝΑ μην εξηγούμαστε και να μην παραξηγούμαστε που λέει και ο λαός, τα σχέδια παρεμβάσεων που εξαγγέλθηκαν για την Αθήνα είναι εξαιρετικά και μακάρι να πραγματοποιηθούν. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα. Τα έχουμε ξανακούσει πολλές φορές τα τελευταία τριάντα χρόνια. Και το γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Γουδή και το πάρκο στη Λεωφόρο και την ανάπλαση του Ελαιώνα, από όπου υποθέτω πως τώρα πια αποδήμησαν οι κορμοράνοι. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε το ιστορικό κέντρο το οποίο πεζοδρομήθηκε και αναβαθμίστηκε λόγω Ολυμπιακών Αγώνων. Γιατί μπορεί να πετάξαμε πολλά λεφτά από τα παράθυρα για τους Ολυμπιακούς, αλλά αν δεν τους είχαμε αναλάβει το πιθανότερο είναι πως μπορεί ούτε μετρό να είχαμε ούτε καν νέο αεροδρόμιο. Αξίζει, όμως, να θυμηθούμε πως μόλις πέρσι η κυβέρνηση απέρριψε τη μελέτη για την πεζοδρόμηση και αναβάθμιση της Πανεπιστημίου. Ας επιστρέψουμε όμως στη μνημονιακή πραγματικότητα.
ΟΣΑ σχέδια κι αν παρουσιάσει ο Αλέξης Τσίπρας για «Νέα Αθήνα», όσα υποκαταστήματα πρωθυπουργικών γραφείων και να ανοίξει σε μεγάλες πόλεις της χώρας δεν μπορεί ούτε να αλλάξει την καθημερινότητα των πολιτών ούτε να κρύψει την αποτυχία του. Γιατί το τεράστιο πρόβλημα είναι πως η κυβέρνηση δεν διαθέτει σχέδιο για τη «Νέα Ελλάδα». Από τη μια έχει συμφωνήσει να εφαρμόσει ένα νέο βαρύ πακέτο λιτότητας με μείωση αφορολογήτου – κύριων συντάξεων και από την άλλη κινείται αναχρονιστικά και ιδεοληπτικά κατά της ιδιωτικής οικονομίας. Αν θέλει ο Αλέξης Τσίπρας να καθίσει στο Μαξίμου έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2019, ας το κάνει. Αλλά τουλάχιστον ας κυβερνήσει τις υπόλοιπες 916 ημέρες που απομένουν, ώστε να προσπαθήσει να μετριάσει τη ζημιά που έχει προκαλέσει στη χώρα. Αλλιώς ας παραιτηθεί…
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου