Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η επιλογή των προσώπων που ο Τσίπρας παρουσίασε ως ομάδα «σοφών» αποτέλεσε, πριν από λίγες μέρες, έναυσμα ήπιας εσωτερικής κριτικής, σε σχέση με τη διαδικασία ανάδειξης συνέδρων, η οποία είθισται να προκαλεί τριγμούς στα κόμματα. Ο λόγος της εσωκομματικής κριτικής ήταν όχι μόνον επειδή δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν «συστάσεις προσώπων» που προτάθηκαν από τα πρωτοκλασάτα στελέχη, αλλά κυρίως επειδή η υποδοχή «των σοφών» σκόνταψε στα ΜΜΕ, καθώς αξιολογήθηκε ως επανάχρηση «φθαρμένων υλικών» της διακυβέρνησης 2015-2019.

Για «σοφούς», όπως ο κ. Ι. Μυλόπουλος, ακούστηκαν αντιρρήσεις και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης -αποδόθηκαν «σε ενδοκομματικούς διαγκωνισμούς»-, ενώ η επιλογή π.χ. του κ. Α. Μπαλτά αποτέλεσε την επιβεβαίωση ότι παραμένει ενεργή η εύνοια του Αλέξη Τσίπρα. Ομως η επικοινωνιακή πρωτοβουλία του Τσίπρα περί κυβερνησιμότητας πέρασε, ουσιαστικά, απαρατήρητη…

Στις συνεδριάσεις του Πολιτικού Συμβούλιου διατυπώνονται αντιρρήσεις για τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου, κυρίως από την «Ενωτική Κίνηση». Η ιδεολογική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην ομάδα της «Ομπρέλας», που επιδιώκει «μία ανοικτή και σύγχρονη κυβερνώσα Αριστερά», και στην «Ενωτική Κίνηση», που στόχο έχει το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ, προς το Κέντρο, συμπλέοντας με τον Αλέξη Τσίπρα.

Δεν φαίνεται ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε οι παλαιο-ΠΑΣΟΚοι να προωθήσουν δικά τους στελέχη, τη στιγμή που η «Ομπρέλα» επιδιώκει την ολική επανεκκίνηση του κόμματος, πιστεύοντας ότι -εντέλει- δεν θα επιδιώξει ο Αλέξης Τσίπρας τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγό κόμμα.

Η επόμενη προσυνεδρική σύγκρουση θα αφορά στην αποδοχή ή όχι του αιτήματος της «Ενωτικής Κίνησης» για τη συγκρότηση ενός Εθνικού Συμβουλίου, από την επόμενη μέρα του Συνεδρίου, το οποίο θα αποτελείται από θεσμικά μέλη, όπως βουλευτές, στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής, συνδικαλιστές, εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτή η πρόταση αποτελεί το καλύτερο δείγμα ανασφάλειας της «Ενωτικής Κίνησης» – έναντι της «Ομπρέλας» αλλά και του Αλέξη Τσίπρα.

Η πάλη για τον ιδεολογικό έλεγχο των κομματικών μηχανισμών αποδυναμώνουν τις πρωτοβουλίες του Τσίπρα, όπως η συγκρότηση ομάδας «σοφών» ή της δημιουργίας μετώπου «δημοκρατικής αντιπολίτευσης», που υπαγορεύονται από την εικόνα της ολικής κατολίσθησης που εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις.

Αλλά ποιος αρχηγός -των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης- είναι τόσον αφελής ώστε να προσφερθεί εθελουσίως να υποδυθεί τον νέο-Καμμένο του Τσίπρα;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου