Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η καγκελάριος στην Ελλάδα κατόρθωσε να έχει είτε φανατικούς φίλους, είτε φανατικούς εχθρούς. Η εικόνα της αμφίσημη. Πάντως, στους φανατικούς εχθρούς της δεν συμπεριλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του ο οποίος από το «Μαντάμ Μέρκελ go home» χαιρόταν να επιδεικνύει τη θερμή σχέση τους. Αλλωστε, δεν ξεχνάμε ότι ανακοίνωσε στην καγκελάριο ως «έκπληξη» την συμφωνία των Πρεσπών και εκείνη του είπε ότι «δεν το πιστεύει», για να πάρει τη διαβεβαίωσή του ότι κι «όμως θα γίνει». Ηταν δική της χρόνια επιμονή να κλείσει η υπόθεση με τα Σκόπια η οποία είχε καταντήσει στο τέλος να στήνει την Ελλάδα στη σἐντρα ως εμμονική, σε όλα τα διεθνή fora αλλά κι εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αυτοί που μισούν τη Μέρκελ -αν και τα πράγματα τείνουν να εξομαλυνθούν- πίστευαν ότι τα μνημόνια ήταν η αιτία για τη μείωση των εισοδημάτων τους. Οτι επί χρόνια η Ελλάδα δανειζόταν για να έχει «ευημερία» και η στρατηγική ανάπτυξης ήταν στα λόγια δύσκολα μπορούσε να γίνει αντιληπτό.
Υποθέτω ότι ο ιστορικός του μέλλοντος αποδίδοντας τα της καγκελαρίου στην κυρία Μέρκελ θα αναφερθεί στην πολιτική σκληρότητα που επέδειξε, τον Νοέμβρη 2014, επί κυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου, απορρίπτοντας το mail Χαρδούβελη που αποτελούσε την ήπια προσαρμογή στο πρόγραμμα.

Προέκρινε την έμμεση στήριξή της στην εκλογή του Τσίπρα, ούσα βεβαία ότι όσα έλεγε εναντίον της ήταν ανέκδοτα για δράκους. Η καταστροφική άρνηση του Τσίπρα να αποδεχθεί τη συμφέρουσα προσφορά του Γιούνκερ οδήγησε τους Ελληνες σε τέσσερα δυσβάσταχτα χρόνια στερήσεων και πλήρους διεθνούς απαξίωσης.

Θα έλεγα τέλος καλό όλα καλά. Διορθώσαμε το μέγα σφάλμα της ανάδειξης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απαρτιζόμενης από ερασιτέχνες, ιδεολογικά εμμονικούς και διοικητικά απαίδευτους, στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις 2015, με την απόφασή μας το 2019 να αναθέσουμε στον Μητσοτάκη τη διακυβέρνηση της Ελλάδας.

Υποδεχτήκαμε, λοιπόν, ανήμερα της εθνικής μας επετείου 2021, την υπηρεσιακή καγκελάριο, όντας η δύστυχη και δυστοπική τετραετία Τσίπρα ένας απελθών εφιάλτης. Σήμερα, η χώρα μας έχει διεθνή αξιοπιστία, φίλους και συμμάχους. Μπορεί οι Ελληνες να έδωσαν στην καγκελάριο το χαμηλότερο ποσοστό δημοφιλίας, ανάμεσα σε όλους τους Ευρωπαίους, αλλά καθώς επανερχόμαστε στην κανονικότητα και στην εθνική μας αισιοδοξία, τα «πάθη» καταλαγιάζουν. Αν έρθει ως τουρίστας θα είναι καλοδεχούμενη.