Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξή της παραδέχθηκε ότι μετάνιωσε για τη σκληρότητα των μέτρων που ουσιαστικά επέβαλε σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και θα έχει ενδιαφέρον να ακούσουμε σήμερα, κατά τη διάρκεια των επίσημων δηλώσεών της, περισσότερα στοιχεία της αυτοκριτικής της.

Αυτό βέβαια δεν διαγράφει τα δικά μας λάθη, κανείς δεν ξεχνά ότι μπήκαμε στο Μνημόνιο το 2010 απειλώντας με το «περίστροφο» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που γρήγορα στράφηκε στα νώτα μας, ούτε ότι το 2015 πήγαμε να διαπραγματευθούμε το «σκίσιμο» των Μνημονίων απειλώντας με το Grexit, το οποίο ήταν διακαής πόθος του Σόιμπλε και της παρέας του.

Ωστόσο, έχει ιδιαίτερη σημασία η επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα και θα ήταν χρήσιμο από την πολιτειακή ηγεσία της χώρας να τεθεί στη Γερμανίδα πολιτικό το ζήτημα των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, ένα θέμα που αποφεύγει συστηματικά να συζητά το Βερολίνο, αν και πρόκειται πρωτίστως για ηθικό ζήτημα και όχι οικονομικό.

Θυμίζουμε ότι από το 2012 έως το 2014 στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, υπό την επίβλεψη του Χρήστου Σταϊκούρα, έγινε σημαντική δουλειά για την τακτοποίηση των αρχείων που αφορούσαν στις περιόδους του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και για την ποσοτικοποίηση των αξιώσεων του Ελληνικού Δημοσίου από τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.

Τεκμηριώθηκαν οι απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς και με βάση το υλικό που συγκέντρωσαν τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου συντάχθηκε η έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του κ. Σταϊκούρα, το υλικό, που αποτελείται από 761 φακέλους και δερματόδετους τόμους, διαβιβάσθηκε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το οποίο χειρίζεται και την υπόθεση.

Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοικτό και η ελληνική πλευρά πρέπει να το φέρει εις πέρας, καθώς ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της. Αλλωστε και η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του γερμανικού Κοινοβουλίου έχει αποφανθεί ότι τυχόν απαιτήσεις δεν έχουν παραγραφεί και είναι «ζωντανές» νομικά, ενώ προέτρεψε την Καγκελαρία να αποδεχθεί την επίλυση του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Θυμίζουμε ότι οι Πράσινοι, που πλέον συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση του Σοσιαλδημοκράτη Σολτς μαζί με τους Φιλελεύθερους, είχαν χαρακτηρίσει σχετικά πρόσφατα όνειδος το γεγονός ότι το Βερολίνο δεν έχει τακτοποιήσει το θέμα των αποζημιώσεων στην Ελλάδα. Τώρα που οι Πράσινοι έγιναν κυβερνητικοί εταίροι και ενδεχομένως θα αναλάβουν και τα ηνία του υπουργείου Εξωτερικών θα δούμε εάν θα διατηρήσουν την άποψη που είχαν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, ωστόσο η συγκυρία είναι πιο ευνοϊκή για την οριστική διευθέτηση του θέματος.

Παλαιότερα ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος είχε ταχθεί υπέρ της προοπτικής προσφυγής σε αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο για την οριστική επίλυση της σχετικής διαφοράς ως προς τις αξιώσεις της Ελλάδας αναφορικά με το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Ωστόσο, το Βερολίνο εξακολουθεί να αρνείται τη δικαστική προσφυγή προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και απορρίπτοντας τα τεκμηριωμένα νομικά επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς.

Ομως, όταν για παράδειγμα η Γερμανία τάσσεται, και ορθώς, υπέρ της προσφυγής στη Χάγη για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, όταν στην ατζέντα μπαίνει το ζήτημα των διεκδικήσεών μας για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που υποχρέωσαν οι ναζί την κατεχόμενη Ελλάδα, δεν μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή και διεθνή νομιμότητα.