Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Στενόμυαλοι «ιδιοκτήτες» συντεχνιών, πρόθυμοι «προστάτες» των συμφερόντων του κλάδου, αδίστακτοι κινδυνολόγοι και πολλές φορές κανονικοί εκβιαστές αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα βαρίδια της κοινωνίας, που πασχίζουν να την κρατήσουν καθηλωμένη στο «ασφαλές» αλλά ξεπερασμένο χθες. Φτάνει όμως κάποια στιγμή που πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις.

Η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως, με την επιμονή της στην αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, διεκδικεί να είναι εκείνη που ίσως βάλει την ταφόπλακα σε αυτό το συνδικαλιστικό μοντέλο. Ηδη έχει βγάλει τους συνδικαλιστές από τα όργανα που ανεβοκατέβαζαν και επέλεγαν, ως μη ώφειλαν, διευθυντές και προϊσταμένους. Καθιέρωσε την ηλεκτρονική ψηφοφορία, ώστε να μην μπορεί μια μικρή μειοψηφία να ομιλεί και να αποφασίζει αυθαιρέτως εξ ονόματος της πλειοψηφίας. Και ήταν η μόνη που προσέφυγε με επιμονή κατά της νομιμότητας των απεργιών των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών. Χθες το Εφετείο Αθηνών, μετά το Πρωτοδικείο Αθηνών, έκρινε παράνομη και καταχρηστική την απεργία και απαγόρευσε τη συνέχισή της, ορίζοντας ως ποινή 3.000 ευρώ για κάθε παράβαση της απόφασης.

ΚΙ ΟΛΑ αυτά για την αξιολόγηση. Μια μεταρρύθμιση που είναι απαίτηση της μεγάλης πλειονότητας της ελληνικής κοινωνίας. Η οποία αδυνατεί να καταλάβει τον παραλογισμό των συνδικαλιστών εκπαιδευτικών. Οσο κι αν κινδυνολογούν με ολέθρους-φαντάσματα (απολύσεις, κλείσιμο σχολείων, σταδιακή μετατροπή των σχολείων σε ιδιωτικά – τίποτα απ’ όλα αυτά δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο!), δεν πείθουν. Και δεν πείθουν γιατί π.χ. ο γονιός ξέρει -χωρίς καμία συνδικαλιστική μεσολάβηση- ότι στέλνει το παιδί στο φροντιστήριο, γιατί αν δεν το στείλει, ξέρει ότι δεν πρόκειται να μπει στο πανεπιστήμιο. Αυτή η διαδεδομένη πραγματικότητα είναι μια ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ των εκπαιδευτικών.

ΟΙ ΠΙΟ ενημερωμένοι ξέρουν και την κατάταξη PISA, η οποία αξιολογεί τους μαθητές σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Σε αυτή την κατάταξη οι Ελληνες μαθητές είναι κάτω από το όριο του μετρίου. Και είναι τα ίδια παιδιά που αργότερα διαπρέπουν σε ελληνικά ή ξένα πανεπιστήμια. Αρα δεν φταίει το «υλικό». Ο «μάστορας» και οι παλιακές μέθοδοι που χρησιμοποιεί φταίνε.

ΕΝΤΑΞΕΙ, οι υποδομές των σχολείων, παρά τις βελτιώσεις, δεν είναι ακόμα οι καλύτερες. Και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη είναι μεγάλος, πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι εκπαιδευτικοί όμως τι κάνουν; Δεν μπορούν άραγε ή δεν θέλουν να αποδώσουν περισσότερο; Σε κάθε περίπτωση οι όποιες ελλείψεις δεν τους απαλλάσσει από το κακό τελικό αποτέλεσμα. Οι εκπαιδευτικοί, επειδή η υπουργός Παιδείας επέλεξε ένα ήπιο σενάριο αξιολόγησης, δεν κινδυνεύουν με απόλυση. «Κινδυνεύουν» μόνο με κατάρτιση! Αλλά ούτε να καταρτιστούν και να γίνουν καλύτεροι δάσκαλοι θέλουν. Κι ας έχουν περάσει 15 ή 20 χρόνια από τότε που τέλειωσαν το πανεπιστήμιο. Λες και ούτε η γνώση ούτε οι εκπαιδευτικές μέθοδοι έχουν εμπλουτιστεί και αλλάξει…

ΔΕΝ θέλουν να αξιολογηθούν ούτε οι ίδιοι -για προφανείς λόγους-, αλλά ούτε και τα σχολεία, γιατί, λέει, θα αποκτήσουν «κακή φήμη». Κάνοντας ότι δεν ξέρουν πως οι μαθητές δεν έχουν επιλογή δημόσιου σχολείου. Αν δεν πάνε σε κάποιο πρότυπο ή πειραματικό -μετά από εξετάσεις όμως-, θα πάνε υποχρεωτικά στο σχολείο της γειτονιάς τους. Αρα η «κακή φήμη» του σχολείου τι ακριβώς εμποδίζει, πέραν του ότι αναδεικνύει την προβληματικότητά του και ενδεχομένως την ανεπάρκεια μέρους του διδακτικού προσωπικού;

ΟΙ εκπαιδευτικοί, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, βρίσκονται απέναντι στην κοινωνία. Κι όσο συνεχίζουν αυτή την τακτική υπό την καθοδήγηση αραχνιασμένων μυαλών και συντεχνιακών αντιλήψεων, εκτός από την περαιτέρω απομόνωση τους, θα συμβάλουν -χάρη και στη σθεναρή στάση της Ν. Κεραμέως- να τελειώνει μια ώρα γρηγορότερα το μοντέλο με το οποίο έκαναν «καριέρα» επί δεκαετίες ανεμελιάς, βολής και θράσους.

ΑΙΧΜΗ

ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιεί δημοσιογράφους, με γνώμονα την κλασική μέθοδο «στοχοποίηση-απαξίωση-εξόντωση». Συνήθως πρόκειται για δημοσιογράφους οι οποίοι δεν γράφουν αυτά που θα ήθελαν οι επιτελείς της Κουμουνδούρου και ο Α. Τσίπρας προσωπικά. Δεν έχουν λείψει και ενέργειες πιο «μαζικού τύπου». Οπως ένα βιντεάκι σε κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο έμπαιναν στο στόχαστρο περισσότεροι δημοσιογράφοι, ομαδοποιούμενοι ως «αντίπαλοι» ή και «εχθροί», κατά την ορολογία του άξεστου ρεβανσιστή Π. Πολάκη. Ομως, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει το μεγαλύτερο και μαζικότερο πογκρόμ εναντίον των επαγγελματιών δημοσιογράφων.

Τόσο το σκεπτικό της πρότασης για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τη χειραγώγηση των ΜΜΕ και κατ’ επέκταση της κοινής μέσω της «λίστας Πέτσα» 1 και 2 και των στημένων δημοσκοπήσεων, όσο και η λογική των «Πετσοταϊσμένων ΜΜΕ», συνιστούν τη μέγιστη προσβολή σε κάθε δημοσιογράφο προσωπικά. Καθώς όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά εργάζονται σε κάποιο ΜΜΕ το οποίο έχει συμμετάσχει στις καμπάνιες «Μένουμε Σπίτι» και «Ελευθερία». Εκτός από το «Ντοκουμέντο» και το «Μακελειό».

Σύμφωνα με τη σταλινικής έμπνευσης ισοπεδωτική λογική του ΣΥΡΙΖΑ -εκτός από τους εργαζομένους σε αυτές τις δύο εφημερίδες- είναι «Πετσοταϊσμένοι». Δηλαδή αγορασμένοι από το κρατικό χρήμα που δόθηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την προώθηση της ανάγκης εμβολιασμού. Προβάλλοντας δε και τις στημένες δημοσκοπήσεις, οι οποίες δεν αρέσουν στους καλαμοκαβαλάρηδες της Κουμουνδούρου, ολοκληρώνουν το «έγκλημά» τους: της εξαγορασμένης προσπάθειας χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Πρόκειται για μέγιστη ύβρη, προσωπικά για τον καθέναν-καθεμία δημοσιογράφο. Δεν το μέτρησαν -πάλι- σωστά στον ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύοντας αυτή τη μαζική και προσβλητική επίθεση κατά των δημοσιογράφων. Στο μένος του να δημιουργήσει «εχθρούς» -αντί να δει την κραυγαλέα ανύπαρκτη πολιτική του ή τα θηριώδη λάθη του- δεν έκανε τον κόπο, έστω για τα προσχήματα, να διαχωρίσει τους δημοσιογράφους από του εργοδότες τους. Εκανε ένα τεράστιο λάθος, το οποίο θέλει-δεν θέλει θα το βρει μπροστά του. Γιατί υπάρχουν επαγγελματίες που έχουν και αξιοπρέπεια.

ΚΙΝ.ΑΛ.: ΕΚΛΟΓΗ ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ;

Η απόσυρση της Φ. Γεννηματά από την κούρσα για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ., μετά το αρχικό σοκ που προκάλεσε, άρχισε να αποκαλύπτει και τις βαθύτερες διεργασίες οι οποίες συντελούνται. Η αρχική εκτίμηση ότι η απουσία της Φ. Γεννηματά ευνοεί τον Ν. Ανδρουλάκη αρχίζει να υποχωρεί. Καθώς διαπιστώνεται ότι σημαντικό μέρος των υποστηρικτών της Φ. Γεννηματά -κυρίως στη βάση του κόμματος- πολιτικά βρίσκονται πιο κοντά στον Α. Λοβέρδο. Κάτι άλλωστε που προκύπτει και από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν ότι πάνω από το 80% των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ. συμφωνεί με μεταρρυθμιστικές αλλαγές, οι οποίες αποτελούν μέρος της ατζέντας του Πατρινού πολιτικού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, παρότι στο επίπεδο των κεντρικών στελεχών ευλόγως παρατηρείται «ακινησία», οι διεργασίες στη βάση του ΚΙΝ.ΑΛ. μάλλον έχουν πάρει φωτιά. Οι ίδιες πηγές που γνωρίζουν τα ενδότερα του ΚΙΝ.ΑΛ. εκτιμούν ότι με τρεις υποψηφίους «δεν αποκλείεται καθόλου να έχουμε νέο αρχηγό από την πρώτη Κυριακή»…

ΑΝΤΙ-ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΩΠΟ

…Δεδομένο θεωρείται ότι δεν πρόκειται να μετατεθεί η ημερομηνία της 5^ης Δεκεμβρίου και η εκλογή θα γίνει κανονικά. Επίσης, δεν πρόκειται να υπάρξει μεταβατικός πρόεδρος, αφού το εναπομένον διάστημα δεν είναι μεγάλο. Τέλος, οι πληροφορίες ότι πρόκειται να υπάρξει και νέος υποψήφιος δεν επιβεβαιώνονται. Σχετική συζήτηση φαίνεται ότι έγινε, αλλά δεν κατέληξε σε αποτέλεσμα.

Οπως φαίνεται, κρίσιμη παράμετρος στις διεργασίες που εξελίσσονται είναι το ότι σημαντικό μέρος των έως τώρα υποστηρικτών της Φ. Γεννηματά -«απελευθερωμένο» και από τη συναισθηματική δέσμευση που είχε με την πρόεδρο του ΚΙΝ.ΑΛ.- δείχνει να συμφωνεί περισσότερο με τις πιο «καθαρές» πολιτικές θέσεις του Α. Λοβέρδου παρά με τις πιο «ανοικτές» θέσεις του Ν. Ανδρουλάκη. Στο ίδιο πλαίσιο καθοριστικό ρόλο εξακολουθεί να παίζει το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ., που θα γίνει πάλι ΠΑΣΟΚ, παραμένει στο λεγόμενο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο».

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr