Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Το γεγονός ότι οι επίγονοι του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ψηφίστηκαν από το 25% των Γάλλων ηλικίας 18-25 ετών και από το 28% των 25-34 τους έδινε το δικαίωμα να κάνουν τρελά όνειρα, ακόμη και για το Μέγαρο των Ηλυσίων.

Το ζήτημα του περιβάλλοντος κυριαρχούσε και η προοπτική μιας πράσινης προεδρικής υποψηφιότητας που θα συνένωνε την Αριστερά, από τους Σοσιαλιστές έως και τις παρυφές του Μελανσόν, δεν έμοιαζε ανέφικτη. Πόσω μάλλον όταν πέρυσι, τη χρονιά της πανδημίας, οι Πράσινοι κατέκτησαν ένα σωρό μεγάλους δήμους, όπως το Μπορντό και η Λιόν.

Σύντομα όμως φάνηκε ότι τα ζητήματα «σκληρής πολιτικής», που βγάζουν πρόεδρο (μετανάστευση, οικονομία, γεωπολιτικά) ήταν πολύ σκληρά για τα δόντια των Γάλλων οικολόγων – όπως αποδείχθηκαν στο τέλος και για τους Γερμανούς ομοϊδεάτες τους.

Οπως η «άπειρη στα δύσκολα» Αναλένα Μπέρμποκ προσγειώθηκε από το δημοσκοπικό 21%-22% στο -διόλου ευκαταφρόνητο- 14,8% έτσι κι ο Ζαντό απέτυχε να συνενώσει άλλους αριστερούς γύρω από την υποψηφιότητά του. Βάσει των δημοσκοπήσεων δεν έχει καμία ελπίδα να διεμβολίσει το δίδυμο Μακρόν-Λεπέν για τον δεύτερο γύρο του Απριλίου και οι μετρήσεις του δίνουν ένα μίζερο 6%-7%.

Διόλου περίεργο από τη στιγμή που ένας αστερισμός υποψηφίων διεκδικεί την αριστερή ψήφο (ο Μελανσόν, η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, ο πρώην υπουργός Βιομηχανίας, Αρνό Μοντεμπούρ κ.ά.).

Ακόμη και στις προκριματικές της EELV, ο «ρεαλιστής» Ζαντό νίκησε με το ζόρι (51%-49%) τη ριζοσπάστρια οικο-φεμινίστρια Σαντρίν Ρουσό, το πρόγραμμα της οποίας παραπέμπει περισσότερο στην… Die Linke παρά στους Γερμανούς Πράσινους. Με αυτήν ως υποψήφια οι Πράσινοι θα συγκέντρωναν στις προεδρικές εκλογές μόλις 2%-4%.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr