Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η ΑΠΟΦΑΣΗ αυτή ασφαλώς δεν εκπλήσσει. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά είχε μόνο δύο επιλογές: Ή να πλειοδοτήσει στις εξαγγελίες του Κ. Μητσοτάκη ή να αφήσει τις «λεπτομέρειες» -άλλωστε, ποτέ δεν τα πήγε καλά με τις «λεπτομέρειες» και τα προγράμματα- και να κηρύξει «πόλεμο». Επέλεξε, όπως φαίνεται, την εύκολη λύση, αλλά και τη λύση που ταιριάζει περισσότερο στο πολιτικό DNA του: το διχασμό και το πασοκογενές δίλημμα «δεξιά ή προοδευτική κυβέρνηση». Αν και αναμενόμενη η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παύει να έχει ενδιαφέρον, καθώς σηματοδοτεί: 1. Την επίσημη αποχώρησή του από το τερέν της ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης. 2. Την «παράδοση των όπλων» στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων και της προγραμματικής υπεροχής. 3. Την έμμεση ομολογία πως ό,τι και να έταζε ο Α. Τσίπρας, με το βεβαρημένο παρελθόν και τη διάτρητη αξιοπιστία που του έχει απομείνει, δεν θα έπειθε κανέναν πέραν των δεδομένων.

ΕΠΙΛΕΓΕΙ λοιπόν το «σκληρό ροκ», το οποίο στη μακρά περίοδο που μεσολαβεί έως τις επόμενες εκλογές, αναγκαστικά θα μετεξελιχθεί σε «πολιτικό κανιβαλισμό». Προσωπικές επιθέσεις, στοχοποιήσεις, fake news και «ιστορίες με φίδια» αναμένεται να κάνουν περαντζάδα στο πολιτικό παλκοσένικο που στήνει η Κουμουνδούρου. Ομως, κι αυτή η επιλογή έχει τα προβλήματά της: 1. Απευθύνεται σε μια ταλαιπωρημένη και κουρασμένη κοινωνία, η οποία δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Αντιθέτως, επιζητεί ηρεμία, ασφάλεια και αισιοδοξία. 2. Το δίλημμα που θέτει πάσχει και στα δύο του σκέλη. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μόνο «δεξιά» δεν είναι. Και ως προς τα πρόσωπα που την απαρτίζουν και -κυρίως- ως προς την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί, έχοντας δημιουργήσει το πιο ισχυρό κράτος πρόνοιας που έχει γνωρίσει η χώρα εδώ και δεκαετίες. Μάλλον για το αντίθετο κατηγορείται από μερίδα των ψηφοφόρων της. Οτι δεν είναι όσο «δεξιά» θα «έπρεπε».

ΑΛΛΑ και η αντιπρόταση της «προοδευτικής κυβέρνησης» πάσχει βαθιά, πέραν του ότι δεν βγαίνει με τίποτα από τους αριθμούς αν η Ν.Δ. είναι πρώτο κόμμα. Πόσο προοδευτική μπορεί να είναι μια κυβέρνηση που μιλάει με όρους Εμφυλίου; Πόσο προοδευτική μπορεί να είναι σήμερα μια κυβέρνηση που βλέπει τα πάντα μέσα από τα μυωπικά γυαλιά του κρατικισμού και αισθάνεται σαν ταξικό εχθρό τον ιδιωτικό τομέα και την επιχειρηματικότητα; Πόσο προοδευτική μπορεί να είναι μια κυβέρνηση που αντιμάχεται την κοινωνική ασφάλεια και χαϊδεύει μπαχαλάκηδες ή κάνει πορείες -εν μέσω πανδημίας- υπέρ των δικαιωμάτων του Κουφοντίνα;

ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ έχουν αλλάξει. Και μαζί τους έχει αλλάξει και το περιεχόμενο εννοιών όπως «προοδευτικός», «οπισθοδρομικός», «αριστερός», «δεξιός». Η κοινωνία ήδη από το 2019 έχει δώσει το στίγμα της. Επανατοποθετείται απέναντι σε αυτές τις έννοιες και το νέο περιεχόμενό τους. Και ίσως δεν είναι πολύ μακριά η στιγμή που δεν θα ισχύει η γνωστή ρήση του Γ. Τσαρούχη «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις». Δεν θα αρκεί να δηλώνεις κάτι. Θα πρέπει και να το αποδεικνύεις εμπράκτως. Και μάλιστα να είναι εναρμονισμένο με τις προτεραιότητες της κοινωνίας.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ του «σκληρού ροκ» από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί εν τέλει να είναι και αναγκαστική επιλογή. Εγκυμονεί όμως έναν μεγάλο κίνδυνο για τον ίδιο: ενδεχόμενη ήττα του, μέσα σε τέτοιες συνθήκες, κάνει ακόμα πιο μεγάλη και οδυνηρή την ήττα του…

Η ΙΩΑΝΝΑ «ΠΟΥΛΑΕΙ»…

Νομίζω ότι κανείς δεν έχει μείνει ασυγκίνητος από τη γενναία και αξιοπρεπή στάση της Ιωάννας. Και όλοι αναγνωρίζουν τη δύναμη της ψυχής της, που αποκαλύφθηκε με δραματικό τρόπο, μετά την εγκληματική επίθεση που δέχθηκε με βιτριόλι.

Η ιστορία της, όπως και η εικόνα της λευκοφορεμένης γυναίκας με το ομοιόχρωμο καπέλο, αλλά κυρίως με αυτή την ειδική μάσκα, που οι περισσότεροι είδαμε για πρώτη φορά. Η μάσκα δεν είχε απολύτως τίποτα. Αλλά όλοι φαντάζονταν τι μπορεί να κρύβει πίσω της. Ολα ήταν σαν να είναι από ταινία. Μια τόσο δραματική ιστορία, με μια τόσο ξεχωριστή πρωταγωνίστρια, δεν θα μπορούσε παρά να συγκινεί και να προκαλεί το ενδιαφέρον. Οπως και έγινε. Γιατί η Ιωάννα «πουλάει». Αλλά έγινε με τον λάθος τρόπο και με την υπερβολή που χαρακτηρίζει αρκετά ΜΜΕ όταν αντιλαμβάνονται ότι η ιστορία «πουλάει».

Με το που έφτασε χθες το πρωί στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων δέχθηκε κανονική επίθεση από κάμερες και φιλόδοξους ρεπόρτερ. Τεχνικοί και δημοσιογράφοι σπρώχτηκαν και τσακώθηκαν μπρος στα έντρομα μάτια της για ένα καλύτερο πλάνο. Και στη συνέχεια, γρήγορα, οι τηλεοπτικές οθόνες, όπως και οι κεντρικές σελίδες των sites, γέμισαν Ιωάννα.

Και μετά -όπως υποθέτω ότι θα γίνει και σήμερα και αύριο και από τις 30 Σεπτεμβρίου που θα αρχίσει ξανά η δίκη- ένας καταιγισμός αχρείαστων λεπτομερειών και «αποκαλυπτικών ρεπορτάζ» να ταΐζουν βουλιμικά την κοινή γνώμη. Ναι λοιπόν η Ιωάννα και η ιστορία της «πουλάνε» και μάλιστα πολύ. Και σε ένα ακροατήριο που είναι πολύ μεγαλύτερο από το κλασικό ακροατήριο των «πρωινάδικων» και των «μεσημεριανάδικων». Αλλά λίγο μπάστα, βρε παιδιά. Ναι στην ενημέρωση, αλλά 100 ναι στο σεβασμό της Ιωάννας.

«Αψύς» χωρίς ασυλία…

Ο Π. Πολάκης φέρεται να επικαλέστηκε ότι… «τον πήρε ο ύπνος» και γι’ αυτό δεν πήγε στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής, όπου συζητείτο η άρση της ασυλίας του. Ξενυχτισμένος ίσως από τη μεταμεσονύχτια τηλεοπτική εκπομπή στην οποία έκανε δίωρο show, μπορεί και να τον πήρε ο ύπνος.

Αλλά ο Π. Πολάκης είχε φροντίσει να προσβάλει την Επιτροπή, καθώς απαξίωσε να στείλει έστω και ένα υπόμνημα. Ετσι, η Επιτροπή αποφάσισε να εισηγηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής την άρση της ασυλίας του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ για «συκοφαντική δυσφήμηση» και «εξύβριση» μετά την έγκληση που έχει υποβάλει ο Γ. Στουρνάρας.

Η τελική απόφαση για την άρση της ασυλίας του Π. Πολάκη (στην Επιτροπή τάχθηκαν υπέρ η Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛ. και η Ελληνική Λύση) θα ληφθεί εντός της επόμενης εβδομάδας από την Ολομέλεια του Σώματος. Αν δεν υπάρξει… νέο απρόοπτο, η άρση της ασυλίας του προεξοφλείται από κοινοβουλευτικούς κύκλους…

…Και η ζωή για «το τομάρι του»

…Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον και το πώς σχολίασε την άρση της ασυλίας του Π. Πολάκη η τέως Πρόεδρος της Βουλής και τέως συντρόφισσά του Ζ. Κωνσταντοπούλου. Η οποία, μιλώντας στον ρ/σ Status FM, είπε ότι «καιρός ήταν (…) ο κ. Πολάκης θα έπρεπε να λογοδοτήσει για το Μάτι, όταν μαζί με τον κ. Τσίπρα έκαναν συνέντευξη Τύπου για να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι, ενώ έπρεπε να σώζουν ανθρώπους»…

ΑΛΗΘΕΥΕΙ;

Η στήλη πληροφορείται ότι υπάρχει κάποιος τέως υπουργός -πρόσφατα έγινε τέως- ο οποίος, ενώ έφυγε από το υπουργείο που είχε, έχει διατηρήσει μια πολυπληθή φρουρά από αστυνομικούς. Λέγεται ότι διαθέτει σχεδόν 100 (!) αστυνομικούς και περίπου 10 (!) αυτοκίνητα για τη φύλαξη του ίδιου, της οικίας του και των γραφείων του.

Η φύση του υπουργείου που είχε αλλά και η προσωπική του διαδρομή δικαιολογούν αυξημένη φύλαξη. Αλλά είναι δυνατόν η ασφάλεά του να είναι τόσο μεγάλη; Ισως μεγαλύτερη και από την ασφάλεια του πρωθυπουργού; Με τους μισούς άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του τέως υπουργού θα μπορούσαν π.χ. να στελεχωθούν 2-3 Αστυνομικά Τμήματα…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr