Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΔΕΝ πρέπει να αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα. Η κοινωνία έχει πάρει τις αποφάσεις της. Οχι κομματικές αποφάσεις, αλλά πολιτικές. Αυτές οι αποφάσεις αφορούν σε μικρά και μεγάλα ζητήματα.

ΑΥΤΟ αποτυπώνεται με τρεις διαφορετικές τάσεις στην κοινωνία.

Η πρώτη τάση είναι εκείνοι που επιθυμούν να αλλάξει η χώρα. Να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός. Να υλοποιηθούν, επιτέλους, ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις που μπορούν όχι μόνο να βάλουν τις βάσεις για μια ισχυρή ανάπτυξη, αλλά και να καταπολεμήσουν παθογένειες δεκαετιών.

ΔΕΝ μπορεί να συνεχίσει η Ελλάδα να πορεύεται με το μεταπολιτευτικό μοντέλο του τύπου «θα τη βρούμε την άκρη» ή «θα ξεγελάσουμε κράτος, πελάτες, εργαζόμενους» και θα βγάλουμε χρήμα.

ΑΥΤΗ η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ορθολογισμού και της προόδου, όπως τη χαρακτήρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει αντιληφθεί πως η σημερινή κυβέρνηση είναι η τελευταία ευκαιρία για αυτή την αλλαγή.

ΠΡΕΠΕΙ, επιτέλους, να μπουν νόμοι και κανόνες, οι οποίοι θα τηρούνται. Να κλείσουν οι πόρτες των Υπηρεσιών και το Δημόσιο να γίνει ψηφιακό. Να γίνει αυστηρή αξιολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων και να αρθεί η μονιμότητα. Να μειωθούν δραστικά οι φόροι και οι εισφορές. Να ελαττωθεί σημαντικά η γραφειοκρατία. Να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις. Να μην αποφασίζουν μικροσυντεχνίες και μεγαλοσυμφέροντα. Να δημιουργηθούν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Να αλλάξει και ο ιδιωτικός τομέας. Δεν υπάρχει μέλλον για επιχειρήσεις που δεν επενδύουν ούτε ένα ευρώ, που κακοπληρώνουν τους εργαζομένους και απλώς βάζουν στην τσέπη τα χρήματα οι υποτιθέμενοι «επιχειρηματίες».

Η δεύτερη τάση στην κοινωνία εκπροσωπεί όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Αν και αποκαλούνται προοδευτικοί, τελικά αποδεικνύονται απόλυτα συντηρητικοί. Επιθυμούν να επιστρέψει η χώρα στη δεκαετία του 1980. Αντιδρούν σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, είναι αντίθετοι σε οποιαδήποτε αξιολόγηση στο Δημόσιο, βάζουν εμπόδια σε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία, βλέπουν το κράτος ως «σωτήρα». Αν και καταγγέλλουν το παλαιό πολιτικό σύστημα, με τη στάση τους υποστηρίζουν τη συνέχιση αυτού του αποτυχημένου μοντέλου διακυβέρνησης.

Η τρίτη και μικρότερη ποσοστικά τάση είναι οι αρνητές των πάντων. Αρνητές της χρεοκοπίας και των Μνημονίων. Αρνητές της πανδημίας. Αρνητές της πραγματικότητας. Κραυγάζουν και απειλούν. Προέρχονται τόσο από την Ακροδεξιά όσο και την Ακροαριστερά. Οσο ψεκασμένος είναι κάποιος που βλέπει τσιπάκι του Γκέιτς στο εμβόλιο, άλλο τόσο ψεκασμένος είναι και κάποιος που δεν θέλει να μπει πουθενά ανεμογεννήτρια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια τεράστια ευκαιρία. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν αυτή η τάση του ορθολογισμού και της προόδου δεν ήταν τόσο πλειοψηφική μέσα στην ελληνική κοινωνία.

ΕΤΣΙ κι αλλιώς, οι «αντιδραστικοί» και οι «αρνητές», ό,τι κι αν κάνει η κυβέρνηση, θα βρίσκονται απέναντι, θα προσπαθούν να στήσουν με κάθε αφορμή νέες πλατείες… αγανάκτησης.

ΤΟ στοίχημα είναι μεγάλο. Η κυβέρνηση πρέπει να στηρίξει και να στηριχθεί σε αυτή τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία του ορθολογισμού και της προόδου. Αν συνεχίσει να υλοποιεί μεταρρυθμίσεις, θα βγουν κερδισμένες και η χώρα και η ίδια η κυβέρνηση. Αν φοβηθεί τυχόν πολιτικό κόστος, τότε ούτε η χώρα θα αλλάξει ούτε η κυβέρνηση θα προλάβει υλοποιήσει το δεκαετές πλάνο της.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr