Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΟΛΑ δείχνουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήθελε να περάσει τρία μηνύματα. Πως κάποιοι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές. Πως η κυβέρνηση επιχειρεί μια επανεκκίνηση στη μάχη κατά της πανδημίας. Πως το Μαξίμου επιμένει στην υλοποίηση των οικονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί ή σχεδιάζει, καθώς δεν υπήρξαν αλλαγές σε υπουργεία όπως τα Οικονομικών, Ανάπτυξης, Παιδείας, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Εσωτερικών, Εργασίας.

ΚΑΛΟΣ ο πολιτικός χαβαλές με τον παρ’ ολίγον υπουργό Πολιτικής Προστασίας, ο οποίος βρήκε δικαιολογίες που θυμίζουν τον αξέχαστο «πρόεδρο του Εδεσσαϊκού». Τα τρία μηνύματα του ανασχηματισμού μπορεί να χάθηκαν προς στιγμή, αλλά δεν πρέπει να τα ξεχάσουν οι ίδιοι οι υπουργοί. Γιατί η αλήθεια είναι πως -όταν καθίσει η σκόνη- η κυβέρνηση θα κριθεί από τους πολίτες για την οικονομία και τις μεταρρυθμίσεις που θα έχουν εφαρμοστεί.

ΒΕΒΑΙΑ μέσα από το προχθεσινό πάθημα βγαίνει, ως συνήθως, και ένα καλό μάθημα.

ΚΑΤ’ αρχάς για την ίδια την κυβέρνηση. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να υπουργοποιηθεί ένας πρώην υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα. Καλή η συζήτηση περί συναινέσεων, αλλά όταν η αξιωματική αντιπολίτευση «πυροβολεί» αδιακρίτως οποιονδήποτε έχει σχέση με την κυβέρνηση -από την κόρη του πρωθυπουργού μέχρι τους καφετζήδες των υπουργείων- τότε η κουβέντα αυτή δεν έχει κανένα νόημα.

ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ, όμως, η αστοχία του Μαξίμου να είχε περιοριστεί αν βρισκόταν άμεσα αντικαταστάτης. Το μεσημέρι της Τρίτης, την ώρα του πολιτικού μπάχαλου. Θα αναρωτηθεί κανείς: μπορεί να βρεθεί υπουργός για τέτοιο κρίσιμο πόστο μέσα σε μία ώρα; Θα έπρεπε. Οι σύμβουλοι και οι επιτελείς στο Μαξίμου πρέπει να μπορούν να φέρουν εις πέρας τέτοιες «καταδρομικές αποστολές» για να προστατεύσουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Κάποιες εισηγήσεις δεν χρειάζονται χρονοκαθυστέρηση. Αν φας αυτογκόλ, πρέπει να ισοφαρίσεις στο επόμενο λεπτό του αγώνα.

ΑΥΤΗ η κωμικοτραγική ιστορία δίνει και ένα «μάθημα» στους πολίτες. Ιδιαίτερα σε εκείνους που μπορεί να έκαναν δεύτερες σκέψεις για να επιστρέψουν την εμπιστοσύνη τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι ο Αλέξης Τσίπρας ούτε έχει αλλάξει ούτε επιθυμεί να αλλάξει. Παραμένει πιστός στο δόγμα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Αποδεικνύει ότι όταν καμιά φορά επικαλείται την ανάγκη συναινέσεων, απλά επιχειρεί να εξαπατήσει τους ψηφοφόρους. Ο «πολακισμός» ήταν και θα είναι η πολιτική φιλοσοφία της Κουμουνδούρου.

ΚΑΙ με όλα αυτά, σχεδόν, ξεχάσαμε τον πρωταγωνιστή. Ολα έγιναν για έναν ναύαρχο. Πλέον δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ούτε καν να ασχολείται κανείς μαζί του. Με το ανεπανάληπτο μπρος-πίσω απαξίωσε ο ίδιος την έως τώρα πορεία του. Είναι βέβαιο, όμως, πως κέρδισε επάξια μια θέση δίπλα στον κινηματογραφικό «ναυαρχούκο Γκελεβουρδέζο», που έμεινε στην «Ιστορία» γιατί κατάφερε να κολλήσει ένα πολεμικό πλοίο στον Ισθμό.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr