Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Δεδομένου ότι οι εκλογές προβλέπονται για το 2023, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «δεσμεύτηκε» για τους αποτυχόντες δύο πανελλαδικών εξετάσεων. Δηλαδή τους φετινούς και του 2022. Εκτός από τη δημόσια αποδοκιμασία αυτής της ακραία λαϊκιστικής «παροχής», κάποιος φαίνεται ότι του επισήμανε πως το άθροισμα των αποτυχόντων του 2021 και του 2022 μπορεί να υπερβαίνει ακόμα και τον αριθμό του συνόλου των εισακτέων. Με αποτέλεσμα το 2023 τα ΑΕΙ να πρέπει να δεχθούν… διπλάσιους φοιτητές. Και έτσι, χθες προσπάθησε να το «μαζέψει» κάπως, λέγοντας ότι όλα αυτά τα ευεργετικά θα γίνουν αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση «μέσα στον επόμενο χρόνο».

Η ΔΙΑΦΟΡΑ μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά πρακτικά είναι μεγάλη. Οπως μεγάλη είναι και η πολιτική επιπολαιότητα που τον ανάγκασε να προβεί στην αρχική του «δέσμευση», η οποία τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα. Εκθέτοντας μαζί και τον τρόπο με τον οποίο κυβέρνησε, αλλά και θέλει να κυβερνήσει ξανά. Με προχειροδουλειές τύπου «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και μέτρα «στο γόνατο», όπως… μπείτε όλοι στα ΑΕΙ, έστω και αναδρομικά. Χωρίς καμία μελέτη για τις δυνατότητες των ΑΕΙ, τα οποία, όπως είπε χθες, πάσχουν και από έλλειψη καθηγητών…

Ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ και η λογική της ήσσονος προσπάθειας και του «δεν βαριέσαι, βρε αδελφέ» δεν είναι πουκάμισο που αλλάζει. Είναι «δέρμα», που δεν αλλάζει. Μόνο τα φίδια μπορούν κι αλλάζουν δέρμα. Αλλά αυτά δεν τα αφορούν οι Πανελλαδικές ούτε το «δώσε κι εμένα, μπάρμπα». Είναι και πολιτικό DNA, φιλοσοφία και στάση ζωής. Κι αυτά αλλάζουν, αλλά πολύ δύσκολα και με βαθιά αυτοκριτική. Ο Α. Τσίπρας είχε την ευκαιρία. Οχι τόσο κατά τη διάρκεια της καταστροφικής διακυβέρνησής του, όσο στα δύο χρόνια που βρίσκεται στην αντιπολίτευση και στην πολιτική απομόνωση, από την κοινωνία και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ομως, η αλαζονεία και η ημιμάθεια του ίδιου και του κόμματός του δεν τους επέτρεψαν ούτε καν να συζητήσουν σοβαρά και σε βάθος, γιατί έχασαν με τον παταγώδη τρόπο που έχασαν το 2019. Δεν αντέχουν την ευθύνη και τα λάθη τους. Δεν αντέχουν την αυτοκριτική που αγγίζει τις εσώψυχες αλήθειες. Ξέρουν ότι δεν ξέρουν και ότι δεν μπορούν να απαντήσουν με εναλλακτική, γι’ αυτό μιμούνται τη στρουθοκάμηλο. Και δεν φταίνε ποτέ για τίποτα. Τη δεύτερη φορά, όταν όλα αυτά έχουν εμπεδωθεί από την ελληνική κοινωνία, «όλα θα είναι αλλιώς». Αλλά όχι έτσι όπως φαντασιώνεται ο Π. Πολάκης.

ΣΕΞΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η κ. Α. Ελεφάντη, αν και ηθοποιός, έγινε γνωστή πρωταγωνιστώντας στα σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Για τους πιο μυημένους, έγινε γνωστή και ως κόρη του αείμνηστου Αγγ. Ελεφάντη (εκδότη του ιστορικού περιοδικού «Πολίτης»), ενός γνήσιου διανοούμενου της Αριστεράς ο οποίος διακρινόταν για το ήθος του και τους ανοιχτούς ορίζοντές του.

Η κ. Ελεφάντη απασχόλησε όμως και με μια χυδαία σεξιστική ανάρτηση που έκανε στο twitter με στόχο να χτυπήσει τη Μαρία Σάκαρη και το γιο του πρωθυπουργού. Ο ηθοποιός «ποιεί ήθος». Ισως γι’ αυτό η εν λόγω κυρία πρωταγωνιστεί κυρίως σε κομματικά σποτάκια και στο βόρβορο του Διαδικτύου, εξαντλώντας το όποιο ταλέντο διαθέτει κάνοντας καριέρα πολιτικού τρολ. Η «κυρία» ουσιαστικά παραμένει άγνωστη και πραγματικά αδιάφορη για τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας. Εμφανίζεται όμως σαν στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Αναφαίρετο δικαίωμά της.

Ομως, εκτός από τραγελαφικό, είναι και εξόχως υποκριτικό, ένα κόμμα που εμφανίζεται σαν θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να σιωπά εκκωφαντικά μπροστά στη σεξιστική χυδαιότητα του στελέχους της. Εκτός από τον Ν. Μπίστη, ο οποίος έγραψε «για απαράδεκτο και σεξιστικό σχόλιο της Αννας Ελεφάντη», καθώς και ότι «ποτέ στα πέτρινα χρόνια η Αριστερά δεν είχε σχέση με την ανοησία και τη χυδαιότητα», ελάχιστα άλλα στελέχη αντέδρασαν στην άγρια χυδαιότητα του «στελέχους».

Το ότι η Αριστερά των Τσίπρα-Πολάκη-Βαξεβάνη δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά του Ηλιού, του Κύρκου, του Δρακόπουλου, του Αναγνωστάκη, του Παπαγιαννάκη και του Ελεφάντη είναι πασίδηλο. Αυτό, όμως, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση να μπορεί ταυτίζεται με τη «σεξιστική ελεφαντίαση» και τον παχυδερμισμό.

Η ευφυής κίνηση του Α. Τσίπρα

Μετά από πολύ καιρό ο Α. Τσίπρας έκανε μια ευφυή κίνηση. Στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή έμεινε αποκλειστικά και μόνο στην ημερήσια διάταξη για το νομοσχέδιο της Ν. Κεραμέως, αποφεύγοντας σκοπίμως τη γενίκευση της συζήτησης με αναφορές σε άλλα θέματα της επικαιρότητας.

Ετσι, έστω κι αν κάλυψε την έλλειψη εναλλακτικής πρότασης για την Παιδεία, πίσω από την περιπτωσιολογία (περιπτώσεις όπως της Ελένης, που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, γιατί δεν μπορεί η εν λόγω υποψήφια να κόβεται από μεταφράστρια λόγω κακής επίδοσης στα γαλλικά, αλλά να μπορεί να γίνει καθηγήτρια Γαλλικών!) απέφυγε ακόμα και τη νύξη στο περίφημο «πόθεν έσχες».

Παρ’ ότι εδώ και 15 μέρες έχει κάνει σημαία του τις «αποκαλύψεις» του… ανεξάρτητου και… ερευνητικού «Ντοκουμέντο», χθες ούτε λέξη. Κάποιοι κάνουν λόγο για «άδειασμα του Βαξεβάνη». Οι πληροφορίες όμως λένε ότι στην Κουμουνδούρου έγινε αναλυτική συζήτηση πριν από τη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής για την τακτική που έπρεπε να ακολουθήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και, ευφυώς, αποφάσισαν να μην πει τίποτα. Προφανώς γιατί κατάλαβαν ότι θα… πήγαιναν για μαλλί και θα έβγαιναν κουρεμένοι.

ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ;

Παρά τη «Δέλτα» και τη ραγδαία ανατροπή των δεδομένων, ο ελληνικός τουρισμός δίνει σοβαρές ενδείξεις ότι όχι μόνο είναι εφικτός ο στόχος για το 40%-50% του 2019, αλλά και ότι μπορεί να τον ξεπεράσει. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, πως η πανδημία δεν κρύβει κι άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, ενώ τις προηγούμενες εβδομάδες οι αφίξεις ήταν στο 50%-60% των αφίξεων του 2019, τις τελευταίες ημέρες έχουν ανέβει στο 60%-70%. Κι αυτό συμβαίνει ενώ δεν έχει μπει ακόμα ο Αύγουστος, ο οποίος πάντα είναι ο καλύτερος μήνας όλης της τουριστικής σεζόν. Παράγοντες του τουρισμού επισημαίνουν ότι αν δεν ανακοπεί αυτή η ανοδική τάση που καταγράφεται, «ο τουρισμός μπορεί να κάνει τη μεγάλη έκπληξη φέτος».

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου